Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

''Θεμελιώδη προβλήματα του τόπου μας''

Εννοώ ότι χωρίς πρόοδο στην λύση τους, δεν έχουμε θεμέλια για να αναπτύξουμε τον τόπο μας. 
Κοινώς κτίζουμε, με λόγια, στην άμμο.

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Πρώτο: Το πρόβλημα της καλλιεργήσιμης γης και της μετατροπής της σε αγροτεμάχιο που παράγει συνέχεια εξοχικά εκτός οικισμών.

Δεύτερο: Το πρόβλημα του νερού, πόσιμου και αρδευτικού.

Τρίτο:
Το πρόβλημα της μόλυνσης των υπογείων υδάτων στις πεδινές περιοχές της Ερμιονίδας, προσεχώς και στις ημιορεινές.

Τέταρτο: Το πρόβλημα των θαλασσών μας που είναι ζήτημα ολίγων ετών να φτάσουν την κατάσταση: νεκρές θάλασσες.

Πέμπτο: Το πρόβλημα των απορριμμάτων, και γενικά ό,τι αφήνει πίσω της η χρήση προϊόντων και υπηρεσιών. Και το πρόβλημα των αστικών απορριμάτων είναι μέρος του γενικού προβλήματος.

Και ανάποδα να διαβαστούν, πάλι ίδια προβλήματα παραμένουν. Τι ποιο είναι πρώτο, ποιο δεύτερο;
Γνώμη μου είναι ότι η, σε λίγους μήνες, απερχομένη διοίκηση του Δήμου δεν  πρόσφερε τι το ανιχνεύσιμο.
Για το Πρώτο δεν έβγαλε μιλιά, λες και είναι αυτονόητο ότι όλη η καλλιεργήσιμη γη πρέπει να γίνει εξοχικά για να αναπτυχθεί η Ερμιονίδα. Εννοείται, μιλιά και η αντιπολίτευση. Πουθενά όμως δεν διάβασα έστω και μια πρόταση πολίτη και δημότη που να εκφράζει ανησυχία για την τύχη της καλλιεργήσιμης γης. Περίεργη ομοφωνία και ομοψυχία ασχέτως ιδεολογιών και πολιτικών θέσεων: Το θεμέλιο της ανάπτυξης της Ερμιονίδας είναι η πώληση της καλλιεργήσιμης γης σε αγροτεμάχια, αφού η επιστήμη έχει δείξει ότι το μόνο που φύεται και αναπτύσσεται επιτυχώς στη γη μας είναι το εξοχικό. Αφού έτσι είναι, γράφτε το με πράσινα οικολογικά γράμματα στην είσοδο του Δημαρχείου, των Σχολείων και φυσικά στην είσοδο της Ερμιονίδας, αφού όλα είναι ζήτημα παιδείας.
Για το Δεύτερο είπε πάρα πολλά περί φραγμάτων, περί Ανάβαλου, περί αφαλατώσεων και μάλιστα τριών. Απλά είπε.
Για το Τρίτο, όρισε ορισμένα σημεία και έκανε αναλύσεις, όμως μόλις διαπίστωσε προβλήματα, οχυρώθηκε πίσω από νόμους και μέγιστα επιτρεπτά όρια, και αγνόησε τον κίνδυνο από τις χωματερές αλλά και από άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες. Κανένα μέτρο δεν πήρε.
Για το Τέταρτο, δεν έβγαλε μιλιά, ούτε η αντιπολίτευση.
Για το Πέμπτο, είτε έβγαζε μιλιά είτε όχι, την κατάσταση την βλέπει όλος ο κόσμος. Χάλια.

Αυτά τα προβλήματα μεταφέρονται άλυτα στους νέους υποψήφιους για τον Δήμο. Αλίμονο αν προεκλογικά αναλωθούν στο τι έκανε ή δεν έκανε ο κύριος Καμιζής και ο κύριος Σφυρής, για να μη πάμε πιο μακρυά στο τι έκανε ή δεν έκανε ο κύριος Λεμπέσης.

Για τον γράφοντα η λύση αυτών των προβλημάτων είναι το θεμέλιο της Παραγωγικής Ανασυγκρότησης του τόπου μας. Το Πρώτο πρόβλημα η Ευρωπαϊκή Κοινότητα το αφήνει στα χέρια μας. Όμως για τα άλλα τέσσερα εφαρμόζει πολιτικές μέσω Ευρωπαϊκών Οδηγιών (πολιτικές όχι πάντα πετυχημένες), στην εφαρμογή των οποίων η χώρα μας είναι πολύ πολύ πίσω (τελέσχατη) η δε Ερμιονίδα, ούτε που έχει πάρει χαμπάρι.

Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος