Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Λουκέτο στα Sprider Stores-Μετά από 30 χρόνια λειτουργίας, μια ακόμη Ελληνική επιχείρηση κλείνει...

Tέλος εποχής  για τα Sprider Stores του ομίλου Χατζηιωάννου, αφού η εταιρεία ανακοίνωσε ότι αναστέλλει από την 1 Οκτωβρίου τη λειτουργία των καταστημάτων της, ύστερα από 30 και πλέον χρόνια λειτουργίας.

Η διοίκηση υποστηρίζει ότι βασικός λόγος αυτής της εξέλιξης ήταν η αδιάλλακτη στάση και η άρνηση των τραπεζών, να συνεχίσουν την υφιστάμενη έως τώρα χρηματοδότηση, ενώ πλέον «η εταιρεία θα εστιάσει όλες της τις προσπάθειες και θα συμπράξει με κάθε τρόπο, στην αποπληρωμή των υποχρεώσεών της προς το προσωπικό όπως γράφει το newmoney.gr.

Παράλληλα, η παρατεταμένη ύφεση της ελληνικής οικονομίας η οποία έχει

πλήξει σημαντικότατα και τον κλάδο μας, ο περιορισμός του διαθέσιμου εισοδήματος των καταναλωτών, η αύξηση του κόστους χρηματοδότησης, οι καταστροφικές συνέπειες της πυρκαγιάς στις κεντρικές αποθήκες και εγκαταστάσεις της εταιρείας, η άρνηση των ασφαλιστικών εταιρειών να μας αποζημιώσουν έστω και μερικώς, αλλά και η αίτηση πτώχευσης που κατέθεσε προμηθευτής της Sprider Stores, επιδείνωσαν επιπρόσθετα την κατάσταση και οδήγησαν την εταιρεία στην συγκεκριμένη απόφαση», αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Σύμφωνα με τη διοίκηση, τα ανώτατα στελέχη της εταιρείας, κατά τη διάρκεια των προηγούμενων μηνών, προχώρησαν στη διεξοδική μελέτη και διερεύνηση κάθε πιθανής λύσης που θα μπορούσε να αποτρέψει την δυσάρεστη αυτή εξέλιξη. Πραγματοποιήθηκαν επαφές με επενδυτές και τράπεζες της Ελλάδας και του εξωτερικού, ωστόσο το ευρύτερο περιβάλλον ύφεσης, οι ασφυκτικές συνθήκες έλλειψης ρευστότητας αλλά και η ουσιαστική άρνηση στήριξης από την πλευρά των εγχώριων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, κατέστησαν όλες τις προσπάθειες άγονες.

«Έχοντας καταφέρει να αναδιαρθρώσουμε ουσιαστικά το δίκτυο πωλήσεων μας, αλλά και το κόστος λειτουργίας μας, διαθέταμε όλα τα εχέγγυα ώστε να συνεχίσουμε να λειτουργούμε σε ένα βιώσιμο μονοπάτι ανάπτυξης. Δυστυχώς η ταμειακή ασφυξία στην οποία καταδικαστήκαμε δεν κατέστησε δυνατή την ομαλή τροφοδότηση των καταστημάτων μας με εμπόρευμα και έθεσε τα θεμέλια για την οριστική διακοπή της λειτουργίας τους».

Προς κάλυψη- όσο είναι εφικτό των υποχρεώσεών της, η διοίκηση διαβεβαιώνει ότι θα αξιοποιηθεί με κάθε τρόπο η καθ’ όλα σημαντική πάγια περιουσία της εταιρείας με βασικό γνώμονα την ικανοποίηση των εργαζομένων και των λοιπών πιστωτών όπως ο νόμος ορίζει.

Το story μιας ζωής από τις …τσίλιες στο Μοναστηράκι προς την επιτυχία

Επιχειρηματίες αυτοδημιούργητοι, οι Σάκης και Σάββας Χατζηιωάννου ξεκίνησαν με δυσκολίες τη ζωή τους, με αποτέλεσμα να διαμορφώσουν από τότε τον συνήθως «σκληρό μα δίκαιο» όπως λένε πηγές χαρακτήρα τους. Ήδη στη δεκαετία του ’50 οι γονείς τους αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Κοζάνη για να πάνε μετανάστες στη Γερμανία. Ο μεγαλύτερος γιος ο Σάκης σύντομα ξεκινά να δουλεύει δεξιά κι αριστερά, ενώ με την επιστροφή της οικογένειας στην Ελλάδα μετά από μια δεκαετία ξενιτιάς, ο πατέρας του Δωρόθεος μένει ξανά άνεργος αφού απολύεται από μια μονάδα παραγωγής καλτσών όπου εργαζόταν. Τότε ο πολυμήχανος πατριάρχης της οικογένειας αποφασίζει να ρισκάρει. Ρίχνει την αποζημίωσή του στην αγορά μιας μεταχειρισμένης μηχανής και με ορμητήριο το σπίτι του στήνει μια μικρή μονάδα παραγωγής καλτσών. Ο γιος του Σάκης μπαίνει δυναμικά στη δουλειά, εγκαταλείπει το σχολείο και συνδράμει τους γονιούς του. Ξεκινά να πουλά στο Mοναστηράκι την πραμάτεια της οικογένειας, με «τσιλιαδόρο» τον αδελφό του Σάββα.

Σύντομα η δουλειά ανοίγει. Το 1974 η εταιρεία αγοράζει αποθήκη στα Λιόσια και τη μετατρέπει σε μονάδα με τον τίτλο Venus. Στα 1979 ο Δωρόθεος Χατζηιωάννου αξιοποιεί τα κίνητρα μετεγκατάστασης των εργοστασίων που δίνει η Πολιτεία και μεταφέρει τις δραστηριότητές του στην Ξάνθη. Εκεί μετακομίζει όλη η οικογένεια κι εκεί θα παντρευτούν και τα δύο αδέλφια. Ο Σάκης μάλιστα θα κάνει και πέντε (!) παιδιά μαζί με τη γυναίκα της ζωής του τη Γιώτα. Η εταιρεία σταδιακά εκτοξεύεται και το 1987 δημιουργείται και το δεύτερο σήμα της το Diana. Επίσης εισάγονται τα προϊόντα της για πρώτη φορά στα σούπερ μάρκετ, ενώ ξεκινούν και κάποιες παράλληλες δραστηριότητες όπως η συμμετοχή στο καζίνο της Ξάνθης μαζί με τον γνωστό παράγοντα του ποδοσφαίρου Κανελλάκη κι έναν Ξανθιώτη επιχειρηματία ονόματι Κοζάνη. Η εταιρεία παράλληλα εισάγεται στο χρηματιστήριο ενώ η μία επιτυχία συνεχίζεται πίσω από την άλλη. Αργότερα ο Σάκης Χατζηιωάννου θα μπλεχθεί και με τα διοικητικά της ομάδας του Πανιωνίου, σε μια θητεία που δεν άφησε και τις καλύτερες εντυπώσεις, ενώ στη συνέχεια θα δημιουργήσει στενές σχέσεις με την υπουργό Εξωτερικών κυρία Ντόρα Μπακογιάννη (διαμέσω του επίσης εμπλεκόμενου με τον Πανιώνιο συζύγού της Ισίδωρου Κούβελου) καθώς και με τον Γιώργο Βουλγαράκη. Πολλοί μάλιστα έχουν να λένε για την κατά καιρούς στήριξη που ο επιχειρηματίας έχει παράσχει στους δύο παραπάνω πολιτικούς αλλά και σε πλήθος άλλων οι οποίοι έχουν κοινωνικές επαφές μαζί του. Ο Σάκης Χατζηιωάννου πάντως είναι από τους λίγους Έλληνες επιχειρηματίες που στιγμή δεν ξεχνά ή κρύβει τη λαϊκή του καταγωγή την οποία έχει για καμάρι του. Στο παρελθόν διετέλεσε αθλητής του καράτε. Ένα άθλημα που πρέπει προφανώς να ξαναθυμηθεί γιατί οι εχθροί του πολλαπλασιάστηκαν.

Χαρακτηριστικό πάντως δείγμα της οικογένειας Χατζηιωάννου είναι οι στενοί δεσμοί που έχουν μεταξύ τους και η αλληλεγγύη. Ακόμα και στα δύσκολα η οικογένεια λειτουργεί ομαδικά και σπάνια ο Σάββας Χατζηιωάννου βγαίνει στο προσκήνιο καθώς η δημόσια εικόνα του γκρουπ είναι ο πιο επικοινωνιακός Σάκης. Ένας πολυβραβευμένος επιχειρηματίας, ο οποίος πάντοτε είναι το ζωνταντό ‘δείγμα» των προίόντων που παράγει καθώς δεν φορά ποτέ άλλα ρούχα εκτός από αυτά που η Sprider παράγει. Πολύ συχνά ο κ. Χατζηιωάννου μάλιστα επαίρεται εκτός από την ποιότητα των ρούχων που φοράει και για τη χαμηλή τους τιμή, καθώς χωρίς κόμπλεξ ακόμα και σε κοινωνικά σουαρέ δεν διστάζει να πει πως τα κοστούμια του κοστίζουν το πολύ 300 ευρώ. Θα πρέπει να σημειώσουμε πως προ κρίσης η εταιρεία είχε γνωρίσει μεγάλη διεθνή ανάπτυξη και μάλιστα με επιτυχία όμως οι δυσκολίες της Ελλάδος οδήγησαν σε αναγκαστικό συμμάζεμα.

Η εταιρεία πριν από ενάμιση περίπου χρόνια κατηγορήθηκε για μια σειρά πυρκαγιών στα καταστήματα της. Πιο συγκεκριμένα, η καταστροφική πυρκαγιά είχε εκδηλωθεί τα ξημερώματα της 13ης Φεβρουαρίου 2012 και είχε αποδοθεί σε «κουκουλοφόρους ταραξίες» που είχαν προκαλέσει επεισόδια ως αντίδραση στην ψήφιση του μνημονίου. Οι πρώτες πληροφορίες για το περιστατικό ανέφεραν ότι οι «κουκουλοφόροι» αφού χτύπησαν και έδεσαν τον φύλακα του χώρου, προκάλεσαν εστίες φωτιάς. Από τη φωτιά καταστράφηκε ολοσχερώς το κτίριο, υπόγειο, ισόγειο και 1ος όροφος, συνολικής επιφάνειας 20.000 τ.μ. Βάσει των στοιχείων της δικογραφίας, ο εισαγγελέας θεώρησε ότι στόχος της όλης καταστροφικής επιχείρησης εμπρησμού, ήταν η είσπραξη ασφαλιζόμενου ποσού ύψους 16 εκατομμυρίων ευρώ εκ μέρους των ιδιοκτητών. Η έρευνα λοιπόν των Αρχών έφθασε στο σημείο να στοιχειοθετήσει κατηγορίες εις βάρος της διοικητικής ομάδας αξιοποιώντας και το υλικό της Πυροσβεστικής που ήγειρε ερωτηματικά για τις κινήσεις των υψηλόβαθμων στελεχών. Πολύ περισσότερο υποψίες κινήθηκαν από το γεγονός πως η πυρκαγιά στο κτίριο της Ανθούσας ήταν η τέταρτη που είχε σημειωθεί σε εγκαταστάσεις της Sprider Stores. Είχαν προηγηθεί η φωτιά, το 2004, σε αποθήκη της εταιρίας στον Άλιμο, και το 2008 οπότε κάηκαν το κατάστημα της Λυκόβρυσης αλλά και αυτό της Ερμού (τότε είχαν καεί πολλά καταστήματα μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου). Από τη μεριά της πάντως η διοίκηση της εταιρείας είχε αρνηθεί τα παραπάνω, καταθέτοντας μάλιστα σειρά στοιχείων αλλά κι ερωτημάτων. Όπως τόνιζε ο κ. Σάκης Χατζηιωάννου – και μοιάζει πλέον να έχει δίκιο από τις εξελίξεις- η συγκεκριμένη πυρκαγιά αποτέλεσε «μείζον πλήγμα» για την εταιρεία και τους μετόχους προσωπικά.
 http://www.eirinika.gr