"Το χωριό του καρκίνου"
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Δηλαδή
για καλό και για κακό να μην περνάμε από το χωρίο, να μη ψωνίζουμε, να
φύγουνε οι κάτοικοι προληπτικώς, γιατί αυτά γράφουνε, αυτά ακούγονται.
Και αν δεν συμβαίνει τίποτα; Θα μείνει ο χαρακτηρισμός;
Είναι σοβαρά πράγματα αυτά, αλλά καθόλου σοβαρή η αντιμετώπισή τους.
Φυσικό
πράγμα είναι ο φόβος. Αλλά διατυπώστε τον. Έχει το χωριό Τοπική
Κοινότητα, ας ζητήσει από αρμόδια υπηρεσία να εξετάσει από τα αρχεία της
το βάσιμο του φόβου. Δηλαδή ένα έγγραφο που να λέει ότι διαπιστώνουμε
ότι ανά ηλικία θανάτου από καρκίνο υπάρχει αυτή η κατάσταση. Και να πουν
ότι είναι φυσιολογική για τα δεδομένα της χώρας, είναι λίγο πάνω αλλά
δεν εμπνέει ανησυχία, ή είναι εκτός σε σημείο που εντέλλεται αρμοδία
αρχή για πλήρη έρευνα της κατάστασης.
Αν αυτό δεν το κάνει η Τοπική Κοινότητα, τότε δεν υπάρχει θέμα, αλλά φήμη.
Οι
αναλύσεις νερού που δημοσιεύονται είναι οι απλούστερες και στοιχειώδεις
για να είναι το νερό πόσιμο. Αλίμονο αν τέτοια στοιχεία είναι αρκετά
για οποιοδήποτε συμπέρασμα.
Το βέβαιο είναι ότι χωριά - γούβες που κάτω από
προϋποθέσεις ο αερισμός είναι πολύ δύσκολος, βιώνουν με ιδιαίτερη
σφοδρότητα της συνέπειες πράξεων που σε άλλο χωρίο θα είχαν ελάχιστες
επιπτώσεις. Εννοώ ότι αν ένας παραγωγός καίει τα κλαριά του ελαιώνα και
στη φωτιά πετάξει όλα φυτοφάρμακα που του έχουν περισσέψει, και όλα τα
άχρηστα πλαστικά και λάστιχα, τότε με συνθήκες άπνοιας αυτά θα μείνουν
ώρες και μέρες πάνω και μέσα στο χωριό, ενώ αν αυτό γίνει στα Τσελεβίνια
ο αέρας αμέσως τα σκορπάει. Τεράστια η διαφορά.
Και επειδή η ανθρώπινη δραστηριότητα του σήμερα σε
ένα χωριό - γούβα δεν έχει καμιά σχέση με αυτή των παππούδων μας,
δικαιολογημένος ο φόβος και για τα υπόγεια νερά, και για τον ΧΑΔΑ
Σταυρού, και για τις ακτινοβολίες που ίσως είναι το λιγότερο, και για τη
μόλυνση της ατμόσφαιρας.
Γιατί αυτά υπάρχουν ακόμη και αν ο φόβος του καρκίνου αποδειχθεί υπερβολικός.
Επίσης
όλοι νομίζουμε ότι τρώμε αγνό αρνάκι και πίνουμε γαλατάκι από τα γίδια
που τρώνε όλη μέρα τα ..... βένια και καταστρέφουν το κεδροδάσος, όπως
έγραφε με περισσή αφέλεια οικολογών εκ των Οικολογούντων, μόνο που η
αλήθεια είναι ότι τρέφονται με ζωοτροφές μαζικής παραγωγής των κάμπων
υπερεντατικής καλλιέργειας, εσωτερικού και εξωτερικού, με
ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Ε, βάλτε τα όλα σε μια σειρά,και ενεργείστε, αλλά με
φήμες μόνον ζημιά στο χωριό κάνετε, και ανσυνεχιστεί αυτό, πολύ μεγάλη
ζημιά.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος