'' ΥΔΡΑ ''

Η δύναμη του ονόματος

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος

Στο Ύδρα Μπίτς από τα τέλη δεκαετίας 1960 έως και τη δεκαετία 1980, τραβήχτηκαν πολλές ελληνικές ταινίες με Κωσταντάρα κ.λ.π. Είχε σχεδόν μετατραπεί το Ύδρα Μπίτς σε στούντιο ελληνικής κωμωδίας και ήταν φυσικό να γίνει πανελληνίως γνωστό.

Σε αυτές τις ταινίες ούτε ένα πλάνο ούτε μία αναφορά δεν γίνεται στην Ερμιονίδα στην οποία φυσικά ανήκει το συγκρότημα! Τα πανέμορφα σοκάκια και εκκλησίες στο Κρανίδι, στην τότε Ερμιόνη, τουριστικό όνομα τότε το Πορτοχέλι, δίπλα το κάστρο της Θερμησίας, πιο πέρα το Καταφύκι, το Mοναστήρι των Αγιών Αναργύρων, η Μονή του Αυγού, οι Δολίνες...
.... δεν πέρασαν ποτέ σε αυτές τις ταινίες.

Είχα κάνει αυτές τις επισημάνσεις στις τότε τοπικές εφημερίδες μας.

Το σενάριο ήταν ένα πήγαινε έλα, Πειραιάς - Ύδρα με ένα πέρασμα από Αίγινα – Πόρο. Η Ύδρα το επίκεντρο και το ξενοδοχειακό συγκρότημα που έφερνε το όνομά της. Η κάθε ταινία βασιζόταν στο ήδη έτοιμο brand name ΥΔΡΑ. Δηλαδή, μπορεί να μη με ενδιαφέρει η ταινία, αλλά θέλω να δω Ύδρα.

Έξυπνος επιχειρηματίας ο Κωνσταντινίδης. Έδειχνε Ύδρα, αλλά η Ύδρα δεν είχε ξενοδοχειακή υποδομή για να εξυπηρετήσει τον μαζικό τουρισμό. Έτσι γέμιζε το ξενοδοχείο του, το οποίο ο μη ντόπιος νόμιζε ότι βρίσκεται στην Ύδρα.

Ένα τέτοιο παγκοσμίως γνωστό brand name, δεν μας κάνει εμάς; Δεν μας βολεύει;

Νομίζουμε εύκολο να κάνουμε την Ερμιονίδα αν όχι παγκόσμιο, τουλάχιστον ελληνικό brand name;

Και είναι κακό να έχουμε στην περιοχή μας δύο τόπους με ευδιάκριτα brand names;

Θέλω να πω ότι η Ερμιονίδα έχει μεγαλύτερο συμφέρον να γίνει ασφαλής σκάλα το Μετόχι από ό,τι έχει η Ύδρα.

Η Ύδρα θα κερδίσει τον περίπατο, το γεύμα, την αγορά και μικρό μέρος της διανυκτέρευσης, τα ίδια θα κερδίσει η Ερμιονίδα + το μεγάλο μέρος της διανυκτέρευσης.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος