Επαναδραστηριοποίηση του Εμποροεπαγγελματικού Συλλόγου Ερμιόνης.
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Προπολεμικά
η Ερμιόνη είχε κάπου 24 λιτρίβια, είχε καμιά δεκαριά οικογένειες με
ιστιοφόρα, 3-4 αλευρόμυλους, είχε αρκετούς γαιοκτήμονες με σημαντική
παραγωγή.
Ήταν φυσικό, όλος αυτός ο παραγωγικός κόσμος, που δεν έφτασε ποτέ
βέβαια στο επίπεδο του τσιφλικά, του μεγαλέμπορου και του εφοπλιστή, να
ήταν πρωτεργάτης και βαρόμετρο των εξελίξεων του τόπου μας. Τότε η
κατανάλωση ήταν μικρή, τουρισμός δεν υπήρχε, ξένος
δεν ερχόταν στον τόπο μας. Ως εκ τούτου πλην 3-4 σημαντικών
καταστημάτων η τότε Εμποροεπαγγελματική συντεχνία, ήταν αδύναμη έως...
Σήμερα τα πράγματα έχουν αντιστραφεί.
Λόγω
του τουρισμού, των εξοχικών κάθε είδους, κ.λ.π. η συντεχνία αυτή είναι
μάλλον κυρίαρχη στην Ερμιόνη. Σε αυτό βοηθάει και η καθίζηση του
αγροτικού τομέα
σε ξηρά και θάλασσα, και του οικοδομικού τώρα με την κρίση.
Αν ξαφνικά σβήσουμε όλα τα εμποροεπαγγελματικά καταστήματα από την Ερμιόνη, τι μένει ως παραγωγική δραστηριότητα στο χωριό;
Η Εμποροεπαγγελματική συντεχνία της Ερμιονης, με τα καλά και τα κακά της είναι
‘ισχυρότατη τάξη πραγμάτων’ και γι’ αυτό είναι αναγκαία η συλλογική παρέμβασή της στα πράγματα του χωριού μας,
σε όλα τα επίπεδα.
Δεν είναι απλά ένα επαγγελματικό σωματείο με καταστατικό στόχο την
υπεράσπιση συντεχνιακών συμφερόντων. Είναι σύλλογος με πολύ μεγάλο βάρος
για το
μέλλον της Ερμιόνης.
Συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία τους και σύντομα να δούμε τη δράση τους.
Μακάρι
να ανασυσταθεί και ο Αγροτικός Σύλλογος Ερμιόνης, γιατί η Ερμιονίδα
έχει μέλλον στις καλλιέργειες. Μακάρι να ενεργοποιηθεί πλήρως και ο
Σύλλογος Επαγγελματιών
Αλιέων και να πρωτοστατήσουν στην ανασύνταξη των τομέων όπου
δραστηριοποιούνται.
Είναι
πραγματικές και ελπιδοφόρες παραγωγικές δυνάμεις, δεν είναι σύλλογοι
απλών ενδιαφερόντων και χόμπι. Η απουσία τους έχει γίνει πλέον πολύ
αισθητή. Έχουν
αφήσει πολύ ‘χώρο’ δικό τους στα διάφορα επίπεδα διοίκησης αιρετών και
μη, σε ΝΠΔΔ, σε πολιτικές οργανώσεις κ.λ.π.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος