Ή το αυγό την κότα;
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Ο
κύριος Σφυρής προσπαθεί να μας πείσει ότι το πρόβλημα των σκουπιδιών
στον Σταυρό είναι πρόβλημα των δύο τελευταίων ετών, δηλαδή πρόβλημα του
κυρίου Καμιζή
και του Αγαπητού Αντιδημάρχου. Δηλαδή αν ήταν Δήμαρχος Ερμιονίδας ο
δεματοποιητής θα δούλευε τέλεια, θα κατάφερνε να δεματοποιεί όλα τα
απορρίμματα Ερμιονίδας, αλλά και των δύο γειτονικών δήμων, αν αποφάσιζαν
να τα φέρουν, και ότι όλα τα δέματα πέραν της διετίας
θα είχαν διατεθεί εκτός Ερμιονίδας. Ο χώρος δεματοποίησης θα άστραφτε
από καθαριότητα και τάξη και όλα τα παραστατικά λειτουργίας, παραλαβής
απορριμμάτων και διάθεσης δεμάτων θα ήταν στη διάθεση του καθένα. Οι
Διδυμιώτες όπως έχουν τις Δολίνες και τη Μονή
Αυγού, θα είχαν και τον Χώρο Δεματοποίησης ως αξιοθέατο.
Ο
κύριος Καμιζής, μετά του Αγαπητού Αντιδημάρχου, προσπαθούν να μας
πείσουν ότι.....
......... το πρόβλημα των σκουπιδιών στον Σταυρό είναι πρόβλημα που
δημιούργησε αποκλειστικά
ο κύριος Σφυρής ως Δήμαρχος Δήμου Κρανιδίου. Αποσιωπούν πλήρως ότι και ο
κύριος Λάμπρου συναποφάσισε έστω με μικρέ επιφυλάξεις. Ως νυν Δήμαρχος
δε, όχι μόνον δεν έχει καμία ευθύνη, αλλά έκανε το παν να βρει λύσεις.
Αρχικά μιλούσε σαν ο δήμος να έχει το κουμάντο
στο χώρο δεματοποίησης, όμως τελευταίως δηλώνει κατηγορηματικά ότι το
κουμάντο είναι η Περιφέρεια. Μέχρι σήμερα ούτε λύσεις βρήκε, ούτε λύση
έδωσε, ως εκ του αποτελέσματος βέβαια.
Ο κύριος Λάμπρου δεν μιλάει ποτέ για τη συναπόφαση, αλλά συμφωνεί σιωπηρώς με τον κύριο Δήμαρχο.
Ο
κύριος Τσαμαδός τρέχει, αλλά πλέον είναι αργά. Του φορτώσανε το
πρόβλημα του Σταυρού. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσει για
άλλη λύση.
Ο
Αγαπητός Ανάργυρος, που επί Δημαρχίας του πήγαν τα απορρίμματα του
δήμου Ερμιόνης στον Σταυρό δείχνει συνεχώς ως αποκλειστικό υπεύθυνο τον
νυν Δήμαρχο κύριο
Καμιζή, προβάλει ότι αρχικά ο χώρος δεματοποίησης λειτουργούσε άψογα,
επί κυρίου Σφυρή, και το μπάχαλο που έφτασε να γίνει ΧΑΔΑ είναι
αποκλειστική ευθύνη και δημιουργία του κυρίου Καμιζή. Όμως δεν μίλησε
ποτέ αν ο Δήμος Ερμιόνης είχε το δίκιο με το μέρος του
να πάει τα απορρίμματά του και να τα φορτώσει σε ένα άλλο μακρινό χωριό
μας.
Όλων
«τα γραπτά και τα προφορικά» ομοιάζουν σε ένα πράγμα: Στην προσπάθεια
να συντηρήσουν «την κοκορομαχία των αντιπροσώπων» ώστε οι δημότες να
βγάλουν το συμπέρασμα
ποιος εκ των άνω είναι ικανότερος αντιπρόσωπός μας, ώστε να τον
ξαναβγάλουμε αντιπρόσωπό μας ή να τον τιμάμε ως τεως. Οι αντιπρόσωποί
μας ως σινάφι εξουσίας αυτονομημένο από τους δημότες, πέραν του ότι οι
πλείστοι είναι σύντροφοι του ίδιου κομματικού χώρου.
Απορία:
Αφού όλοι σας, τέως, πρώην και νυν
αντιπρόσωποί μας έχετε δίκαιο, γιατί δεν πάτε στην Τοπική Κοινότητα
Διδύμων, στις λαϊκές συνελεύσεις των Διδυμιωτών, στην ομάδα
περιφρούρησης που υφίστανται τις συνέπειες του ΧΑΔΑ.... από γεννησιμιού
του, να τους αναπτύξετε το δίκαιο που είχατε, το δίκαιο
που έχετε και την λύση που ποτέ δεν δώσατε;
Μήπως φοβόσαστε το μπιέρουνι;
Επισημαίνω τούτο:
Όταν είμαστε Κοινότητες
είμαστε κύριοι ενός κοινοτικού χώρου, του χώρου της Κοινότητάς μας, όχι
τόσο λόγω διοικητικής διαίρεσης αλλά λόγω παράδοσης και ιστορίας.
Είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε λύσεις στη διαχείριση του νερού ύδρευσης
και άρδευσης, των απορριμμάτων, των λυμάτων,
ο καθένας στον κοινοτικό του χώρο. Και αυτό κάναμε. Υπήρχαν και εντός
Κοινότητας συμφέροντα, και τα ισχυρά συμφέροντα νικούσαν τα ανίσχυρα,
αλλά εντός του κοινοτικού χώρου.
Όταν
έγινε ο Καποδιστριακός Δήμος δημιουργήθηκε ο νέος δημοτικός χώρος και
ήταν επόμενο τα ισχυρά συμφέροντα της χερσονήσου Κρανιδίου, της
τουριστικά υπερανεπτυγμένης
αλλά και πληθυσμιακά υπερέχουσας να πετάξει το μπαλάκι των προβλημάτων
της στις περιοχές ανίσχυρων συμφερόντων. Και την ρακέτα την είχαν στα
χέρια τους οι αντιπρόσωποί μας, ο ΦΟΔΣΑ, η Νομαρχία, η Περιφέρεια, το
ΥΠΕΚΑ.
Κάντε
λοιπόν την υπέρβαση και να πάτε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, τέως, πρώην, νυν, να πάτε
στα Δίδυμα και εκεί εορταστικά να αναγγείλετε τη ΛΥΣΗ του προβλήματος,
λύση που αρχίζετε
να δίνετε από την επομένη μέρα με ΠΡΑΞΕΙΣ και όχι με λόγια και
κοκορομαχίες.
Άντε, το αυγό αυτή τη φορά να το φέρουν τα κοκόρια!
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος