Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

''Συμπέρασμα''

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
«...Κατά συνέπεια, πλέον, δεν έχει νόημα η λειτουργία της  δεματοποίησης σύμμεικτων απορριμμάτων, απλά και μόνο για να ανεβάζει το κόστος της διαχείρισης των απορριμμάτων.....»

Δηλαδή είχε ποτέ νόημα;
Μπορεί κάποιος να προσδιορίσει ποια χρονική περίοδο είχε νόημα, ώστε πλέον να μην έχει; Είχε επί δημαρχίας κυρίου Σφυρή και αντιπολιτεύσεως κυρίου Λάμπρου, είχε επί σημερινής κυρίου Καμιζή και αντιπολιτεύσεως κυρίου Σφυρή και φυσικά αντιδημαρχίας Αγαπητού Αντιδημάρχου; Μπορεί εις εκ των αναφερομένων να μας δώσει να καταλάβουμε «το νόημα της λειτουργίας της δεματοποίησης σύμμεικτων απορριμμάτων»;
Καιρό τώρα προσπαθώ να τονίσω ότι η δεματοποίηση του Σταυρού εξ αρχής ήταν μία βλακεία.... εις υγείαν των κορόιδων. Ο νόμος ορίζει ότι ένα απόβλητο αν το τυλίξεις σε χαρτί, αν το βάλεις σε βαρέλι, αν το τυλίξεις με πλαστικό, δεν παύει να είναι απόβλητο όμως γίνεται απόβλητο και το περίβλημά του. Δηλαδή είναι το ίδιο να έχεις έναν ΧΑΔΑ με δεματοποιημένα απόβλητα, με έναν ΧΑΔΑ με χύμα απόβλητα. ΧΑΔΑ είναι και τα δύο κατά τον νόμο. Η μόνη διαφορά είναι ότι τη δεματοποιημένη βλακεία την πλήρωσαν (υποχρεώθηκαν να την πληρώσουν οι δημότες Ερμιόνιδας μέσω του Δήμου τους). Πιστεύω ότι ο Δήμος πρέπει να αναθέσει σε ένα δικηγορικό γραφείο να διερευνήσει το θέμα από νομική άποψη και να διεκδικήσει την επιστροφή των χρημάτων που δόθηκαν για δεματοποίηση στους δημότες Ερμιονίδας. Χωρίς αμοιβή δικηγόρων, κατά το αμερικάνικο σύστημα, αν κερδίσουν την υπόθεση, η αμοιβή τους να είναι το 30% του ποσού που θα επιστραφεί στους δημότες.
Και εντάξει, για τα χύμα να πληρώσουν το κόστος μεταφοράς και το εισιτήριο εισόδου σε ΧΥΤΑ οι δημότες Ερμιονίδας. Αλλά για τα δέματα; Αυτά ανήκουν πλέον στην Περιφέρεια.
Φανταστείτε το γέλιο που θα ρίχνουν οι εργαζόμενοι στον ΧΥΤΑ όπου θα καταλήξουν (αν τελικά και πότε) τα φοντάν μας, όταν με τις μπολντόζες θα τα στρώνουν διαλύοντάς τα, για να τα περάσουν από τη μηχανή διαλογής για να ανακτήσουν το πλαστικό περίβλημα..... ως ανακυκλώσιμο πλέον υλικό χαμηλής αξίας! Το επιφώνημά τους είναι το γνωστό σε όλους μας: Ρε τους μ.....!

Σημείωση: Το R.D.F. που αναφέρει ο κύριος δήμαρχος, θεωρητικά είναι στερεό καύσιμο σε παστίλιες, που προκύπτει από τα υπολείμματα πριν την κομποστοποίηση. Ήδη ο Δήμαρχος μας αποδέχεται ότι δεν κάνει για καύσιμο (δηλαδή κανείς δεν το παίρνει) και θα πηγαίνει για ...θάψιμο σε ΧΥΤΑ! Δηλαδή άλλη μια μηχανή που με κόστος θα παράγει ένα δήθεν καύσιμο που θα πηγαίνει τελικά να θαφτεί σε ΧΥΤΑ και μάλιστα σε ΧΥΤΑ που ήδη βαίνουν προς κατάργηση(!) και αντικατάσταση από ΧΥΤΥ που μάλλον και αυτά πάνε για κατάργηση.
Η νέα λοιπόν σωτηρία του Ερμιονιδιστάν είναι κατά τον δήμαρχό μας και όλους τους δημάρχους της Περιφέρειας: «Διαλογή στην πηγή – Ανακύκλωση - Κομποστοποίηση και νόμιμη διαχείριση του στερεού υπολείμματος (R.D.F.). Μετά την λειτουργία αυτών των μονάδων ήπιας διαχείρισης, στους ΧΥΤΑ, θα μεταφέρεται μόνο το R.D.F.» Προσοχή λοιπόν μη κάνουμε καμία καινούργια πατάτα, δηλαδή με τις πρώτες δυσκολίες (που θα είναι και πολλές) στη διαλογή στην πηγή, πέσουμε στην εύκολη λύση της αγοράς μηχανημάτων που θα διαχωρίζουν πάλι σύμμεικτα σε ανακυκλώσιμα και μη, που θα μορφοποιούν R.D.F., που θα κάνουν κομποστοποίηση με παραγωγή κομπόστ ακατάλληλου για κάθε χρήση, δηλαδή δημιουργήσουμε ένα Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης & Κομποστοποίησης (ΕΜΑΚ). Και προσοχή στη λέξει «υπόλειμμα»: Η λέξη υποδηλώνει κάτι το ελάχιστο, κάτι που απομένει, αλλά στην πράξη να μην εκπλαγείτε αν δείτε, από κακή διαχείριση, το υπόλειμμα «του νέου μοντέλου» να είναι το 30% των απορριμμάτων μας.
Και προσοχή, μακριά από εθελοντές – γκρουπούσκουλα – προσβλέποντες. Η διαλογή στην πηγή είναι υπόθεση δημοτών, επαγγελματιών, επιχειρήσεων και φυσικά εργαζομένων στον δήμο μας.
Για τους κινδύνους του «νέου μοντέλου» ρίχτε και μια ματιά στο παρακάτω. Η εμπειρία των άλλων να γίνει σοφία μας:


Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος