Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
«...Σε
ότι έχει να κάνει με τις δηλώσεις του κ. Σφυρή όπως αυτές έχουν
αποτυπωθεί και αναφέρονται
στην αποτελεσματικότητα και την ικανότητα της Περιφέρειας Πελοποννήσου
να δώσει λύση σε ένα χρονίζον πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας
χαρακτηρίζονται τουλάχιστον άδικες, καθότι η αντιμετώπιση του
προβλήματος αυτού αποτελεί δεδηλωμένα πρώτη προτεραιότητα για
τον Περιφερειάρχη κ. Τατούλη. Η Περιφέρεια Πελοποννήσου θα καταστεί με
την ολοκλήρωση του διαγωνισμού ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων
παράδειγμα προς μίμηση για όλες τις περιφέρειες της Ελλάδας. Μέχρι τότε,
όπως και σήμερα, θα δίνουμε τον καλύτερο μας
εαυτό για την εξεύρεση των βέλτιστων δυνατών προσωρινών λύσεων οι
οποίες θα εδράζονται στο τρίπτυχο: ασφάλεια του πολίτη, λιγότερη δυνατή
επιβάρυνση του περιβάλλοντος και διαφάνεια στην οικονομική
διαχείριση....»
Από
την ασφάλεια (!) που πρόσφερε η Περιφέρεια,
ο κύριος Τατούλης και ο
κύριος Χειβιδόπουλος με τη εγκατάσταση του δεματοποιητή, στον πολίτη της
Ερμιονίδας,
από την λιγότερη δυνατή (!) επιβάρυνση του περιβάλλοντος, και την
διαφάνεια (!!!) στην οικονομική διαχείριση στο επί μέρους, δηλαδή στον
Σταυρό, γίνεται αντιληπτό τι θα γίνει με την ολοκληρωμένη διαχείριση
απορριμμάτων. Ο κύριος Χειβιδόπουλος, ο και της διαφανείας,
προφανώς θα έχει στην κατοχή του όλα τα τετράδια - βιβλία, στα οποία
κατά τον νόμον την ΜΠΕ και την ΑΕΠΟ του Σταυρού τεκμηριώνουν το ποίος
παραλάμβανε σκουπίδια, με ποια παραστατικά, την καταγραφή των δεμάτων,
τους ελέγχους, ώστε να πληρωθούν οι εργολάβοι
και τόσα άλλα, τα οποία περιέργως, παρά την έντονη και διαρκή
κοκορομαχία συμπολίτευσης – αντιπολίτευσης Δήμου Ερμιονίδας, παραμένουν
εφτασφράγιστα μυστικά και μυστήρια. Τοπική Αυτοδιοίκηση, Περιφέρεια, Πολιτεία στο ίδιο επίπεδο αδιαφάνειας επικαλούμενοι ....την Διαύγεια.
Αυτό που γίνεται αμέσως αντιληπτό είναι ότι η Ερμιονίδα είναι μία άκρη της Πελοποννήσου με λίγους κατοίκους, είναι δηλαδή
η περιφέρεια της Περιφέρειας,
δηλαδή όσο υπολογίζει το ξεχασμένο Ράντο η Ερμιονίδα, άλλο τόσο
υπολογίζει αυτήν η Περιφέρεια. Την δεματοποιημένη βλακεία του Σταυρού,
την απαράδεκτη
κατάσταση, την έξω από κάθε ευρωπαϊκή οδηγία και ελληνική νομοθεσία την
βλέπει ο Αντιπεριφερειάρχης Πελοποννήσου ως παρωνυχίδα «ενός
χρονίζοντος προβλήματος της ελληνικής κοινωνίας», κοινωνικό φαινόμενο
του τύπου «αχ! κακούργα κοινωνία» δηλαδή, και όχι της
εξουσίας που ο ίδιος ασκεί με την ψήφο μας.
Και
όταν ο Αντιπεριφερειάρχης βλέπει μέσα στο γραφείο του τον ίδιο τον
Δημαρχό μας μετά της Κουστωδίας του, να εκδιώκει τον Αρχηγό της
αξιωματικής αντιπολίτευσης,
δηλαδή τους μισούς παρά κάτι δημότες, την στιγμή που σε συνεδριάσεις
κλειστές ή ανοικτές συμμετέχει σχεδόν όποιος θέλει, ανακουφίζεται από τη
διχόνοια που του δίνει έρεισμα για να ξεφύγει με ανακοινώσεις σαν την
παραπάνω.
Μέγα το ατόπημα του
Δημάρχου και της Κουστωδίας.
Για
ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα σαν του Σταυρού, πάει στην Περιφέρεια ο
Δήμαρχος, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, και ο Μητροπολίτης
μας. Πάνε ως εκπρόσωποι
της κοινότητας Ερμιονίδας και της
εκκλησίας. Μη ξεχνάμε ότι το περιβάλλον είναι
ΑΜΕΣΗ
προτεραιότητα του Πατριαρχείου, και φυσικά η υγεία του πληρώματος, και η
μετοχή του κλήρου δεν μπορεί να είναι ευχές από άμβωνος για τη σωτηρία
τους περιβάλλοντος.
Πάνε τελεσίδικα, να θέσουν για ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ φορά το θέμα, και να
απαιτήσουν άμεση λύση, πάνε ως μία γροθιά, και δηλώνουν ότι αν η
υπεύθυνη για την κατάσταση Περιφέρεια εντός ευλόγου χρόνου δεν δώσει
λύση, τότε τη λύση θα τη δώσουν οι δημότες της Ερμιονίδας με
την καθοδήγηση των τριών, με νόμιμους τρόπους προς κάθε κατεύθυνση.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
«...Σε
ότι έχει να κάνει με τις δηλώσεις του κ. Σφυρή όπως αυτές έχουν
αποτυπωθεί και αναφέρονται
στην αποτελεσματικότητα και την ικανότητα της Περιφέρειας Πελοποννήσου
να δώσει λύση σε ένα χρονίζον πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας
χαρακτηρίζονται τουλάχιστον άδικες, καθότι η αντιμετώπιση του
προβλήματος αυτού αποτελεί δεδηλωμένα πρώτη προτεραιότητα για
τον Περιφερειάρχη κ. Τατούλη. Η Περιφέρεια Πελοποννήσου θα καταστεί με
την ολοκλήρωση του διαγωνισμού ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων
παράδειγμα προς μίμηση για όλες τις περιφέρειες της Ελλάδας. Μέχρι τότε,
όπως και σήμερα, θα δίνουμε τον καλύτερο μας
εαυτό για την εξεύρεση των βέλτιστων δυνατών προσωρινών λύσεων οι
οποίες θα εδράζονται στο τρίπτυχο: ασφάλεια του πολίτη, λιγότερη δυνατή
επιβάρυνση του περιβάλλοντος και διαφάνεια στην οικονομική
διαχείριση....»
Από
την ασφάλεια (!) που πρόσφερε η Περιφέρεια, ο κύριος Τατούλης και ο
κύριος Χειβιδόπουλος με τη εγκατάσταση του δεματοποιητή, στον πολίτη της
Ερμιονίδας,
από την λιγότερη δυνατή (!) επιβάρυνση του περιβάλλοντος, και την
διαφάνεια (!!!) στην οικονομική διαχείριση στο επί μέρους, δηλαδή στον
Σταυρό, γίνεται αντιληπτό τι θα γίνει με την ολοκληρωμένη διαχείριση
απορριμμάτων. Ο κύριος Χειβιδόπουλος, ο και της διαφανείας,
προφανώς θα έχει στην κατοχή του όλα τα τετράδια - βιβλία, στα οποία
κατά τον νόμον την ΜΠΕ και την ΑΕΠΟ του Σταυρού τεκμηριώνουν το ποίος
παραλάμβανε σκουπίδια, με ποια παραστατικά, την καταγραφή των δεμάτων,
τους ελέγχους, ώστε να πληρωθούν οι εργολάβοι
και τόσα άλλα, τα οποία περιέργως, παρά την έντονη και διαρκή
κοκορομαχία συμπολίτευσης – αντιπολίτευσης Δήμου Ερμιονίδας, παραμένουν
εφτασφράγιστα μυστικά και μυστήρια. Τοπική Αυτοδιοίκηση, Περιφέρεια, Πολιτεία στο ίδιο επίπεδο αδιαφάνειας επικαλούμενοι ....την Διαύγεια.
Αυτό που γίνεται αμέσως αντιληπτό είναι ότι η Ερμιονίδα είναι μία άκρη της Πελοποννήσου με λίγους κατοίκους, είναι δηλαδή
η περιφέρεια της Περιφέρειας,
δηλαδή όσο υπολογίζει το ξεχασμένο Ράντο η Ερμιονίδα, άλλο τόσο
υπολογίζει αυτήν η Περιφέρεια. Την δεματοποιημένη βλακεία του Σταυρού,
την απαράδεκτη
κατάσταση, την έξω από κάθε ευρωπαϊκή οδηγία και ελληνική νομοθεσία την
βλέπει ο Αντιπεριφερειάρχης Πελοποννήσου ως παρωνυχίδα «ενός
χρονίζοντος προβλήματος της ελληνικής κοινωνίας», κοινωνικό φαινόμενο
του τύπου «αχ! κακούργα κοινωνία» δηλαδή, και όχι της
εξουσίας που ο ίδιος ασκεί με την ψήφο μας.
Και
όταν ο Αντιπεριφερειάρχης βλέπει μέσα στο γραφείο του τον ίδιο τον
Δημαρχό μας μετά της Κουστωδίας του, να εκδιώκει τον Αρχηγό της
αξιωματικής αντιπολίτευσης,
δηλαδή τους μισούς παρά κάτι δημότες, την στιγμή που σε συνεδριάσεις
κλειστές ή ανοικτές συμμετέχει σχεδόν όποιος θέλει, ανακουφίζεται από τη
διχόνοια που του δίνει έρεισμα για να ξεφύγει με ανακοινώσεις σαν την
παραπάνω.
Μέγα το ατόπημα του
Δημάρχου και της Κουστωδίας.
Για
ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα σαν του Σταυρού, πάει στην Περιφέρεια ο
Δήμαρχος, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, και ο Μητροπολίτης
μας. Πάνε ως εκπρόσωποι
της κοινότητας Ερμιονίδας και της
εκκλησίας. Μη ξεχνάμε ότι το περιβάλλον είναι
ΑΜΕΣΗ
προτεραιότητα του Πατριαρχείου, και φυσικά η υγεία του πληρώματος, και η
μετοχή του κλήρου δεν μπορεί να είναι ευχές από άμβωνος για τη σωτηρία
τους περιβάλλοντος.
Πάνε τελεσίδικα, να θέσουν για ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ φορά το θέμα, και να
απαιτήσουν άμεση λύση, πάνε ως μία γροθιά, και δηλώνουν ότι αν η
υπεύθυνη για την κατάσταση Περιφέρεια εντός ευλόγου χρόνου δεν δώσει
λύση, τότε τη λύση θα τη δώσουν οι δημότες της Ερμιονίδας με
την καθοδήγηση των τριών, με νόμιμους τρόπους προς κάθε κατεύθυνση.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
«...Σε
ότι έχει να κάνει με τις δηλώσεις του κ. Σφυρή όπως αυτές έχουν
αποτυπωθεί και αναφέρονται
στην αποτελεσματικότητα και την ικανότητα της Περιφέρειας Πελοποννήσου
να δώσει λύση σε ένα χρονίζον πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας
χαρακτηρίζονται τουλάχιστον άδικες, καθότι η αντιμετώπιση του
προβλήματος αυτού αποτελεί δεδηλωμένα πρώτη προτεραιότητα για
τον Περιφερειάρχη κ. Τατούλη. Η Περιφέρεια Πελοποννήσου θα καταστεί με
την ολοκλήρωση του διαγωνισμού ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων
παράδειγμα προς μίμηση για όλες τις περιφέρειες της Ελλάδας. Μέχρι τότε,
όπως και σήμερα, θα δίνουμε τον καλύτερο μας
εαυτό για την εξεύρεση των βέλτιστων δυνατών προσωρινών λύσεων οι
οποίες θα εδράζονται στο τρίπτυχο: ασφάλεια του πολίτη, λιγότερη δυνατή
επιβάρυνση του περιβάλλοντος και διαφάνεια στην οικονομική
διαχείριση....»
Από
την ασφάλεια (!) που πρόσφερε η Περιφέρεια, ο κύριος Τατούλης και ο
κύριος Χειβιδόπουλος με τη εγκατάσταση του δεματοποιητή, στον πολίτη της
Ερμιονίδας,
από την λιγότερη δυνατή (!) επιβάρυνση του περιβάλλοντος, και την
διαφάνεια (!!!) στην οικονομική διαχείριση στο επί μέρους, δηλαδή στον
Σταυρό, γίνεται αντιληπτό τι θα γίνει με την ολοκληρωμένη διαχείριση
απορριμμάτων. Ο κύριος Χειβιδόπουλος, ο και της διαφανείας,
προφανώς θα έχει στην κατοχή του όλα τα τετράδια - βιβλία, στα οποία
κατά τον νόμον την ΜΠΕ και την ΑΕΠΟ του Σταυρού τεκμηριώνουν το ποίος
παραλάμβανε σκουπίδια, με ποια παραστατικά, την καταγραφή των δεμάτων,
τους ελέγχους, ώστε να πληρωθούν οι εργολάβοι
και τόσα άλλα, τα οποία περιέργως, παρά την έντονη και διαρκή
κοκορομαχία συμπολίτευσης – αντιπολίτευσης Δήμου Ερμιονίδας, παραμένουν
εφτασφράγιστα μυστικά και μυστήρια. Τοπική Αυτοδιοίκηση, Περιφέρεια, Πολιτεία στο ίδιο επίπεδο αδιαφάνειας επικαλούμενοι ....την Διαύγεια.
Αυτό που γίνεται αμέσως αντιληπτό είναι ότι η Ερμιονίδα είναι μία άκρη της Πελοποννήσου με λίγους κατοίκους, είναι δηλαδή
η περιφέρεια της Περιφέρειας,
δηλαδή όσο υπολογίζει το ξεχασμένο Ράντο η Ερμιονίδα, άλλο τόσο
υπολογίζει αυτήν η Περιφέρεια. Την δεματοποιημένη βλακεία του Σταυρού,
την απαράδεκτη
κατάσταση, την έξω από κάθε ευρωπαϊκή οδηγία και ελληνική νομοθεσία την
βλέπει ο Αντιπεριφερειάρχης Πελοποννήσου ως παρωνυχίδα «ενός
χρονίζοντος προβλήματος της ελληνικής κοινωνίας», κοινωνικό φαινόμενο
του τύπου «αχ! κακούργα κοινωνία» δηλαδή, και όχι της
εξουσίας που ο ίδιος ασκεί με την ψήφο μας.
Και
όταν ο Αντιπεριφερειάρχης βλέπει μέσα στο γραφείο του τον ίδιο τον
Δημαρχό μας μετά της Κουστωδίας του, να εκδιώκει τον Αρχηγό της
αξιωματικής αντιπολίτευσης,
δηλαδή τους μισούς παρά κάτι δημότες, την στιγμή που σε συνεδριάσεις
κλειστές ή ανοικτές συμμετέχει σχεδόν όποιος θέλει, ανακουφίζεται από τη
διχόνοια που του δίνει έρεισμα για να ξεφύγει με ανακοινώσεις σαν την
παραπάνω.
Μέγα το ατόπημα του
Δημάρχου και της Κουστωδίας.
Για
ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα σαν του Σταυρού, πάει στην Περιφέρεια ο
Δήμαρχος, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, και ο Μητροπολίτης
μας. Πάνε ως εκπρόσωποι
της κοινότητας Ερμιονίδας και της
εκκλησίας. Μη ξεχνάμε ότι το περιβάλλον είναι
ΑΜΕΣΗ
προτεραιότητα του Πατριαρχείου, και φυσικά η υγεία του πληρώματος, και η
μετοχή του κλήρου δεν μπορεί να είναι ευχές από άμβωνος για τη σωτηρία
τους περιβάλλοντος.
Πάνε τελεσίδικα, να θέσουν για ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ φορά το θέμα, και να
απαιτήσουν άμεση λύση, πάνε ως μία γροθιά, και δηλώνουν ότι αν η
υπεύθυνη για την κατάσταση Περιφέρεια εντός ευλόγου χρόνου δεν δώσει
λύση, τότε τη λύση θα τη δώσουν οι δημότες της Ερμιονίδας με
την καθοδήγηση των τριών, με νόμιμους τρόπους προς κάθε κατεύθυνση.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος