'' Δεν υπάρχουν διαδικασίες στον Δήμο ''

''Ο Αυτοσχεδιασμός και η λύση εκ των ενόντων είναι ο κανόνας.''

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος

(Συνέχεια από το χθεσινό).

Πέρασαν λοιπόν πάνω από 4 καλοκαίρια που η βρύση στο σπίτι έσταζε, δηλαδή μόλις που μπορούσες να πλυθείς και για να ποτίσεις δύο μικρά δεντράκια άφηνες το λάστιχο μία ώρα. Αν δε ο γείτονας στην οικία Λούντζα, που έπαιρνε νερό από τον βουλωμένο αγωγό, άνοιγε την βρύση του, τότε σταμάταγε η παροχή στη δική μας βρύση και το ανάποδο! Ήταν αυτό αιτία να αλλάζουν συχνά οι ενοικιαστές της εν λόγω οικίας.

Η επίσημη απάντηση του Δήμου Ερμιόνης (προφορική) ήταν ότι χρειάζεται να αλλάξει ο βουλωμένος παμπάλαιος αγωγός, που φυσικά δεν ήταν παρά ένα μικρό τμήμα αγωγού διαμέτρου το πολύ 1.5 ιντσών που εξυπηρετούσε 2-3 σπίτια. Και πότε θα άλλαζε ο αγωγός; Όταν ο Δήμος θα είχε χρήματα! Όταν είχε χρήματα είχε αλλάξει στη γειτονιά μας τους αγωγούς, αλλά είχε μείνει αυτός μόνον. Το πότε θα είχε χρήματα, ψάξε και βρες το......
.........

Έφυγε ο Καποδίστριας και ήλθε ο Καλλικράτης. Πάλι νέα αίτηση και τηλεφωνικό παράπονο για την απαράδεκτη κατάσταση. Εντός ολίγων ημερών πήρα απάντηση από την Δημοτική Κοινότητα Ερμιόνης, ότι η βλάβη θα αποκατασταθεί σύντομα, από τις υπηρεσίες του Δήμου Ερμιονίδας. Όντως αποκαταστάθηκε η βλάβη μέσα σε ένα μήνα. Σημασία έχει όμως το πώς.

Ήρθαν δύο ευδιάθετοι υδραυλικοί του Δήμου που όντως ξέρανε τη δουλεία τους και είχαν όλα τα εξαρτήματα μαζί τους. Αλλά τι κάνανε;

Σκάψανε στη μέση του δρόμου, μπροστά ακριβώς στην πόρτα του πατρογονικού του Αγαπητού Αντιδημάρχου. Όμως το ρολόι του σπιτιού μου ήταν από την άλλη μεριά του σπιτιού, δηλαδή απόσταση 15 μέτρα!

Βρε παιδιά τι σκάβετε εδώ; Από την άλλη είναι ο αγωγός.

Μην ανησυχείς, μου λένε. Νερό θέλεις, νερό θα έχεις με πολύ καλή πίεση. Από εδώ περνάει νέος αγωγός, από εδώ θα πάρουμε!

Έσκαψαν λοιπόν, βρήκαν τον καλό αγωγό, έσκαψαν ένα μικρό αυλάκι μέχρι τη γωνία του σπιτιού και μετά ο πλαστικός αγωγός μέχρι να συναντήσει το ρολόι από την άλλη μεριά μπήκε επιφανειακώς τρέχοντας τη ρίζα του τοίχου του σπιτιού!

Τελείωσαν κάλυψαν τα σκαψίματα με χώμα, ανοίξαμε τις βρύσες και επιτέλους είχαμε νερό όπως όλοι. Ατομικό βέβαια, γιατί το σχέδιο δεν περιέλαβε και την απένατι οικία, προφανώς γιατί δεν είχε έντονα διαμαρτυρηθεί!

Ευχαριστώ τους λέω, γιατί 4 και βάλε χρόνια δεινοπαθήσαμε και τίποτα δεν γινότανε. Αλλά δεν θα ρίξετε τσιμέντο πάνω από τα σκαψίματα, δεν θα τσιμεντάρετε τον πλαστικό αγωγό; Θα βράζει το νερό το καλοκαίρι.

Απάντηση: Εμείς δεν τσιμεντάρουμε, μόνο τα υδραυλικά κάνουμε. Αλλά και ούτε πρόκειται να έρθει κανείς να τσιμεντάρει. Γι’ αυτό φτιάξε μόνος σου λίγο τσιμέντο και κάλυπτα!

Έτσι και έπραξα σύμφωνα με τις υποδείξεις των υδραυλικών της ΔΕΥΑΕΡ. Μόνο που το τσιμεντάκι ήταν 10 τσουβαλάκια χαλίκι και θέλει και άλλο τόσο.

Τέλος καλό, όλα καλά.

Μετά όμως από λίγους μήνες φαίνεται ότι προέκυψε ανάλογο πρόβλημα σε σπίτι κοντά στο Φοίνικα της κυρά Λένης. Βρέθηκε και για αυτό η ίδια λύση. Έσκαψαν και ξαναβρήκαν τον καλό αγωγό, ένωσαν, τράβηξαν επιφανειακώς στη ρίζα του τοίχου του πατρικού του Αγαπητού Αντιδημάρχου πλαστικό αγωγό μήκους κάπου 20 μέτρα, μετά έσκαψαν στην άσφαλτο και τον πέρασαν υπογείως και τον έβγαλαν λίγο παραπέρα κ.λ.π.  Αυτός ο αγωγός δεν τσιμεντοστρώθηκε από κανέναν, είναι και μαύρος.

Τέλος καλό, όλα καλά. Πείρε και ο επόμενος νερό με πίεση.

Μετά όμως από λίγους μήνες η προς τα ανατολικά  του σπιτιού μας οικία ανακαινίστηκε πλήρως και έπρεπε να συνδεθεί με την αποχέτευση της οποίας ο κεντρικός αγωγός περνάει ακριβώς δίπλα από τον καλό αγωγό νερού και στο μέσο του δρόμου.

Ήλθαν λοιπόν εκ νέου οι ΔΕΥΑΡίτες, έκαναν την σύνδεση και αντί να φτιάξουν το φρεάτιο στη ρίζα του τοίχου της οικίας που συνδεόταν, όπως γίνεται παντού, εκεί το έφτιαξαν στη μέση του δρόμου (!!!) και μάλιστα μεγάλων διαστάσεων. Κάθε μηχανάκι που πατάει πάνω του το κτυπάει με δύναμη, ακούγεται έναν δυνατός μεταλλικός κτύπος και μετατοπίζει ελαφρά το καπάκι. Νύχτα μέρα, και τα ανάρτησα το θέμα και στην μπλοκόσφαιρα, όχι μόνον για το ακαλαίσθητο του πράγματος, αλλά κυρίως για το επικίνδυνο και ενοχλητικό. Πήρα δε και τηλέφωνο τον Αγαπητό Αντιδήμαρχο για να του τα πω (αυτά δηλαδή που βλέπει καθημερινά στην πόρτα του πατρικού του) και να του επισημάνω ότι ο πρώτος που θα πέσει μέσα είναι αυτός!

Σημειωτέον ότι τα ως άνω έγιναν στο κέντρο της Ερμιόνης και σε γειτονιά που καμαρώνουμε ότι έχει συντηρήσει τα περισσότερα πετρόκτιστα σπίτια.

Λεπτομερής και βαρετή η ως άνω περιγραφή, όμως δείχνει τον τρόπο που δουλεύει ο Δήμος, η Περιφέρεια, η χώρα ολόκληρη, τρόπος που πρέπει να ΑΛΛΑΞΕΙ, αλλιώς συνεχίζουμε κατά διαβόλου.

Φανταστείτε τι έχει να γίνει αν η ΔΕΥΑΕΡ αναλάβει τη διανομή σε σπίτια, εξοχικά και κτήματα του νερού της Αφαλάτωσης, του φράγματος Τζερζελιάς και του Ανάβαλου. Του τζερτζελοαφαλατοανάβαλου θα γίνει.

Γι’ αυτό λέμε Αγαπητέ Αντιδήμαρχε ISO 9001, δηλαδή, διαδικασίες, οδηγίες εργασίας, τεκμηρίωση, μέτρηση, αποτύπωση, στατιστική παρακολούθηση, οργανόγραμμα, πραγματικές και σοβαρές αρμοδιότητες και ευθύνες σε δημοτικούς υπαλλήλους που προΐστανται.

Τι θα γινόταν για παράδειγμα στη Γερμανία;

Ο Δήμος δίνει νερό στον δημότη, στον πελάτη δηλαδή, και παίρνει το αντίτιμο των υπηρεσιών του. Μόλις δεχόταν το παράπονο, τηλεφωνικώς, γραπτώς δεν έχει σημασία, θα το προωθούσε αμέσως στην αρμόδια υπηρεσία η οποία αυθημερόν θα διαπίστωνε τη βλάβη και θα έγραφε στον πελάτη: Η βλάβη είναι στο δικό μας δίκτυο και θα αποκατασταθεί εντός τόσο ημερών.

Αμέσως μετά, η διαδικασία προβλέπει να βρει η αρμόδια υπηρεσία τα σχέδια ύδρευσης της περιοχής, να σχεδιάσει το μικρό έργο – παρέμβαση που πρέπει να γίνει και να το δώσει αρμοδίως για εκτέλεση. Εκτελείται σύμφωνα με τις προδιαγραφές, αποκαθίσταται πλήρως ο χώρος, και στη συνέχεια αρχειοθετείται οποιαδήποτε αλλαγή. Εννοείται ότι το έργο αυτό το επιβλέπει μηχανικός.

Μετά αποστέλλεται στο δημότη επιστολή που ζητάει συγνώμη για την ενόχληση και ακολουθεί ένα απλό σχέδιο που να δείχνει την επέμβαση, ώστε να δικαιολογηθεί και ο χρόνος αποκατάστασης.

Φέραμε τα φώτα στον κόσμο, έχουμε ένδοξους προγόνους, όλοι οι άλλοι όταν εμείς κάναμε τούτο και κείνο ζούσανε πάνω στα δέντρα, αλλά ........ κατέβηκαν όλοι από τα δέντρα και ανεβαίνουμε ταχύτατα εμείς.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος