''Από τον τέως Δήμαρχο κύριο Λεμπέση στο “Εικονοσκόπιο
News”.''
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Ο Δήμος λοιπόν Ερμιόνης είχε πει προ πολλού το ΝΑΙ για κοινή μονάδα Αφαλάτωσης με τον Δήμο Κρανιδίου.
Ο
Δήμος Ερμιόνης είχε αναγνωρίσει ότι η κατάργηση των γεωτρήσεων ήταν
εκτός τόπου και χρόνου, όταν δεν υπήρχε άλλη έτοιμη λύση στο πρόβλημα
του νερού και όντως
μέχρι σήμερα η μόνη πηγή νερού είναι οι γεωτρήσεις και θα είναι για
αρκετά χρόνια ακόμη. Και είχε από πολύ νωρίς προτείνει να προηγηθεί η
κατασκευή του φράγματος Τζερτζελιάς και άλλων φραγμάτων, δηλαδή την
πλέον ορθή, περιβαλλοντικά, λύση.
Το
θέμα μάλιστα είχε και αρκετά προχωρήσει. Σύμφωνα με τα έγγραφα που
παραθέτει ο κύριος Λεμπέσης στις 10-10-2006 η Διεύθυνση Δημοσίων Έργων
Περιφερείας Πελοποννήσου
υπέβαλε την ΜΠΕ του έργου, δηλαδή την «Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων Χαμηλού φράγματος λεκάνης Ρόρου – Τζερτζελιάς Νομού Αργολίδας».
Τελικά
στις 15-02-2007 η ΜΠΕ του έργου κοινοποιείται στους δήμους Κρανιδίου
και Ερμιόνης και ζητείται εντός 15 ημερών η γνωμοδότησή τους η οποία
σημειωτέον δεν.....
....
είναι δεσμευτική αλλά συμβουλευτική. Ασχέτως απαντήσεως των δήμων μετά
από 15 μέρες η ΜΠΕ εγκρίνεται και υπογράφεται η Απόφαση Έγκρισης
Περιβαλλοντικών Έργων (ΑΕΠΟ), αφού και η αρχαιολογική υπηρεσία είχε
γνωμοδοτήσει θετικά.
Άρα στα αρχεία του Δήμου Ερμιόνης υπάρχει η ΜΠΕ και η ΑΕΠΟ του φράγματος Τζερτζελιάς που είναι δημόσιο έργο της Περιφέρειας,
όπως και οι γνωμοδοτήσεις των δήμων Ερμιόνης και Κρανιδίου. Γιατί δεν αναρτώνται στο
site
του Δήμου;
Γιατί ενώ ήταν έτοιμο το έργο να ξεκινήσει από το
2007 δεν έγινε τίποτα μέχρι σήμερα; Τι ενέργειες έκαναν οι τότε Δήμοι και κυρίως του Κρανιδιού και τι ο σημερινός Ερμιονίδος;
Όσο
για την λύση των δημόσιων πηγαδιών του τότε δήμου Κρανιδίου, δεν υπήρξε
πλέον άστοχη και επιπόλαια ενέργεια. Όλοι όσοι είχαμε και ζήσαμε τα
πηγάδια μας,
το μέγιστο βάθος ήταν γύρω στα 10 μέτρα. Πριν το 1960 είχαμε νερό
άφθονο και καλής ποιότητας. Όταν άρχισαν στα πέριξ οι γεωτρήσεις, σε
λίγα χρόνια το νερό των πηγαδιών λιγόστεψε θεαματικά, το πήραν οι
γεωτρήσεις, και μετά έγινε υφάλμυρο, χωρίς να κτυπήσουμε
τα πηγάδια μας, δηλαδή να τα βαθύνουμε. Τα δημόσια πηγάδια ήταν
μικρότερα, γιατί αντλούσαν νερό μόνο με μπρακάτσες και τέστες για τα ζα
και για οικιακή χρήση με τις στάμνες.
Μετά
τον καθαρισμό τους, μόλις τρέξανε να πάρουνε νερό οι δημότες, το νερό
τους λιγόστεψε. Είχα πάει δύο τρεις φορές στο πηγάδι της Μιλίντρας.
Έβλεπα ανθρώπους
να περιμένουν και η αντλία να μη βγάζει τίποτα, ως ήταν και φυσικό.
Έπιανε λίγο νερό το βράδυ και όποιος πρόλαβε. Χώρια ότι γύρω του είχε
στάνες και καλλιεργήσιμα χωράφια και όλοι αμφέβαλαν για την ποιότητα
του. Τότε γιατί πηγαίναμε; Απλά γιατί θυμόμαστε το
καλό νερό των δικών μας εποχών και γιατί ακόμη το εμφιαλωμένο δεν είχε
την καθολική αποδοχή. Ήταν λοιπόν μια παιδαριώδης ‘λύση’ στο πρόβλημα
του νερού. Όποιος αισθάνεται υπερήφανος για αυτήν τη λύση, δεν τον
εμποδίζει τίποτε να αισθάνεται έτσι.
Γιατί
όμως δεν προχώρησε και η υπόθεση της κοινής αφαλάτωσης; Γιατί
απορρίφθηκε και η αφαλάτωση η ιδιωτική του γκολφ η οποία θα έδινε γύρω
στις 5000 κ.μ. νερό
την ημέρα στον Δήμο Ερμιονίδας; Γιατί ξαφνικά θέλουμε (στα χαρτιά
βέβαια) τρεις μονάδες αφαλάτωσης, όταν με ένα καλά συντηρημένο δίκτυο οι
ανάγκες των οικισμών μας σε πόσιμο νερό δεν ξεπερνούν τα 5000 κ.μ. την
ημέρα;
Η
ίδια η εξέλιξη αυτών των λύσεων έδειξε ότι ήταν μάλλον ασκήσεις επί
χάρτου. Δηλαδή παραγωγή αποφάσεων στα Δημοτικά και Περιφερειακά
Συμβούλια, προς πολιτική
χρήση. Γι’ αυτό και ακόμη περιμένουμε τον Ανάβαλο, τα φράγματα, την ή
τις αφαλατώσεις και δεν ξέρω τι άλλο.
Εντύπωση μου κάνει το τοπωνύμιο «λεκάνη του
Ρόρου». Έχουμε και το ρέμα Ρορό στο Ηλιόκαστρο – Θερμήσι. Είχα διαβάσει ότι είναι παραφθορά του Παρορήτη ή Παραροήτη.
Σημείωση:
Ο Αγαπητός Αντιδήμαρχος από τη νέα
του θέση ανακοίνωσε ότι για όλα τα ονόματα που πρότεινε η πλειοψηφία
για να καλύψουν τις θέσεις στα ΝΠΔΔ, η μείζων Αντιπολίτευση ήταν για όλα
αρνητική. Θυμίζω ότι η πρόεδρος της ΔΕΥΑΕΡ είχε τοποθετηθεί με τη
συναίνεση της μείζονος αντιπολίτευσης.
Απορία:
Τι αξία έχουν οι αποφάσεις ενός ΝΠΔΔ;
Για παράδειγμα στο Λιμενικό Ταμείο πήραν μια απόφαση για τη γλίστρα στα
Μαντράκια. Ομοίως για τη σκάλα στο Μετόχι. Αν τα ίδια θέματα έρθουν στο
Δημοτικό Συμβούλιο ή σε Τοπικό Κοινοτικό Συμβούλιο μπορεί να παρθούν
αντίθετες αποφάσεις και μάλιστα από συμβούλια
αμιγώς αιρετών. Ποιες θα ισχύσουν; Υπάρχουν 9 επιμέρους Κοινοτικά
Συμβούλια αιρετών, υπάρχουν 4 των ΝΠΔΔ που ορίζονται με Δημοτική απόφαση
υπάρχει και το πολυπληθέστερο όλων, το Δημοτικό Συμβούλιο Ερμιονίδας.
Δηλαδή με ένα τέτοιο ....πολυαποφασιστικό σύστημα
χάνει την έννοια της και η απόφαση. Οι μόνοι που δεν μπορούν να
αποφασίσουν για τίποτα είναι οι Δημοτικοί Υπάλληλοι και μάλιστα αυτοί
που προΐστανται υπηρεσιών. Για το παραμικρό πρέπει να ρωτήσουν, πρέπει
να υποβάλλουν, πρέπει να ενημερώσουν. Η γραφειοκρατία
στο μεγαλείο της.
Πριν
λίγα χρόνια, η βρύση του σπιτιού αντί να βγάζει νερό ...έσταζε. Πήρα
τηλέφωνο τον τότε Δήμο Ερμιόνης και φυσικό ήταν αμέσως η αρμόδια
υπηρεσία να διορθώσει
την βλάβη. Τίποτα δεν έγινε, γιατί ο δημοτικός αγωγός ήταν με τα χρόνια
βουλωμένος! Ξανατηλεφώνησα .... το άλλο καλοκαίρι πια, να πάρω την
απάντηση ότι καλόν είναι να κάνω μια αίτηση για να συζητηθεί στο
δημοτικό συμβούλιο! Δηλαδή πλήρωνα νερό που δεν μπορούσα
να το χρησιμοποιήσω γιατί δεν είχε καθόλου πίεση και έπρεπε να πάρει
απόφαση το ΔΣ για να έχω!
Το ερώτημα προς τον Αγαπητό Αντιδήμαρχο που είναι και αντιπρόσωπός μου (δια της ψήφου μου) στο ΔΣ:
Θα δώσεις μάχη με όλη αυτή την γραφειοκρατία και το πολυαποφασιστικό σύστημα; Θα βάλεις τις βάσεις για σύστημα
ISO
9001 στον Δήμο; Θα δημιουργήσεις 3-4 πραγματικούς προϊσταμένους
υπηρεσιών από την τάξη των δημοτικών υπαλλήλων που να γνωρίζουν και να
κατευθύνουν όλες τις υποθέσεις του Δήμου, να παίρνουν πρωτοβουλίες και
να δίνουν λύσεις, και να υλοποιούν τις αποφάσεις του ΔΣ; Γιατί οι
αιρετοί αντιπρόσωποί μας, που δυστυχώς δεν μπορούν
να ανακληθούν, είναι για να ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝΕ και να διοικούνε, όχι να
εκτελούνε.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος