Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
1. Μπλε οικονομία και μπλε οικολογία
Αντιπροσωπία
Υδραίων και Σπετσιωτών επισκέφτηκαν τις Βρυξέλλες και ενημερώθηκαν από
την Επίτροπο Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας κυρία Δαμανάκη (πολύ καλή
και
την θαυμάζουν στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα) για τη θαλάσσια πολιτική και
τις ευκαιρίες που ανοίγονται στην μπλε οικονομία. Μέχρι σήμερα το βάρος
έχει πέσει στην πράσινη οικονομία της στεριάς και είναι καιρός να
περάσουμε και στην μπλε οικονομία της.....
....... θάλασσας, όπου
έχουν γίνει άτολμα βήματα, με συνέπεια την υπεραλίευση στη Μεσόγειο
και ιδιαίτερα στη χώρα μας. Τη στιγμή που στις ΗΠΑ η μπλε οικονομία
έχει καταφέρει να φέρει ισορροπία θαυμαστή στη θάλασσα και στην αλιεία.
Ολόκληρη Ερμιονίδα δεν ενδιαφέρθηκε να ακολουθήσει
τους Υδραίους και τους Σπετσιώτες; Μακάρι οι εν λόγω να συγκαλέσουν μια
κοινή συνδιάσκεψη των δήμων και των φορέων της περιοχής μας με θέμα την
μπλε οικονομία, την μπε οικολογία, την οδηγία 60 και άλλες που αφορούν
την θάλασσα μας.
2. Δικαιώθηκε ο Δήμος μας για τα φωτοβολταϊκά Λουκαϊτίου. Εννοείται συμπολίτευση και αντιπολίτευση, αφού και
οι δύο ανέβηκαν στο βουνό.
Δικαίωση σημαίνει ότι έψαχναν το δίκιο τους και το βρήκαν στο Ε του ΣτΕ.
Αυτό
που γνωρίζουμε όλοι είναι ότι ο Δήμος Ερμιονίδας γνώριζε τον
Γεωπληροφοριακό Χάρτη της ΡΑΕ, και ως εκ τούτου γνώριζε τις θέσεις όπου
πρόκειται να εγκατασταθούν
αιολικοί και φωτοβολταϊκοί σταθμοί, ενώ πέρασαν από τα γραφεία του
σχετικά έγγραφα συγκεκριμένων επενδύσεων στην Ερμιονίδα. Όχι απλώς
αδιαφόρησε, αλλά έκανε πως δεν έβλεπε. Δηλαδή, ενώ η
περιβαλλοντική ηθική
επέβαλε στον Δήμο να ορίσει αυτός πού θέλει να γίνουν τα αιολικά και
φωτοβολταϊκά που του αναλογούν, σιώπησε. Αυτά τα θέματα κοστίζουν σε
ψήφους.
Είναι πανελλήνια τακτική των ΟΤΑ, όπως και των οικολογούντων να κάνουν
πως δεν βλέπουν, δηλαδή να
μην αποφασίζουν και να
μην
πράττουν. Μόλις λοιπόν, σύμφωνα με τον νόμο, εμφανιστούν οι επενδυτές
για να υλοποιήσουν την επένδυσή τους που έχει εγκριθεί φυσικά από τη
Περιφέρεια, τσουπ, εμφανίζονται
οι Δήμοι και οι οικολογούντες, προσκολλώνται στους ντόπιους που δεν
θέλουν τίποτα γύρω τους, πάνε στο ΣτΕ και επέρχεται η δικαίωση. Φυσικά
σε διάφορα φόρα μιλάνε χωρίς σταματημό για την πράσινη ανάπτυξη, και με
ενθουσιασμό για τα αιολικά και φωτοβολταϊκά.
Εσείς δικαιωθήκατε, αλλά όχι οι ψηφοφόροι σας, οι οποίοι σαν ψήφισαν
για να αποφασίζετε και να πράττετε και όχι να σβήνετε ψηφο-φωτιές με τον
νομικό πυροσβεστήρα.
3. Οι χωματερές στους λάκκους που προκύπτουν στα κτήματα μετά την πώληση του χώματος στα εξοχικά.
Η
υπόθεση αυτή έχει βγει στον αέρα από την εποχή των τοπικών εφημερίδων,
δηλαδή εδώ και 20-25 χρόνια, όταν πρωτοπαρουσιάστηκε το φαινόμενο. Όχι
απλά απαράδεκτη,
αλλά και πέρα για πέρα παράνομη δραστηριότητα, η οποία ΠΟΤΕ δεν
συγκίνησε όχι μόνον τις τέως κοινότητες και τέως τοπικούς δήμους, φυσικά
και τον σημερινό, αλλά ούτε τους οικολογούντες (ενδιαφέρονται για το
δημόσιο μόνον και για το μεγάλο κεφάλαιο), ούτε τους
αγρότες, ούτε τους γεωπόνους, ούτε την Περιφέρεια, ούτε τους τοπικούς
βουλευτές, ούτε κανέναν. Αυτό είναι και δείγμα του πολιτισμού μας. Δεν
υπάρχει μεγαλύτερη κατάπτωση να πουλάς το ιερό χώμα του κτήματος που σου
χάρισε ο Καποδίστριας για να ζήσεις την οικογένεια
σου και να δέχεσαι να κάνεις το κτήμα σου ΧΑΔΑ, χωρίς καν να σκέπτεσαι
τις συνέπειες στα γειτονικά κτήματα και στα υπόγεια νερά. Να τα βράσω
και τα λαογραφικά, και τις βιβλιοθήκες μας, και τις φιλαρμονικές μας,
και τις πολιτιστικές εκδηλώσεις, όταν τέτοια
ύβρις συντελείται στην Ερμιονίδα. Τρέχει ο Δήμαρχος και ο Αγαπητός
Αντιδήμαρχος στο βουνό και στις υψηλές ραχούλες, τρέχει και η
Αντιπολίτευση, όχι για τα βένια αλλά για τους ψήφους. Καλά δεν τρέχουν
και στους κάμπους αλλά και στις ακτές μας, έστω για τους
ψήφους; Και η ΠΑΠΟΕΡ που επεμβαίνει στη ζωή μας δεν κάνει καμιά βόλτα
στον κάμπο των Διδύμων; Δεν ξεχνώ την φωτογραφία που μας έδειχνε ένα
κλουβί ιχθυοτροφείου που η θαλασσοταραχή το έβγαλε στα ρηχά, για να
καταλάβουμε το μέγεθος της τάχατες μόλυνσης από
..... ανοξείδωτο κλουβί, αλλά δίπλα η περίφραξη επί της άμμου εξοχικής
κατοικίας έμενε .... ασχολίαστη.
4. Η αφαλάτωση στα Χώνια.
Για
μία μονάδα αφαλάτωσης δυναμικότητας 12700 κ.μ./ημέρα μιλάμε, για μία
δηλαδή μικρή μονάδα που σε κανένα μέρος του κόσμου δεν θα γινόταν
ζήτημα. Και από αυτήν
την ποσότητα θα καλυφθούν οι ανάγκες ύδρευσης Κοιλάδας, Κρανιδίου,
Πορτοχελίου, δηλαδή θα ανασάνει ο υδροφόρος ορίζοντας κατά 5000
κ.μ./ημέρα. Οι Ιχνηλάτες έχουν γράψει ότι πάνω κάτω 400 χιλιοστά βροχής =
0.4 μέτρα το χρόνο στην Ερμιονίδα είναι καλά. Άρα το
5000 κ.μ. είναι το νερό που βρέχει όλο το χρόνο ο Θεός σε 12.5
στρέμματα γης και επί 365 μέρες = 4563 στρέμματα. Μέρος αυτού μόνον
μπαίνει στα υπόγεια νερά και για να μπει όλο αυτό το νερό πρέπει να
υπολογίσουμε 4πλάσια στρέμματα, τόσα όσα και οι πλέον σημαντικοί
κάμποι μας. Αυτό οικολογικά τι είναι; Είναι:Έναρξη σωτήριας επέμβασης για την αποκατάσταση των υπόγειων νερών μας.
Αξιολόγηση
ΜΠΕ μπορεί να γίνει από επιστημονικό επιτελείο ή τουλάχιστον από
κάποιον με επιστημονική γνώση αλλά και εμπειρία. Άρα με υπογραφές, και η
ΠΑΠΟΕΡ
μπορεί να υιοθετήσει την αξιολόγηση αυτή και να την δώσει ως
γνωμοδότησή της. Χωρίς υπογραφή σημαίνει ότι συντάκτης της αξιολόγησης
είναι το διοικητικό συμβούλιο της ΠΑΠΟΕΡ και η αξιολόγηση το μόνον που
δείχνει είναι ότι ιδέα δεν έχουν για τις μονάδες αφαλάτωσης,
πέραν των όσων χοντρικά διαβάζουν στο ιντερνέτ.
Η
επένδυση αυτή που δίνει 5000 κ.μ./ημέρα στον δήμο μας είναι σωτήρια για
τον Δήμο μας, μέχρι να έρθει ο Ανάβαλος και το Φράγμα της Τζερτζελιάς
(ζήσε Μάη μου),
και ως εκ τούτου δικαιολογείται η όποια ανάμειξη της ΔΕΥΑΕΡ. Αυτό που
είναι άγνωστο είναι το πώς νομικά κατοχυρώνει ο δήμος μας τα 5000κ.μ./
ημέρα, αν θα τα πληρώνει ή όχι, και πώς θα τα χρησιμοποιήσει. Εδώ έχει
το λόγο η ΔΕΥΑΕΡ και ο Δήμαρχος.
5. Το εξασθενές χρώμιο.
Όταν
έχεις στα πεδινά ανθρώπινη δραστηριότητα που τροφοδοτεί τα υπόγεια νερά
με εξασθενές κυρίως χρώμιο και αυτό το διαπιστώνεις σε πολλές
γεωτρήσεις, πρέπει
να αναλογιστείς και το τι κάνεις καθημερινά με την άντληση. Αφού η
θάλασσα εισχωρεί στα υπόγεια νερά, σημαίνει ότι πολύ μεγάλο ποσοστό του
νερού της βροχής που μπαίνει στα υπόγεια νερά το αντλείς κυρίως για
πότισμα. Άρα δεν υπάρχει μια δυνατή φυσική ροή υπόγειου
νερού προς την θάλασσα, ώστε να καθαρίζει το υπόγειο νερό από εξασθενές
χρώμιο και άλλα βαρέα μέταλλα. Με το πότισμα διασπείρουμε σε μεγάλες
εκτάσεις το εξασθενές χρώμιο και η βροχή το ξαναεπιστρέφει στα υπόγεια
νερά. Έτσι γίνεται ένας κύκλος που όλο και επιβαρύνει
τα υπόγεια νερά. Πέραν λοιπόν από το να εντοπίσουμε τις ανθρώπινες
δραστηριότητες που σκορπάνε στο έδαφος και στα νερά εξασθενές χρώμιο,
είναι αναγκαίο να αρχίσει και η αποκατάσταση του υδροφόρου ορίζοντα και
σήμερα το μόνο μέσο είναι η αφαλάτωση που θα υποκαταστήσει
στο πότισμα και στην ύδρευση τα υπόγεια νερά. Μακάρι ο Ανάβαλος να μην
μας μεταφέρει βαρέα μέταλλα από την ανθρώπινη δραστηριότητα του
οροπεδίου της Τρίπολης. Καθόλου λοιπόν απλά δεν είναι τα πράγματα.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος