Φωτ: Πίνακας της Ανθούλας Λαζαρίδου-Δουρούκου
Οι πίνακες της κας
Ανθούλας είναι αφηγηματικοί.
Μνήμες, σκέψεις, γεγονότα
γίνονται οι αφορμές για κάθε έργο της. Αυτός της ο πίνακας αναφέρεται
στους ιστιοπλοϊκούς αγώνες που γίνονταν την
παραμονή των Αγίων Αναργύρων στα
Μαντράκια, πριν τον πόλεμο.
«Τα παλιά τα χρόνια όσοι
ψαράδες δεν πήγαιναν στη Μπαρμπαριά, ξεκίναγαν γιαλό- γιαλό μετά
το Πάσχα με κουπιά και πανάκι με προορισμό τη βόρεια Ελλάδα, αφού
περνούσαν πριν όλοι από την Παναγίτσα στα Τσελεβίνια να ανάψουν ένα κεράκι
για να έχουν την βοήθεια της στο
δύσκολο ταξίδι.
Μετά συνέχιζαν βορειοανατολικά από
Καβοντόρο και έπαιρναν τον ανήφορο. Θεσσαλονίκη, Άγιο Όρος ή όπου
έφταναν γιατί είχαν πάντα ρυθμισμένο το ταξίδι της επιστροφής ώστε
παραμονή
των Αγίων να είναι στην Ερμιόνη.
Επιστρέφοντας στην
Ερμιόνη ξεκίναγαν να καινουριέψουν τις βάρκες
τους. Τις καλαφάτιζαν, τις έπλεναν , τις έβαφαν, διόρθωναν
τα πανιά και παραμονή των Αγίων κούκλες τις έριχναν στη θάλασσα.
Το μεσημέρι της παραμονής
μόλις άρχιζε να φυσά ο μπάτης
για να φουσκώνει τα πανιά, τα παιδιά
των ψαράδων έπαιρναν τις φρεσκοβαμμένες βάρκες των γονιών και μέσα
σε γέλια και φωνές άρχιζαν τους αγώνες
σε ταχύτητα και ελιγμούς .
Ήταν η μέρα τους.
Δεν ήταν άμαθα, από την
6η δημοτικού τα παίρνανε μαζί στο
ψάρεμα . Κοκονιτσάκια, Κολινεκάκια μαζί με άλλα παιδιά πρωταγωνιστούσαν.
Αγόρια και κορίτσια στα βραχάκια παρακολουθούσαν τους αγώνες και από
τα καφενεία και τις γύρω ταβέρνες οι γονείς τα καμάρωναν.
Μετά τους αγώνες γέμιζαν τις βάρκες με κουβέρτες, κουρελούδες, φαγητά και οικογενειακώς
πήγαιναν στο μοναστήρι.
Προσκυνούσαν και μετά
κάτω από τις χαρουπιές μέχρι κάτω το πηγάδι, οικογενειακά μπουλούκια όλη την νύχτα έπιναν
έτρωγαν γελούσαν και οι ψαράδες εξιστορούσαν τις περιπέτειες του ταξιδιού.
Όλα αυτά τα σταμάτησε
ο πόλεμος του ΄40
Οι Γερμανοί επίταξαν τις βάρκες και πέθανε αυτή η όμορφη συνήθεια.»
Για την καταγραφή
της αφήγησης της κας Ανθούλας Λαζαρίδου- Δουρούκου
Ρίνα Λουμουσιώτη
enpoermionis.blogspot.gr