''Άδεια χρήσης νερού.''

Και μετά τι;

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος

Όταν στο αγρόκτημα κτίσεις σπίτι ή εξοχικό, υποβάλεις αίτηση για να πάρεις την άδεια υδρευτικής χρήσης νερού από την Περιφέρεια. Το σκεπτικό είναι ότι πρέπει να καλύψεις τις ανάγκες του σπιτιού σου. Η άδεια βάζει βέβαια περιορισμούς στο βάθος, στα κυβικά που μπορείς να αντλείς κ.λ.π.

Για να ποτίσεις κτήμα υποβάλλεις αίτηση για.......... άδεια αρδευτικής χρήσης νερού.

Η υποβολή γίνεται πριν ανοίξεις πηγάδι ή γεώτρηση.

Για τα παλιά πηγάδια και τις γεωτρήσεις πρέπει να βγάλεις και εδώ σχετική άδεια αποδεικνύοντας ότι είναι παλιά, ότι δουλεύουν από το έτος τάδε, δηλαδή να αποδείξεις ένα είδος χρησικτησίας. Άδεια όμως θα βγάλεις.

Στην πράξη βέβαια ο ενδιαφερόμενος φώναζε έναν που είχε τα κατάλληλα μηχανήματα και άνοιγε ένα πηγάδι ή μια γεώτρηση για τις ανάγκες του. Άρα παρανόμως, όμως τώρα μπορεί να κάνει αίτηση για χρήση νερού και να νομιμοποιηθεί. Αν δεν το κάνει, είναι βαρύ το πρόστιμο το οποίο ουσιαστικά τον εξαναγκάζει να σφραγίσει την γεώτρηση.

Και ας πούμε ότι υποβάλλονται όλοι στα έξοδα και τους κόπους που απαιτεί η υποβολή αίτησης και νομιμοποιούν, έστω όχι όλοι αλλά οι περισσότεροι, τις γεωτρήσεις τους, και έστω ότι βάζουν και ρολόγια για να μετράνε την άντληση.

Και μετά τι;

Θα αναπνεύσει ο υδροφόρος ορίζοντας της Ερμιονίδας;

Θα βελτιωθεί η ποιότητα των νερών;

Θα έχουμε επάρκεια νερού;

Αυτό ήταν το φάρμακο, η άδεια, και τώρα το ανακαλύψαμε;

Τίποτε απ’ αυτά. Απλά το δικαίωμα που έχει το κάθε αγροτόσπιτο και εξοχικό για νερό ύδρευσης και το κάθε κτήμα για άρδευσης θα πάρει νόμιμη μορφή. Και η γεώτρηση του εξοχικού που θα σφραγιστεί θα πάει τον ιδιοκτήτη σε μια άλλη νόμιμη γεώτρηση απ’ όπου θα πληρώσει για να πάρει νερό. Νερό θέλουν οι άνθρωποι. Αν τους το έδινε κάποιο δίκτυο δεν θα άνοιγαν πηγάδια και γεωτρήσεις, γιατί απλά δεν θα συνέφερε.

Το θέμα είναι να κρατηθούν σε κάθε κάμπο τα πηγάδια και οι γεωτρήσεις που θα υποδείξουν οι ειδικοί κατόπιν μελέτης. Η άντληση να είναι τέτοια, ώστε να οδηγεί σταδιακά σε βελτίωση της ποιότητας των υπογείων υδάτων. Το νερό το διανέμεις με δίκτυο ως κοινό αγαθό με πληρωμή. Φυσικά θα υπάρξει έλλειμμα, αλλά το αναπληρώνεις με φράγματα και με νερό Αφαλάτωσης ή Ανάβαλου.

Αν πραγματικά θέλετε να αναπτύξετε τον αγροτικό τομέα στην Ερμιονίδα την Αργολίδα και σε όλη την Πελοπόννησο, κάντε αυτό που κάνατε με τους δρόμους. Θεωρήσατε αναγκαίο για την ανάπτυξη να δοθούν δις για ένα δίκτυο δρόμων που με μέση ταχύτητα 120 χιλιομέτρων θα σε πηγαίνει σε όλα τα μέρη της Πελοποννήσου.

Διαθέστε πολύ λιγότερα χρήματα για μεταφορά νερού ποταμών, πηγών, δημόσιων ή ιδιωτικών ελεγχόμενων γεωτρήσεων, και φραγμάτων που θα φτιάξετε, σε όλους τους κάμπους και τα τουριστικά μέρη της Πελοποννήσου. Και τότε οι ιδιωτικές γεωτρήσεις και τα πηγάδια θα χορταριάσουν.

Με άδειες, με έλεγχους και πρόστιμα δεν αναπτύσσεται ο αγροτικός τομέας, ούτε ο τουριστικός, αλλά η γραφειοκρατία, τα μελετητικά γραφεία, οι σύμβουλοι και οι ενδιάμεσοι, και πολλαπλασιάζεται ο θυμός, το άγχος, η απογοήτευση και η απόγνωση των αγροτών μας και ιδιαίτερα των νέων αγροτών.

Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος