Πάνε κι οι καμπάνες!
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Μη σας εκπλήσσει. Στο κλεινόν άστυ σκουπίζουν τα πάντα. Στα πάρκα ό,τι εύκολο μεταλλικό υπάρχει με προτίμηση στα χοντρά καλώδια και στα μεταλλικά σκεπάσματα των φρεατίων. Στις βιομηχανίες και βιοτεχνίες χοντρά καλώδια, ακόμη και εν λειτουργία. Στα σπίτια τους εξωτερικούς χάλκινους αγωγούς φυσικού αερίου, εν πλήρη λειτουργία! Με καροτσάκια των σούπερ μάρκετ εκατοντάδες πακιστανοί κυρίως μαζεύουν τα μεταλλικά μικροαντικείμενα από τους κάδους σκουπιδιών και ανακύκλωσης. Έχουν και βαριοπούλες μαζί τους για τα μεγάλα κομμάτια.......... Τα καρότσια κινούνται ανάμεσα στα παρκαρισμένα χωρίς να νοιάζονται πιάνου θα γδάρουνε. Άλλωστε στο κλεινόν άστυ τα χωρίς αμυχές οχήματα είναι πλέον ντεμοντέ. Στα ερειπωμένα σπίτια έχουν προ καιρού φύγει τα μεταλλικά αντικείμενα.
Τη δουλειά την κάνει ένας φουκαράς πακιστανός, με το κομμάτι, κι αν τον πιάσουνε τον πιάσανε. Η σπείρα στέκει πιο πίσω. Δεν έχει νόημα να έλθει η αστυνομία. Το πολύ να πιάσει έναν πακιστανό ακόμη.
Τώρα, ως φαίνεται, γίνεται επέκταση και στην κλεινήν Ερμιονίδα. Πού ακούστηκε καμπάνες σε εποχές λιτότητας! Βάλτε σήμαντρα. Σε λίγο θα χαθούν και οι σιδερένιες πόρτες και τα αλουμινένια παράθυρα.
Άδειασμα εξοχικών, καταστημάτων, τραπεζών, οικιών, οχημάτων, εκκλησιών. Κόψιμο πεύκων, ελιών για εμπόριο καυσίμων. Πού; Στην κλεινήν Ερμιονίδα του πλούτου και του πολιτισμού.
Να θυμόμαστε την έκπληξή μας όταν διαβάζαμε ότι μετά την κατάρρευση του σταλινικού και στη συνέχεια μαοϊκού καθεστώτος του Χότζα στην Αλβανία, μεταξύ των πολλών δεν άφησαν δέντρο για δέντρο στα πάρκα και στους δρόμους. Γελάγαμε. Τώρα γελάνε αυτοί.
Υπάρχει άραγε τι το κοινόν;
Βγαίνει κανένα δίδαγμα;
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος