''Υπάρχουν και οι Ιεροί χώροι, ως άβατο.''
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Αυτό που θέλω να πω αγαπητοί Ιχνηλάτες είναι ότι ορισμένοι χώροι είναι ιεροί και άβατοι στο συλλογικό μας φαντασιακό και....... δεν μπορεί κανένας να τους καταλαμβάνει. Είναι η Βουλή, τα Δημαρχεία, οι Εκκλησίες και οι αρχαίοι ναοί και ας είναι ερείπια. Ενσωματώνουν την αρχαία σημασία της εκκλησίας του Δήμου της Αθηναϊκής πολιτείας, του μοναδικού αυτού επιτεύγματος του ελληνικού πνεύματος το οποίο μελετούν αιώνες τώρα οι πάντες. Η κατάληψή τους είναι αδιανόητη ενέργεια, και αν φτάσουμε να φωνάζουμε τον εισαγγελέα και την αστυνομία για να προστατεύει τη λειτουργία τους και τους λειτουργούς του, τότε μαύρο φίδι που μας έφαγε.Με το ένστικτό του ο Δήμαρχος κατάλαβε ότι τα επεισόδια ήταν εξαιρετικώς σοβαρά, το αντιλήφθηκε και η αντιπολίτευση (η μεγάλη, γιατί η μικρή τα χειροκρότησε με τη στάση της), και αυτό στάθηκε αφορμή να επανέλθουν στο μέτρο και για πρώτη φορά να συνεδριάσουν και να αποφασίσουν με την σοβαρότητα που αρμόζει και προς το συμφέρον του τόπου. Πιστεύω να κατάλαβε και πού οδηγεί η χωρίς μέτρο εμπλοκή του με την περιρρέουσα αριστεροειδή αφασία που εμφανίζεται με τη δορά του εθελοντισμού, του περιβαλλοντισμού, του ψευτοπροοδευτισμού, της τάχατες ανιδιοτέλειας και ενίοτε της βλακείας.
Η πραγματικότητα όμως είναι πιο σύνθετη και γι’ αυτό επιμένω ότι το άρθρο στα ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ την εξέφρασε σωστά, και η αγανάκτηση των Κρανιδιωτών δικαιολογημένη. Γι’ αυτό και εγώ μίλησα, ότι σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς η επιδρομή αυτή ξύπνησε στην Ερμιονίδα μνήμες Κατοχής και Εμφυλίου.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος