Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

''Τι συμφέρει;''

''Ο Δήμος με τις υπηρεσίες του, ή με ιδιώτες;''

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος

Φυσικά όχι τι συμφέρει το δήμο, τους υπαλλήλους του, του ιδιώτες εργολάβους, αλλά τι συμφέρει τους ‘εργοδότες κεφαλαιούχους’ δηλαδή όλους αυτούς που πληρώνουν τα ανταποδοτικά τέλη και απαιτούν υπηρεσίες σωστές με το ελάχιστο δυνατό κόστος, για να πληρώνουν φυσικά λιγότερα......

......

Πρώτα λοιπόν ο δήμος σχεδιάζει λεπτομερώς τις υπηρεσίες που θα προσφέρει. Μετά βλέπει το κόστος τους με χρησιμοποίηση των υπαλλήλων του ή με χρησιμοποίηση ιδιωτών εργολάβων.

Φυσικά για να βγάλει συμπεράσματα πρέπει επί ορισμένα χρόνια να έχει μετρήσει και ξαναμετρήσει, να έχει αξιολογήσει, να έχει κάνει στατιστική επεξεργασία και βγάλει ασφαλή συμπεράσματα. Τότε πετυχαίνει στην πράξη το ελάχιστο κόστος, την ποιότητα των υπηρεσιών και κατανέμει δίκαια το κόστος ως ανταποδοτικά τέλη σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Τέτοια διλήμματα φυσικά δεν απασχολούν την Γερμανία και τη Σουηδία για τον απλό λόγο ότι τόσο ο δημόσιος και δημοτικός τομέας, όσο και ο ιδιωτικός είναι με πολύ καλή οργάνωση και η παραγωγικότητα δεν διαφέρει παρά μόλις 10-20% και σε μερικούς τομείς το δημόσιο έχει καλύτερη. Επιπρόσθετα εκεί έχουν να κάνουν με πραγματικούς εργαζόμενους, με αξιοκρατικές προσλήψεις και απολύσεις και με συνδικάτα, όχι κομματικά όργανα ή συντεχνιακές ομάδες. Άρα δεν υπάρχει τέτοια διαφορά, ώστε να ασχολείται όλο το έθνος τους, με το ποιο τρόπο θα επιλέξει μια ασήμαντη επαρχία για να μαζέψει και διαχειριστεί τα σκουπίδια της.

Εδώ στο Ελλαδιστάν και στο Ερμιονιδιστάν έχουμε το πρόβλημα. Η παραγωγικότητα είναι τριπλάσια του ιδιωτικού τομέα από τον δημόσιο και δημοτικό. Κατά μέσο όρο, γιατί αν πάρουμε τον πολύπαθο τομέα της συλλογής και διαχείρισης σκουπιδιών τότε πάει η διαφορά πάνω από 5. Άρα σαφώς συμφέρει ο ιδιώτης εργολάβος. Έλα όμως που και αυτός, μόλις πάρει τη δουλειά δείχνει πρόσωπο για κάνα δύο μήνες και κατά κανόνα διαπιστώνει ότι η εργασία του δεν ελέγχεται από κανένα σύμφωνα με τη σύμβασή του. Τότε λοιπόν γίνεται και αυτός δημόσιος τομέας.

Άρα μιλάμε για ψευτοδίλημμα.

Αν ο δήμος ήταν σε θέσει να ελέγχει το προσωπικό του καθημερινά, να βάζει ποινές, να απολύει, να επιβραβεύει χωρίς άλλες επεμβάσεις θα έκανε την δουλειά του αποτελεσματικά και με το μικρότερο κόστος. Το ίδιο θα έκανε αν ήλεγχε αποτελεσματικά και καθημερινά και έβαζε ποινές και επιβραβεύσεις στο εργολάβο.

Και το καλύτερο σύστημα είναι το μεικτό υπό αυστηρό έλεγχο. Τότε θα υπήρχε η άμιλλα και η τελική αξιολόγηση. Θα μπορούσε να βγει ο δήμαρχος και να πει: Στον παλιό δήμο Ερμιονης εφάρμοσα μόνο το σύστημα διαχείρισης σκουπιδιών με προσωπικό του Δήμου και στο τέως δήμο Κρανιδίου με εργολάβο. Τα αποτελέσματα είναι αυτά και τόσο είναι το κόστος ανά τόνο σκουπιδιών. Εκτιμούμε λοιπόν ότι συμφέρει τον Δήμο να επεκτείνει το σύστημα εργολάβου ή το σύστημα με προσωπικό του δήμου.

Τα απλούστατα στα ξένα, δυσκολότατα στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας. Και μη ξεχνάμε ότι τα σκουπίδια στην Ευρώπη τα μαζεύουν οι μετανάστες. Σιγά μη ο Σουηδός μοχθεί για να γίνει ο γιος του σκουπιδιάρης.

Άρα, ό,τι αποφασίσει ο Δήμαρχος και ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος αρκεί να φέρουν αποτελέσματα ευρωπαϊκού επιπέδου. Πάντως υπάρχει και η εμπειρία του τέως δήμου Ερμιόνης που διαχειρίστηκε επί μακρόν τα σκουπίδια με εργολάβους λόγω, νομίζω, της τότε νομοθεσίας.


Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος