''Τα Νιάτα τίμησαν τους αγωνιστές της Λευτεριάς του Έθνους.''
foto-ρεπορτάζ:eikonoskopio news
Μεγάλη μέρα η σημερινή! Εορτή του Εθνικού ξεσηκωμού ενάντια στον Τουρκικό ζυγό, αλλά και Εορτή της Ορθοδοξίας. Μέρα που μας υπενθυμίζει τα λόγια του ΘΡΥΛΙΚΟΥ "Γέρου του Μοριά" Θεόδωρου Κολοκοτρώνη: "Ο Θεός έβαλε την υπογραφή του για την Λευτεριά της Ελλάδος και δεν την παίρνει πίσω".
Μέρα, που το μήνυμα της στο "σήμερα" φαντάζει πιο επίκαιρο απο ποτέ. Σήμερα που η Πατρίδα μας, έχει απολέσει (αυτό για το οποίο οι Ήρωες των ιερών μας χωμάτων θυσίασαν την ζωή τους): Την Εθνική της ανεξαρτησία και κυριαρχία όντας δέσμια- κάτω απο την οικονομική και πολιτική κηδεμονία- των δάνειων δυνάμεων. Γι αυτό και πρέπει όλες και όλοι να διδαχθούμε απο την ιστορία μας. Να θυμόμαστε πάντα αυτό που συμβολίζει το 1821. Και να καταστήσουμε σαφές προς όλους πως..."Του Έλληνα ο Τράχηλος, ζυγό δεν υπομένει".
Αυτή την μεγάλη μέρα της Ελληνορθόδοξης εορτής, τίμησαν παρελαύνοντας οι μαθήτριες και οι μαθητές των σχολείων της Ερμιόνης παρουσία του δημάρχου Ερμιονίδας κ. Δημήτρη Καμιζή, του προέδρου της δημοτικής κοινότητας Ερμιόνης κ. Γιάννη Κρητσωτάκη, του αντιδημάρχου Ερμιονίδας κ. Σταύρου Κούστα, του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Δημήτρη Σφυρή, δημοτικών και κοινοτικών συμβούλων, ενώ παραβρέθηκαν εκπρόσωποι της Λιμενικής και αστυνομικής αρχής.
Τελευταίο αλλά όχι έλασσον: παραθέτουμε ένα απόσπασμα απο την ομιλία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη (σε μαθητές γυμνασίου) στην Πνύκα:
"Όταν αποφασίσαμε να κάμομε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πώς δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε: "πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα;", άλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας ή επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι, εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση.
Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, ή γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή ή ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν αρμάδα. Άλλά δεν εβάσταξε!." Και έκλεισε την ομιλία του δίνοντας την συμβουλή του στους μαθητές: "Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε και διά να γίνει τούτο πρέπει να έχετε ως θεμέλια της πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία, την καλλιέργεια του θρόνου και την φρόνιμον ελευθερία!"
