''Η ανάγκη και το συμφέρον αλλά με πιστή εφαρμογή των νόμων''
Καιρός να πειστούμε και οι της Ερμιονίδας και κυρίως οι αιρετοί του Δήμου ότι αυτό που κινεί την καθημερινότητά μας είναι η ανάγκη ( όχι μόνον σε ατομικό επίπεδο) και το συμφέρον (όχι μόνον σε ατομικό επίπεδο).
Ο ψαράς που ξυπνάει τα άγρια μεσάνυκτα μέσα στο καταχείμωνο για να πάει έξω από την Ύδρα να βγάλει το μεροκάματο, δεν είναι εθελοντής.
Ο μισθωτός που πριν πάρει στα χέρια του το μεροκάματο έχει πάρει πρώτα το κράτος το μερίδιό του, δεν είναι εθελοντής φοροδότης. Απλά γίνεται πιστή εφαρμογή του νόμου.....
.........
Ο ελεύθερος επαγγελματίας που δεν έκοψε ποτέ απόδειξη και δεν ξόφλησε ποτέ τις υποχρεώσεις του στον δήμο, δεν είναι εθελοντής φοροκλέφτης. Απλά δεν γίνεται πιστή εφαρμογή του νόμου.
Η ανάγκη και το συμφέρον αλλά με πιστή εφαρμογή των νόμων. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο δρουν οι πολίτες και οι δημότες.
Όταν πληρώνουμε ένα σωρό λεφτά στο Δήμο για τα κλειστά σπίτια μας στην Ερμιονίδα, που τα κατοικούμε 20 μέρες το χρόνο, απαιτούμε από τον δήμο που τα παίρνει να μας προσφέρει τις υπηρεσίες αυτές που πληρώσαμε για όλο το χρόνο, να μας τις προσφέρει με το παραπάνω για τις 20 μέρες μόνο που τις χρειαζόμαστε. Δεν ανεχόμαστε κανέναν εθελοντή να υποκαταστήσει τον Δήμο και να μας κάνει μάλιστα και υποδείξεις.
Δεν είναι δουλειά των αιρετών να αντικαταστήσουν τις υπηρεσίες που πρέπει να μας δίνουν, γιατί τις πληρώνουμε, με εθελοντικές υπηρεσίες εκατοντάδων, τάχατες, συμπολιτών μας. Δεν ψηφίσαμε για να μας δημιουργήσουν έναν δήθεν εθελοντικό δήμο και να μας τον παρουσιάζουν τάχατες σαν δημοκρατική – σοσιαλιστική λύση και κατάκτηση. Δεν τους ψηφίσαμε για την ικανότητα να οργανώνουν εθελοντικές προσπάθειες δημοτών. Όποιος αιρετός ΘΕΛΕΙ ως πρόσωπο να προσφέρει εθελοντικά δεν εμποδίζεται βέβαια από τίποτα, αλλά δεν τον εκλέξαμε ούτε και για αυτή του τη ροπή προς τον εθελοντισμό, ούτε αυτή είναι κριτήριο αξιολόγησης του έργου του.
Όποιος ΘΕΛΕΙ κάτι να προσφέρει έξω από την ανάγκη Του και το συμφέρον Του αλλά μέσα στα πλαίσια του νόμου μπορεί να το κάνει, και να ενώσει το θέλω του με τα θέλω άλλων.
Όμως ο αιμοδότης ΘΕΛΕΙ να προσφέρει το αίμα του αλλά δεν φωτογραφίζεται, δεν διατυμπανίζει ότι έδωσε αίμα, ούτε εγκαλεί τον συνάνθρωπό του γιατί δεν πήγε να δώσει αίμα όπως έκανε αυτός.
Όμως αυτός που ΘΕΛΕΙ να προσφέρει στο φιλόπτωχο ταμείο το κάνει με πλήρη μυστικότητα. Μάλιστα όχι μόνον να μη μαθευτεί ότι πρόσφερε, αλλά, το κυριότερο, να μη μάθει ποτέ το όνομά του αυτός που βοηθήθηκε στην ανάγκη του.
Και αυτός που ΘΕΛΕΙ να προσφέρει σε συνεργασία με τις υπηρεσίες του δήμου το κάνει με τη μεγαλύτερη διακριτικότητα.
Και ο αιμοδότης θα λάβει με τα χρόνια μια ευχαριστήριο επιστολή για την προσφορά του από την Αιμοδοσία, αυτός που πρόσφερε στο φιλόπτωχο ταμείο θα λάβει συμβολικά ένα ημερολόγιο ή ένα βιβλιαράκι, και αυτός που πρόσφερε στο Δήμο μια ευχαριστήριο επιστολή.
Τι άλλο θέλει το ΘΕΛΩ του ανθρώπου;
«Να ανοίξουμε τα κουλίσια μας», όπως έλεγαν οι παλιοί και να δούμε κατάματα την πραγματικότητα της Ερμιονίδας στο σταυροδρόμι αυτής της πραγματικής κρίσης, που δεν είναι πρωτίστως οικονομική, και να μην θριαμβευτικώς υπεκφεύγουμε, ότι, τάχατες, το επόμενο στάδιο του ...... δημιουργικού κρατικοσοσιαλισμού που μας έφερε ως εδώ, είναι ο ....δημιουργικός εθελοντισμός που θα μας ξεπλύνει. Δημιουργικό και καινοτόμο επαγγελματισμό αναζητούμε, δημιουργική και καινοτόμο διοίκηση αναζητούμε, γιατί μοιάζουμε με το άλογο στο μαγγανοπήγαδο που, επειδή του έχουν καλύψει τα μάτια, νομίζει ότι πάει ευθεία, ενώ κάνει συνέχεια κύκλους. Αυτό όμως βγάζει νερό με τα κουτσούμπια, ενώ εμείς νερό με το κοφίνι.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος