''Η όποια ανακύκλωση, εθελοντική ή επαγγελματική αδιάφορο, έχει και τα οικονομικά της αλλά και ένα ισοζύγιο περιβαλλοντικό.''
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Άλλο πράγμα είναι ένας κάδος με πλαστικό από την πόλη της Ελευσίνας να πάει στο ΚΔΑΥ Ελευσίνας που είναι δίπλα της και άλλο να φύγει από το Κρανίδι.
Με καμάρι ο Δήμος Ερμιονίδας γράφει ότι με ειδικό κάδο έφυγε ένα φορτίο 7 τόνων πλαστικού, και ένα φορτίο 8 τόνων χαρτιού για το ΚΔΑΥ Ελευσίνας. Η φρόνησις όμως απαιτεί από τον Δήμο Ερμιονίδας να δώσει ακριβή στοιχεία των οικονομικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων της κίνησης αυτής.
Ένα όχημα ειδικό έφερε τον άδειο ειδικό κάδο στο Κρανίδι από το ΚΔΑΥ Ελευσίνας. Γέμισε ο κάδος και πήγε πίσω στο ΚΔΑΥ.
Η αξία του πλαστικού είναι 210 € και του χαρτιού 240 €, το πολύ.
Το κόστος αυτής της μεταφοράς (μεροκάματο οδηγού, καύσιμα φορτηγού, διόδια, συντήρηση οχήματος, κέρδος) δεν μπορεί να είναι κάτω από 500 € για τη μεταφορά κάθε κάδου. Δηλαδή ξοδεύουμε 1000 € και εισπράττουμε 550 €, ενώ όλα τα υπόλοιπα έξοδα είναι εθελοντική εργασία, αλλά θα ήταν τουλάχιστον άλλα 550 € αν η συλλογή, ο διαχωρισμός και η φόρτωση στον κάδο γινόταν από αμειβόμενους επαγγελματίες (ιδιώτες ή υπαλλήλους του Δήμου).
Άρα αυτή η ανακύκληση ως οικονομική πράξη είναι ασύμφορη ακόμη και με εθελοντική εργασία. Δηλαδή μόνον με επιδότηση στέκει, ή με εθελοντική χρηματική εισφορά. Γι’ αυτόν τον λόγο οι φορείς που αναλαμβάνουν με κάδους την ανακύκλωση δεν απλώνονται σε μικρά χωριά και επαρχίες που είναι μακριά από τα ΚΔΑΥ, γιατί το κόστος είναι πολύ μεγάλο.
Αυτή είναι σήμερα η οικονομική πραγματικότητα.
Σημείωση: Αν ένα φορτηγό από την Ελευσίνα έφερε το άδειο κάδο και τον άφησε για να γεμίσει και ξαναήλθε μετά από 1 μήνα να τον πάρει και να τον ξαναφέρει, τότε έχουμε διπλά δρομολόγια και τα έξοδα μεταφοράς γίνονται 2000 €.
Περιβαλλοντικά της αποστολής:
Το πλαστικό θα μεταποιηθεί σε ένα υλικό μικρής αξίας κατάλληλο για πλαστικές γλάστρες και τα παρόμοια. Το χαρτί θα πάει να γίνει χαρτόνι συσκευασίας. Γι’ αυτό και ο τόνος κάνει γύρω στα 30 €.
Το φορτηγό θα κάψει περίπου 100 λίτρα πετρέλαιο ή 200 αν κάνει διπλό δρομολόγιο. Είναι πολύ μεγάλη η επίπτωση στο περιβάλλον σε σχέση με την ωφέλεια της ανακύκλωσης.
Ας δεχθούμε ότι στην Ελευσίνα το πλαστικό και το χαρτί πήγαινε σε μια Μονάδα Καύσης προς παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, όπου βέβαια με ειδικό τρόπο τα μεταποιούσαν σε μορφή, ώστε να καίγονται εύκολα. Η αξία του ως καύσιμο είναι αμφίβολο αν κάλυπτε τα έξοδα μεταφοράς και μεταποίησης σε κατάλληλη μορφή.
Αιτία: η πολύ μεγάλη απόσταση και ο μεγάλος όγκος. Ενώ ένα φορτηγό επιτρέπεται να πάρει 25 τόνους φορτίο, παίρνει τελικά μόνον 7 ή 8.
Ερώτημα 1: Στην Πρωτεύουσα έχουμε τους μπλε κάδους όπου ρίχνουμε χαρτί, πλαστικό, γυαλί, κουτάκια αλουμινίου. Όλα μαζί. Πολλές φορές στο κάδο πέφτουν και άλλα είδη, αλλά τα μηχανήματα διαχωρισμού καταφέρνουν τελικά να τα διαχωρίσουν όλα.
Γιατί στην Ερμιονίδα πρέπει η ανακύκλωση να γίνει ξεχωριστά; Γιατί δεν γίνεται πρώτα το εύκολο, δηλαδή η μεικτή συλλογή, το οποίο θα απαλλάξει τα οικιακά απόβλητα από το 80% του όγκου τους; Ως μεικτό φορτίο δεν χρειάζεται διαλογή με τα χέρια, ξεχωριστές μεταφορές κ.λ.π.
Ερώτημα 2: Στην πρωτεύουσα μόνο τα μπάζα οικοδομών δεν παίρνει ο δήμος. Όλα τα άλλα όμως τα παίρνει. Δηλαδή κλαδεύει κάποιος τον κήπο του και βάζει τα κλαδιά δίπλα στους κάδους. Δίπλα στους κάδους τοποθετούνται και παλιά έπιπλα, μεταλλικά, ξύλινα, πλαστικά, στρώματα, ρούχα σε σακούλες, χαλιά κ.λ.π. Κάθε τόσο ο Δήμος στέλνει ανοικτό φορτηγό και φορτωτή και μαζεύει από τους δρόμους όλα αυτά τα ογκώδη. Αλλιώς που θα τα πάει ο κόσμος και με τι μέσο;
Και στην Ερμιόνη παραδοσιακά ο χώρος στο Γεφύρι της Μαγγούλας (παλιά το λέγαμε στου Τσούκα) και ο χώρος απέναντι από το καλογερικό πηγάδι ήταν και για εναπόθεση αυτών των αντικειμένων. Αλλά και μέσα στον οικισμό, όταν μια γιαγιά βγάλει ένα στρώμα έξω σε μια άκρη, την άλλη μέρα περνάει το σκουπιδιάρικο το επισημαίνει και ειδοποιεί το Δήμο να το βάλει στα υπόψιν του και να περάσει να το μαζέψει.
Δεν είχαμε παρατηρήσει τουλάχιστον στον πρώην Δήμο αλλά και στην πρώην Κοινότητα Ερμιόνης να ξεφεύγει η κατάσταση της συλλογής των απορριμμάτων κάθε τύπου από κάθε έλεγχο.
Το θέμα είναι να έχει ο δήμος Ερμιονίδας συστηματικές και αποτελεσματικές υπηρεσίες στο θέμα των απορριμμάτων και της καθαριότητας.
Ας βλέπουμε πρώτα το εφικτό και μετά αυτό που κάνει η Σουηδία και η Γερμανία. Υπάρχουν στάδια για να φτάσεις στο τέλειο. Τα στάδια, τους τρόπους, τα μέσα τα καθορίζει ο Δήμος σύμφωνα με τις δυνατότητές του και όχι ο κάθε ευφάνταστος, πόσο μάλλον όταν στο βάθος του μυαλού του μόνον την ανακύκλωση δεν έχει.
Ερώτημα 3: Έστω ότι δεν τα πάρει ο Δήμος τα ως άνω αντικείμενα. Ο πολίτης τα φόρτωσε στο ΙΧ του ή τα έδωσε σε ένα φορτηγό Δημοσίας Χρήσεως. Έ, νόμιμος τρόπος διάθεσης δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει δηλαδή νόμιμος χώρος που να δέχεται μπάζα, ούτε ξύλα, ούτε στρώματα, ούτε τίποτα που δεν είναι οικιακό απόβλητο. Απλά ο Δήμος κάνει τα στραβά μάτια για να μη καταλήξουν όλα αυτά στα ρέματα. Και καλά κάνει ο Δήμος ..... μέχρι η χώρα μας να γίνει Σουηδία.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος