'' Γύρω στα 300 000 € για ‘ανάδειξη’ του σπηλαίου Φράχθι = πεταμένα λεφτά.''
Το σπήλαιο Φράχθι είναι ελεύθερο σπήλαιο όπως ήταν και πριν τις ανασκαφές. Το επισκέπτεται ο καθένας ανεμπόδιστα με δική του ευθύνη, όπως επισκέπτεται το κάστρο στο Θερμήσι, τη μικρή και μεγάλη σπηλιά των Διδύμων, όπως και οποιοδήποτε γκρεμό και χαράδρα της Ερμιονίδας. ΜΕ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΕΥΘΥΝΗ.
Από την στιγμή όμως που το σπήλαιο Φράχθι χαρακτηριστεί επισήμως ως επισκέψιμος χώρος, τότε παύει να είναι ελεύθερο σπήλαιο και το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να ανακηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος. Στη συνέχεια πρέπει να γίνει επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος, άρα ένας συγκεκριμένος φορέας έχει την ευθύνη και τον έλεγχο. Δηλαδή ο χώρος έχει φύλακα, όταν δεν λειτουργεί κλειδώνει, οι πορείες των επισκεπτών είναι ασφαλείς, υπάρχουν πολλά αυστηρώς απαγορεύεται, ο εσωτερικώς χώρος και οι επισκέπτες επιτηρούνται κ.λ.π., κ.λ.π.............
Όπως σε κάθε επισκέψιμο επίσημο αρχαιολογικό χώρο ή σπήλαιο. Δεν νοείται να επιτρέπεται η ελεύθερη επίσκεψη.
Γιατί να είναι επισκέψιμο το καλοκαίρι και ελεύθερο το χειμώνα, δεν γίνεται.
Ποιος φορέας έχει σήμερα τα μέσα (χρήματα) να λειτουργήσει το σπήλαιο Φράχθι ως επισκέψιμο αρχαιολογικό χώρο; Μήπως ο Δήμος; Αστείο πράγμα.
Ποια μελέτη βιωσιμότητας του όλου εγχειρήματος έχει γίνει; Πόσοι είναι αυτοί που θα το επισκέπτονται οργανωμένα;
Μήπως τελικά είναι ένα έργο για να τακτοποιήσει ο Δήμος κάνα δύο έκτατους φύλακες το καλοκαίρι;
Μήπως τελικά μένει κλειστό το σπήλαιο όλο τον υπόλοιπο χρόνο και δεν μπορεί να το επισκεφθεί ούτε αυτός που τώρα έρχεται από τα ξένα και το επισκέπτεται ελεύθερα και ανεμπόδιστα;
Γιατί μελέτη, σχέδιο ολοκληρωμένο κ.λ.π. δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Απλά κάπου κάποιος εντόπισε κάποια χρήματα για διευθέτηση του μονοπατιού και μια εσωτερική ξύλινη κατασκευή και κάποιες ψευτοανασκαφές (παντελώς άχρηστες, γιατί δεν έχουν να προσθέσουν τίποτα. Τη δόξα, την πρωτοπορία και τη γνώση την πήραν όλη οι Αμερικάνοι.) και αφού αναλωθούν τα χρήματα μετά από λίγα χρόνια όλα θα μείνουν στη φθορά του χρόνου. Και τότε η επίσκεψη θα είναι ακόμη πιο επικίνδυνη. Μη ξεχνάμε ότι, προς τη λιμνούλα, το βραχώδες τμήμα του σπηλαίου έχει τέτοια χάσματα που είναι ο φόβος και ο τρόμος για αυτόν που θα παραπατήσει και ιδιαίτερα για τα παιδιά.
Και απλά μερικοί θα λένε ότι με την φροντίδα τους έβγαλαν αυτό το κονδύλι, άρα άμα μάς δείτε κάπου υποψηφίους ρίχτε μας και κάνα ψήφο.
Το σπήλαιο Φράχθι είναι από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς τόπους της Ευρώπης και γνωστότατο παγκοσμίως. Άρα δεν παίζεις μαζί του το ψευτοπαίγνιο της ανάπλασης, της ανάδειξης, της αξιοποίησης και της ανασκαφής.
Κλασικά είναι τα βήματα όταν έχεις στην περιοχή σου τέτοιο θησαυρό. Γιατί για θησαυρό πρόκειται.
1. Ο Δήμος και η Περιφέρεια κάνουν μία καλή μελέτη τουριστικής αξιοποίησης και βιωσιμότητας ενός συγκεκριμένου και ολοκληρωμένου έργου. Δηλαδή έρευνα αγοράς στα γύρω ξενοδοχεία (οι ξενοδόχοι οφείλουν να στηρίξουν το όλο εγχείρημα και ο Δήμος οφείλει να τους το επιβάλει) να δουν με ποιο τρόπο θα το περιλάβουν στις τοπικές εκδρομές τους για τους πελάτες τους. Έρευνα στα Λύκεια και Γυμνάσια της χώρας να το περιλάβουν στις μαθητικές εκπαιδευτικές εκδρομές. Έρευνα στην περιοχή Ερμιονίδας για το πώς θα εξυπηρετηθούν οι εκδρομείς. Έρευνα στο εξωτερικό για ειδικό τουρισμό. Έρευνα για να βρεθεί κάτι που να συνδυάζει την επίσκεψη αυτή με κάτι άλλο επισκέψιμο και αξιοθέατο. Έρευνα για το πώς θα περιληφθεί σε τουριστικούς καταλόγους, θα προβάλλεται κ.λ.π.
2. Ολοκληρωμένο έργο: Ένα θαυμάσιο μουσείο με κατασκευές που να δείχνουν τη ζωή στο σπήλαιο και με τα αρχαιολογικά ευρήματα εντυπωσιακά δοσμένα. Όχι ένα μικρό αδιάφορο που στο τέλος ο επισκέπτης θα πει: Εντάξει, ό,τι άξιζε ήταν το σπήλαιο. Εξαιρετική υποδομή εντός του σπηλαίου που θα το κάνει επισκέψιμο αλλά χωρίς να χάνεται η μαγεία του χώρου. Εξωτερικοί χώροι με ελάχιστη επέμβαση και όχι μπολντόζες, φουρνέλα και τσιμέντα. Θαυμάσιο έντυπο υλικό. Οργάνωση, ώστε να είναι επισκέψιμο όλο το χρόνο (αν αυτό έχει αποδείξει η μελέτη και έρευνα).
3. Θαυμάσια φιλοξενία όλο το χρόνο. Δηλαδή ο επισκέπτης να μεταφέρει : «Θαυμάσια διαδρομή, εξαιρετικό σπήλαιο και μουσείο, θαυμάσια φιλοξενία, εξυπηρέτηση, καλό φαγητό, καλά τοπικά προϊόντα, καλές τιμές, το συνιστούμε ανεπιφύλακτα, ευχαρίστως ξαναπηγαίνουμε». ΠΡΟΣΟΧΗ: Αν σε αυτή την εικόνα ο επισκέπτης μεταφέρει στο τέλος «μόνο που ζητήσαμε σαγανάκι με τις τοπικές κοιλαδιώτικες ονομαστές κόκκινες γαρίδες, αλλά οι γαρίδες ήταν οι άνοστες της γαριδοκαλλιέργειας που τις παίρνουμε στη λαϊκή 8 € το κιλό», έ, τότε πάει και το μουσείο, πάει και το σπήλαιο.
Αυτά άμα πιστεύετε στον πολιτισμό και την τουριστική ανάπτυξη του τόπου, δηλαδή αν πιστεύετε στα πολύ πολύ δύσκολα. Γιατί προγραμματάκια, κονδυλιάκια χορτάσαμε, αλλά δυστυχώς ούτε ίχνος δεν άφησαν. Να θυμηθούμε τα πρώτα χρόνια του ΠΑΣΟΚ που ο καθένας πολιτευτής εύρισκε προγράμματα και κονδύλια για τον τόπο του, τότε που μια ομάδα νέων έκανε ανάδειξη και ανάπλαση του Μπιστιού στην Ερμιόνη για δύο μήνες ντάλα καλοκαίρι. Κλάδευαν λίγο τα πεύκα, έκαναν με τους κορμούς σκαλοπατάκια, έκαιγαν τα υπόλοιπα στα αρχαία τείχη και τα μαύριζαν και μετά μπάνιο με τη ψυχή τους. Τι έμεινε από αυτά και τι θα μείνει από την ανάδειξη του Φράχθι με 300 000 €;
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος