''Μαζί με λίγη αμπελοφιλοσοφία''
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Η ΔΕΗ εκπέμπει περί τα 45 εκ. τόνους διοξειδίου (tCO2) του άνθρακα το χρόνο. Είναι το 70% των ετήσιων ελληνικών εκπομπών.Χρησιμοποιεί λιγνίτη, ως καύσιμο όμως για την παραγωγή 1 MWH ρεύματος εκπέμπει πολύ διοξείδιο αλλά η τιμή ρεύματος είναι πολύ χαμηλή. Από φυσικό αέριο παράγει.......... ακριβότερο ρεύμα αλλά με πολύ μικρότερες εκπομπές διοξειδίου.
Τελικώς διαμορφώνει μια τιμή ρεύματος σχετικά χαμηλή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα αλλά με σχετικά μεγάλες εκπομπές διοξειδίου.
Τα δικαιώματα εκπομπών που δίδονται στην ΔΕΗ δεν επαρκούν και κάθε χρόνο αγοράζει από το χρηματιστήριο ρύπων. Τα δικαιώματα τα παίρνει δωρεάν και αυτά που αγοράζει τα πληρώνει, σήμερα γύρω στα 15 €.
Το πρόβλημα είναι ότι από το 2013 δεν θα έχει δωρεάν δικαιώματα αλλά θα τα αγοράζει περίπου 30 € το ένα και για αυτά που χρειάζεται παραπάνω θα τα βρίσκει πλέον στο χρηματιστήριο ρύπων πάνω από 30 € το ένα.
Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι το κόστος αυτό θα περάσει στα τιμολόγιά της και έτσι το ρεύμα θα ακριβύνει γύρω στο 16%.
Πιστεύω με αυτά τα λίγα και έτσι λίγο χοντρικά γίνεται αντιληπτό ότι η ΔΕΗ μετά το 2013 θα ακριβύνει το ρεύμα λόγω εκπομπών διοξειδίου. Σήμερα η μέση τιμή είναι γύρω στα 70 και θα πάει κάπου γύρω στα 80 με 90.
Αυτά ως προς την ΔΕΗ, θυμίζοντας ότι μπορεί σήμερα να είναι ένας δυσκίνητος γίγαντας για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά το ρεύμα μέχρι το τελευταίο χωριό και το τελευταίο σπίτι το έφερε η ΔΕΗ, πολλές φορές με ηρωικές προσπάθειες.
Τα φωτοβολταϊκά και οι ανεμογεννήτριες είναι πολύ ακριβές μηχανές. Το πλεονέκτημά τους είναι ότι έχουν δωρεάν πρώτη ύλη, αέρα και ήλιο, και δεν έχουν εκπομπές διοξειδίου. Όμως για να επιβιώσουν ως επένδυση πρέπει το ρεύμα των φοτοβολταϊκών να πωλείται γύρω στις 5 φορές πιο ακριβά από τη ΔΕΗ δηλαδή γύρω στα 350 ευρώ και από τις ανεμογεννήτριες 3 φορές πάνω δηλαδή 210 ευρώ. Αυτά τα νούμερα τελείως ενδεικτικά. Και δεν αλλάζει τίποτα αν είναι δημοτικές οι ανεμογεννήτριες ή κρατικές ή ιδιωτικές. Το κόστος είναι κόστος.
Το συμπέρασμα είναι ότι η πράσινη ενέργεια, καλύτερα το πράσινο ηλεκτρικό ρεύμα, είναι πολύ ακριβό. Αν με ένα κατεπείγον σχέδιο γεμίζαμε ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά και κλείνανε όλοι οι σταθμοί που παράγουν ρεύμα από λιγνίτη, πετρέλαιο και φυσικό αέριο, θα ανέβαινε η τιμή του ρεύματος από 3 έως και 5 φορές πάνω από τη σημερινή.
Άρα η πράσινη παραγωγή ρεύματος είναι ακριβή και επιδοτείται τόσο στη κατασκευή του έργου όσο και στην τιμή πούλησης του ρεύματος, αλλιώς κανένας δεν θα αγόραζε το ‘πράσινο’ ρεύμα. Γιατί τότε τα φτιάχνουμε τα φωτοβολταϊκά και τις ανεμογεννήτριες; Γιατί το επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε μέχρι το 2020 να παράγουμε το 20% της ενέργειας από πράσινες πηγές και επειδή στη χώρα μας παράγουμε κυρίως ρεύμα αυτό σημαίνει χοντρικά μέχρι που να παράγουμε το 40% του ρεύματος από πράσινες πηγές.
Δεν είναι απλό πράγμα, πέραν του ότι πολλά βουνά μας θα γεμίσουν ανεμογεννήτριες και χιλιάδες στρέμματα γης με φωτοβολταϊκά. Μια επιτυχής περιγραφή του νέου αυτού φαινομένου είναι «βιομηχανοποίηση του τοπίου» αν και κάτι τέτοιο σε μικρότερη κλίμακα έχει συμβεί και σε παλιότερες εποχές.
Εμείς ως χώρα μη βιομηχανική βολευόμαστε σχετικά αλλά ένα βιομηχανικό κράτος όπως η Γερμανία πρέπει στην κυριολεξία να καλυφθεί με φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες για να αντικαταστήσει την ενέργεια από πετρέλαιο, άνθρακα, φυσικό αέριο και φυσικά από ουράνιο. Το βέβαιο είναι ότι μετά από ένα δύο αιώνες δεν θα έχουμε ορυκτά καύσιμα, άρα καλά κάνουμε όλοι και πάμε στις πράσινες παραγωγές ρεύματος. Όμως το ρεύμα τους θα είναι ακριβότερο.
Υπάρχει λοιπόν μακρύς δρόμος και χρειάζονται και άλλα τεχνολογικά θαύματα, αν και η κύρια αντίληψη που αρχίζει να διαμορφώνεται είναι ότι πράσινη ενέργεια = εξοικονόμηση με οποιοδήποτε τρόπο, ώστε να πέσει δραματικά η κατανάλωση παγκοσμίως. Δηλαδή τεχνολογίες εξοικονόμησης και ορθής χρήσης, γιατί όταν όλος ο κόσμος θα έχει φτάσει το βιοτικό επίπεδο του δυτικού κόσμου για να παραχθεί η απαιτούμενη ενέργεια και το απαιτούμενο ρεύμα από φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες θα πρέπει να καλυφθεί όλη η γη. Και αν το ψάξουμε λίγο, οποιοδήποτε προϊόν δεν είναι τίποτε άλλο από συμπυκνωμένη σε αυτό ενέργεια που καταναλώθηκε κατά την παραγωγή του.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος