''Βγείτε επιτέλους έξω από το θελάμι!''
Το παρακάτω απόσπασμα είναι από άρθρο του Θάνου με την παράκληση να γίνει παραπομπή σε όλο το άρθρο και για το περιεχόμενό του αλλά κυρίως για το ήθος γραφής.
γ)Το προσωπικό του δήμου αυτη την στιγμή είναι 51 μόνιμοι υπάλληλοι και περίπου 12 συμβασιούχοι..
Η μισθολογική δαπάνη προπυπολογίζεται περίπου στα 2 εκ τον χρόνο .
Οπότε αν προσθέσουμε τις αποζημιώσεις των αιρετών και των οργάνων πλησιάζουμε τα 2,5 εκ /ετος.
Το προηγούμενο έτος πρέπει να ήταν αρκετά μεγαλύτερη
Εξοντωτικό ποσό ,ειδικά αν λάβουμε υπόψη ότι το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού έχει χαμηλού επιπέδου επιστημονικά προσόντα.
Αρα οι εκτιμήσεις που είχαμε κάνει χρησιμοποιώντας δημόσια έγγραφα έπεσαν δυστυχώς μέσα. δ)Δυστυχώς για μας τους πολίτες οι δύο Δήμοι ακολουθώντας τα χνάρια της κεντρικής κυβέρνησης και ολόκληρης της Ελλάδας έκαναν κυριολεκτικά πάρτι με το δημόσιο χρήμα.
Επειδή όμως οι διοικήσεις ήταν δική μας επιλογή έχουμε μεγάλο μερίδιο ευθύνης.
Κάποιοι έγιναν πλουσιότερο και εμείς αρκετά φτωχότεροι.
Πάντως μιλάμε για λεηλασία.
Κρίμα.
Μιά σκληρή νέμεσις θα έδινε μια ικανοποίηση στα θύματα αυτής της τακτικής αλλά μην περιμένετε να αρχίσει αυτό απο την Ερμιονίδα.
Κρίμα τους φόρους και α δημοτικά τέλη που πλήρωνε ο κοσμάκης και οι επιχειρήσεις (ειδικα οι νόμιμες)
Η μισθολογική δαπάνη προπυπολογίζεται περίπου στα 2 εκ τον χρόνο .
Οπότε αν προσθέσουμε τις αποζημιώσεις των αιρετών και των οργάνων πλησιάζουμε τα 2,5 εκ /ετος.
Το προηγούμενο έτος πρέπει να ήταν αρκετά μεγαλύτερη
Εξοντωτικό ποσό ,ειδικά αν λάβουμε υπόψη ότι το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού έχει χαμηλού επιπέδου επιστημονικά προσόντα.
Αρα οι εκτιμήσεις που είχαμε κάνει χρησιμοποιώντας δημόσια έγγραφα έπεσαν δυστυχώς μέσα. δ)Δυστυχώς για μας τους πολίτες οι δύο Δήμοι ακολουθώντας τα χνάρια της κεντρικής κυβέρνησης και ολόκληρης της Ελλάδας έκαναν κυριολεκτικά πάρτι με το δημόσιο χρήμα.
Επειδή όμως οι διοικήσεις ήταν δική μας επιλογή έχουμε μεγάλο μερίδιο ευθύνης.
Κάποιοι έγιναν πλουσιότερο και εμείς αρκετά φτωχότεροι.
Πάντως μιλάμε για λεηλασία.
Κρίμα.
Μιά σκληρή νέμεσις θα έδινε μια ικανοποίηση στα θύματα αυτής της τακτικής αλλά μην περιμένετε να αρχίσει αυτό απο την Ερμιονίδα.
Κρίμα τους φόρους και α δημοτικά τέλη που πλήρωνε ο κοσμάκης και οι επιχειρήσεις (ειδικα οι νόμιμες)
Λύθηκε λοιπόν το μυστήριο το οποίο όμως όφειλε να είχε λύσει από τον πρώτο μήνα ο νέος Δήμαρχος Ερμιονίδας. Δήμος λοιπόν Ερμιονίδας για τους δημότες ως κατοίκους και παραγωγούς δεν υφίσταται. Ο Δήμος Ερμιονίδας είναι για τους υπαλλήλους, συμβασιούχους, τους έκτακτους και τους αιρετούς του. Οι οποίοι μάλιστα δεν έχουν και τα απαραίτητα προσόντα για να αντεπεξέλθουν στο σήμερα.
Το κόστος προσωπικού λοιπόν είναι γύρω στα 2.5 εκ./έτος. Δεν είναι το πραγματικό. Σε αυτό πρέπει να προστεθούν ένας μήνας για κάθε σχεδόν χρόνο απασχόλησης, ο οποίος προσαυξάνει το εφάπαξ. Πρέπει να προστεθούν όλες οι διευκολύνσεις του προσωπικού από το νερό που πίνουν, τα κινητά, τα αυτοκίνητα, τα έξοδα εκτός έδρας, απορρυπαντικά, φωτισμός και θέρμανση γραφείων, νοίκι για στέγαση υπαλλήλων, κ.λ.π. Πρέπει να προστεθούν οι έκτακτοι του καλοκαιριού. Τότε θα δείτε ότι είμαστε στα 3 εκ. Αλλά όταν δεν έχεις προσωπικό καθαριότητας γιατί δίνεις τη δουλειά σε εργολάβο (αν και αυτό κόστος προσωπικού λογίζεται, απλά το έχει κάποιος άλλος το προσωπικό και του το πληρώνεις εσύ), δεν πληρώνεις εμμέσως πλην σαφώς προσωπικό;
Συμφωνεί ο αναγνώστης να πάμε σε ένα κόστος προσωπικού της τάξης των 3.5 εκ;;
Ποιος πληρώνει; Υποτίθεται οι δημότες και οι επιχειρήσεις της Ερμιονίδας. Δεν ξέρω αν πληρώνουν τίποτα τα εξοχικά, οι βίλες και οι βιλάρες. Δηλαδή περί τα 5000 νοικοκυριά και περί τα 500 μαγαζιά και επιχειρήσεις. Δηλαδή κατά μέσο όρο 3 500 000/5500 = 636 € στο καθένα για έξοδα προσωπικού του Δήμου του! Στην κυριολεξία εξωπραγματικό νούμερο και όντως ένας τέτοιος δήμος δεν έχει καμία μα καμία τύχη, αν συνεχίσει έτσι. Το χρέος των 2.5 εκ. είναι ένα τίποτα μπροστά στις δαπάνες προσωπικού. Τα μικροέξοδα για στεφάνια, συνεστιάσεις, κ.λ.π. είναι το απολύτως τίποτα μπροστά στα έξοδα προσωπικού. Δηλαδή όντως πάρτι - λεηλασία με δημόσιο χρήμα αλλά και χρήμα των δημοτών, και δεν υπάρχει δικαιολογία ότι αυτό γινότανε σε όλους τους δήμους. Τώρα τι γίνεται.
Η νέα διοίκηση του νέου Δήμου απέκρυψε αυτή την αλήθεια. Αλλά έκανε και κάτι χειρότερο: προσπάθησε να μας πει ότι η κατάσταση που παραλαμβάνει είναι έργο των προηγούμενων Διοικήσεων του Δήμου Ερμιόνης (του Λεμπεσισμού ο οποίος όμως είναι ΠΑΣΟΚισμός με ολίγη αριστερά και δεξιά μέσα και αυτό το ξεχνά η νέα διοίκηση), και του Δήμου Κρανιδίου (του Σφυρισμού δηλαδή που και αυτός, αν και ποτέ δεν κατάλαβα τι είναι ή τι ήταν, μοιάζει να είναι ό,τι και ο Λεμπεσισμός αλλά με διαφορετικό πολιτικό χαρμάνι).
Βέβαια πριν τον Σφυρισμό υπήρξε ο Καμιζισμός με το δικό του ΠΑΣΟΚγενές χαρμάνι με αρκετή αριστερά που μάλιστα, όταν πέρασε στην αντιπολίτευση, αντί να κάτσει στη θέση ως ελεγκτής της κατάστασης, πολιτικώς λάκισε, κάτι που δεν έκανε ο κύριος Σφυρής τουλάχιστον μέχρι σήμερα.
Και σε όλη αυτή την κατάσταση το κερασάκι της τούρτας ήταν η εκάστοτε αντιπολίτευση με πολύ δεξιά μέσα, γιατί έτσι που πάμε σε λίγο δεν θα μπορούμε να βρούμε πού είναι η δεξιά του τόπου μας. Πολιτική πλειοψηφία η δεξιά της Ερμιονίδας και δεν καταλαβαίνουμε πια πού πάει και χώνεται!
Αντί λοιπόν η νέα διοίκηση να βγει και να πει τι στην πραγματικότητα τρέχει με τον Δήμο, φρόντισε από τη μια να ρίξει τα βάρη στους προηγούμενους και από την άλλη να λύση το πρόβλημα σε εθελοντική βάση. Δηλαδή θα δουλεύουν εθελοντικά όσοι πολίτες θέλουν και θα πληρώνονται οι του δήμου κανονικότατα για να τους βλέπουν! Σοφότατη σοσιαλιστική λύση! Γι’ αυτό και μερικοί επηρμένοι είδαν τους εαυτούς τους ως εθελοντές δημάρχους, αντιδημάρχους και εκπροσώπους τύπου του δήμου, εκπολιτιστές, κ.λ.π. Μάνα εξ ουρανού το είδανε, γιατί αν κατέβαιναν συγκροτημένα στις εκλογές τούς περίμενε το φούμο του .... μαύρου Σεπτέμβρη (αυτό το ξέρουν μόνο λίγοι Ερμιονήτες).
Έχουμε όμως μια παροιμία: «όσα ξέρει ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος». Και αυτό που ξέρει ο κάθε νοικοκύρης, δεξιός, αριστερός, κεντρώος, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ κ.λ.π. δεν έχει σημασία αφού στην πραγματική ζωή είναι νοικοκύρης, αυτό που ξέρει είναι ότι από το σοσιαλιστικό κόμμα με αρχές που πήρε μετά από τη χούντα 12.5% και μετά το 1981 γιγαντώθηκε και έγινε κυρίαρχο στην πολιτική ζωή του τόπου, και από την ΝΔ που κυριάρχησε με αναλαμπές ως διάλειμμα (ή διάλυμα), και από μία αριστερά που δεν ήξερε τι ήθελε ούτε ήξερε που πατά και που πηγαίνει, φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Όχι στη χρεοκοπία, αλλά σε μία γενική διάλυση. Θυμωμένος, οργισμένος, απογοητευμένος και αναψοκοκκινισμένος Θεοδωράκης, σημαίνει «χώρα εν κινδύνω» που παραπέμπει στη Κατοχική διάλυση και την εμφάνιση του ΕΑΜ και στην διάλυση αρχών δεκαετίας 1960 και την εμφάνιση των Λαμπράκηδων, δηλαδή χωρίς κάτι το εντελώς νέο και δυναμικό δεν ξεφεύγουμε από τον πάτο.
Τριάντα και βάλε χρόνια κράτησε η διάλυση μέχρι να ολοκληρωθεί. Μιάμιση γενιά περίπου. Χρέος να ξεμάθουμε όλη από αυτή την ευκολία της ζωής.
Όλοι στην Ερμιονίδα πίστεψαν ότι η κρίση είναι απλά οικονομική, δύο τρία μέτρα από τον Πρωθυπουργό που είχε και το όνομα, άρα και τη χάρη του πατέρα του, και σε κάνα δυο μήνες πάλι μπρος για τη δόξα. Έτσι πίστεψε και ο Δήμαρχος, και ο Αντιδήμαρχος και η σημερινή Αντιπολίτευση και πίσω τους όλος ο λαός. Ένας μεγαλύτερος δήμος = μεγαλύτερα δάνεια και όχι πόροι = ρουσφέτια, διευκολύνσεις, διορισμοί, έργα = μεγαλύτερο κοινωνικό και πολιτικό κύρος.
Χαιρετίσματα!!!
Όμως εσάς εκλέξαμε και καλά κάναμε. Αναλάβετε τις ευθύνες σας, πέστε την όλη την αλήθεια στους δημότες, και σχεδιάστε την ανασυγκρότηση της δομής του δήμου και όλης της Ερμιονίδας.
Δήμαρχε πάρε την κατάσταση στα χέρια σου και βγες μπροστά στα ουσιώδη με παρρησία. Αυτό θέλουν οι νοικοκύρηδες της Ερμιονίδας. Θέλεις οικονομολόγο; Θέλεις περιβαλλοντολόγο; Απόλυσε δύο τρεις που δεν σου κάνουν και προσέλαβε αυτούς που σου κάνουν. Δεν οδηγείς στην αύξηση της ανεργίας έτσι, μη φοβάσαι.
Αντιδήμαρχε μας είπες ότι δεν θα σε αλλάξει ο δήμος αλλά ότι εσύ θα αλλάξεις το δήμο. Πρώτα πρέπει να αλλάξεις εσύ για να μπορείς να συμβάλεις στην αλλαγή του δήμου. Γιατί βλέποντας το μπλογκ σου, χαιρέτα μου τον πλάτανο.
Και έτσι πρέπει να απαντήσετε στα αμείλικτα ερωτήματα:
Δάνεια δεν μπορείτε να πάρετε. Πώς θα πληρώνετε τόσο κόσμο; Πώς θα πληρώνετε τα τοκοχρεολύσια των υπαρχόντων δανείων; Πώς θα κάνετε έργα; Το τεράστιο έργο της αποχέτευσης τέως δήμου Κρανιδίου πάει περίπατο. Αν πάει ο Σφυρής στο δικαστήριο, θα γίνει το έργο; Η Λεμπέσιος όμως αποχέτευση και ο βιολογικός λειτουργούν. Πώς θα φέρετε τον Ανάβαλο και θα κατασκευάσετε το φράγμα Τζερτζελιάς; Πού θα βρείτε πόρους; Τι σας πληρώνουν οι βιλάρες, οι βίλες και τα εξοχικά (και ο συντονιστής); Από τα νοικοκυριά που ήδη πληρώνουν δυσβάστακτα τέλη; Ξέρετε τι σας πληρώνει ένα σπίτι στην Ερμιόνη 200 τ.μ. το οποίο χρησιμοποιείται μόνον 20 μέρες το χρόνο; Γύρω στα 500 € το χρόνο για να απολαύσει 20 μέρες αλμυρό νερό, να διοχετεύσει μόλις 5 κ.μ. λύματα στην αποχέτευση και στον βιολογικό, και για να του μαζέψετε 10 σακούλες απορρίμματα. Ωραίος σοσιαλισμός!
Εμένα η κατάσταση μου μοιάζει σαν τα στρατόπεδα προπαίδευσης, τουλάχιστον τα παλιά. Έτσι όταν παρουσιαστήκαμε στο κέντρο της Αεροπορίας στην Τρίπολη, το βράδυ μας βάλανε για ύπνο σαν τα καλά παιδιά. Αλλά κατά τις 2 τα μεσάνυκτα τι σειρήνες, τι κρότοι, τι μεγάφωνα, ένας χαμός να βγούμε όλοι έξω! Έξω όμως γινόταν ο χαμός! Καψώνια αβέρτα! Βλέπαμε ένα ψηλό και έναν κοντό να τους βάζει ο έφεδρος να φτιάξουν τριάδα! Και λέγανε γελώντας: μα με δύο, τριάδα δεν γίνεται! Και τους έλεγε ο έφεδρος: Στο στρατό όλα γίνονται! Το όπλο ψιλά και τροχάδην 5 φορές το στρατόπεδο μέχρι να φτιάξετε τριάδα. Είδαν και απόειδαν και καταϊδρωμένοι επιστρέφουν, κάθονται ο ένας δίπλα στον άλλον, και φωνάζουν με όση δύναμη τους απόμεινε: κύριε Αξιωματικέ σας αναφέρουμε ότι είμαστε τριάδα!
Και καθώς ο χαμός γινόταν έξω, οι ακόμη μέσα στους θαλάμους κάνανε ότι δεν καταλαβαίνανε. Ο ένας έφτιαχνε σιγά σιγά το κρεβάτι του, ο άλλος στις τουαλέτες λες κι έφαγε παραγάδι, ο άλλος έκανε ότι τον πιάνανε τα παπούτσια. Και κάθε τόσο έμπαινε κανένας δόκιμος και ξετρύπωνε μερικούς και τους έβγαζε έξω. Και άντε πάλι, μέχρι που τελικά δεν γινότανε και βγήκανε όλοι.
Ναι, έξω ήταν η νέα κατάστασή μας, το κλίμα του πολέμου και του στρατευμένου, μέσα ήταν η παλιά κατάσταση, αυτή που κουβαλήσαμε μαζί μας.
Έ, κύριε Δήμαρχε, Αγαπητέ Αντιδήμαρχε και σύμπαντες οι αιρετοί της συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης είσαστε όλοι ακόμη μέσα και απαίτηση πάσα να βγείτε όλοι έξω.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος