Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

''Η κρίση και η ΕΛΠΙΔΑ.... Γράφει για το Εικονοσκόπιο ο Δημοσιογράφος Μίλτος Ιωαννίδης''

''Η κρίση και η ΕΛΠΙΔΑ..''

Γράφει ο Μίλτος Ιωαννίδης
 

Η οικονομική κρίση είναι προφανές, πως έχει δημιουργήσει ένα κλίμα ανασφάλειας, αβεβαιότητας, και απαισιοδοξίας σε όλους μας. Εμάς πλήττει η κρίση! Η  ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομικής δραστηριότητας, οι «μικρομεσαίες επιχειρήσεις», κινδυνεύουν σήμερα με συρρίκνωση.
Οι καταστηματάρχες, βλέπουν τις εισπράξεις  τους να μειώνονται, και δυσκολεύονται να καλύψουν ακόμα και τις καθημερινές τους ανάγκες, πόσο μάλλον της υποχρεώσεις τους προς τρίτους η και προς τις τράπεζες (με τις τελευταίες, να έχουν «κλείσει την κάνουλα» της δανειοδότησης, προκαλώντας «ασφυξία» στην αγορά, με το μπαράζ ακάλυπτων επιταγών, να συνεχίζεται). Πλέον τίθεται θέμα επιβίωσης..........Τα εμπορικά καταστήματα δεν εισπράττουν διότι τα εισοδήματα  των πελατών τους, έχουν μειωθεί σε δραματικά επίπεδα. Σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των νοικοκυριών, στην κυριολεξία «κόβει από παντού». Και το ερώτημα είναι «ως πότε θα συνεχιστεί αυτή η κατάσταση;» . Το ερώτημα αυτό είναι δύσκολο να απαντηθεί, κάτω από τη «μέγγενη» της τρόικας του ΔΝΤ και του μνημονίου.
Μοιραία,  οι πολίτες, ψάχνουν να βρουν μια «έξοδο κινδύνου» μπροστά στην σημερινή πραγματικότητα. Θέλουν να αντιδράσουν σε όλα αυτά. Να εκτονωθούν.  
 Και έχουν δίκιο! Δείχνουν με αυτή την αντίδραση τους , ότι τα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα», από την πλευρά του πολιτικού συστήματος, πρέπει να πάψουν να εκστομίζονται.  
 Ήρθε η στιγμή κατά την οποία, καλούνται οι πολιτικοί- κάθε απόχρωσης- να θέσουν το δάκτυλο επί των τύπων των ήλων, και να περάσουν από τα λόγια στις πράξεις. Ειδάλλως, θα διαπιστώσουν ιδίοις όμασι  και άλλα κινήματα    τύπου «δεν πληρώνω»   να αναπτύσσονται και να προσλαμβάνουν διαστάσεις. Χειρότερα: Το «ντόμινο» της αποδοκιμασίας των πολιτών προς το πολιτικό σύστημα (και κατ επέκταση στους πολιτικούς) , θα καταλήξει σε καθολική απαξία!
Ας ελπίσουμε ότι μέσα από αυτή την κατάσταση, θα ξεπροβάλλουν οι υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας.   
 Το κίνημα των -Ιστας (για παράδειγμα) , που εξαπλώνεται με γοργούς ρυθμούς σε όλη την Ελλάδα, μας δίνει το δικαίωμα να αισιοδοξούμε. 
Η αποδοχή που τυγχάνουν τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, μαρτυρούν -δίχως άλλο- την άσβηστη «φλόγα» που ανέκαθεν είχαν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες, να πρωτοπορούν και  να μάχονται  κάτω από αντίξοες συνθήκες.
Το μήνυμα που πρέπει να σταλεί-προς πάσα κατεύθυνση-  είναι λοιπόν σαφές:  Από μας εξαρτάται το μέλλον! Ας το κάνουμε να είναι ευοίωνο. Ας γίνουμε εμείς «η αλλαγή που θέλουμε να δούμε!»