''Το Ρορό.''
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Πολύ ωραίες οι φωτογραφίες, αλλά στέκομαι και στα παρακάτω:
Τα νερά που βγαίνουν από τις παλιές γαλαρίες της στοάς 90 και από τις άλλες πιο ψιλά προς Ηλιόκαστρο, βγαίνουν όλο το χρόνο, αλλά δυναμώνουν πολύ με τις μεγάλες βροχές. Διαπερνούν στρώματα σιδηροπυρίτη και χαλκοπυρίτη και γαληνίτη (μολύβδου). Κατά την Αχλαδίτσα είναι καρκινογενή ή όχι; Και αφού λίγοι τόνοι μεταλλεύματος που χρόνια πέσανε ακριβώς στη Σκάλα των Μεταλλείων, κάνανε το βυθό της Ντάρδιζας καρκινογενή, φανταστείτε τι γίνεται στης εκβολές του Ρορού, στις παραλίες του Θερμησιού και τους βυθούς του, στα υπόγεια νερά, στα φρούτα και λαχανικά. Τίποτα δεν γίνεται φυσικά, γι’ αυτό και δεν ανησυχεί η Αχλαδίτσα και οι ψαράδες μας οι οποίοι ..........
.......σημειωτέον, όταν είμαστε μικροί μας στέλνανε στη Σκάλα και στην εκεί τσαμαδούρα να ψαρεύουμε σύρτια μαζί με τα παιδιά τους, και στα καρκινογενή της Ντάρδιζας και της Ακρογιαλιάς για πυροφάνι. Από την Ερμιονίδα της ασυναρτησίας δεν περιμένουμε σωτήρια φράγματα, σαν αυτό που πολύ ορθά επισημαίνετε.
Το Ρορό, το Ρο Ρο, το Ρο-Ρο.
Γενική: του Ρορό, του Ρορού, του Ρο Ρο, του Ρο-Ρο.
Ποιο είναι το σωστό; Γιατί το είπαμε έτσι; Από που προέρχεται η λέξη;
Όποιος το βρει θα πάρει από τα χέρια του Δημάρχου Ανάργυρου Λεμπέση αναμνηστική πλακέτα και εικονίτσα (ευτύχησε άραγε να μαθητεύσει στο Αλληλοδιδασκαλίον Ερμιόνης ή στο του Πόρου; Άλλη ερώτηση αυτή, άλλη πλακέτα). Χώρια που ως βιομήχανος τοπικός είχε λύσει πρακτικά το πρόβλημα.... της στριφτής σκάλας: φτιάχτε μου εσείς του Πολυτεχνείου μια στιφτή σκάλα με ισοϋψή σκαλοπάτια που το τελευταίο να βγαίνει ακριβώς σε ταράτσα ύψους 10 μέτρων, και φέρτε μου τα σχέδια.
Τώρα, ως γνωστός όλων των ιατρών Αργολίδας, μας έθεσε τηλεφωνικώς και το εξής απίθανο: Το σφράγισμα των οδόντων είναι μισό υδράργυρος και μισό μόλυβδος. Τα ανακατεύουμε και το φτιάχνουμε. Ένας λοιπόν με 5 σφραγίσματα στο στόμα, έχει τόση ποσότητα υδραργύρου στο στόμα του, ικανή να σκοτώσει 100 βόδια. Και τα έχει τα σφραγίσματα δια βίου. Γιατί δεν πεθαίνει σαν βόδι αλλά από γεράματα; (πλακέτα, εικονίτσα).
Μπουρκόρεμα, Κοτσωνόρεμα, Τουτούνι.
Άγνωστά μας τοπωνύμια και λέξεις, μπορεί να έρχονται ακόμη και από την βυζαντινή εποχή. Μπράβο που τα ρωτήσατε και τα διασώσατε. Μακάρι να μαθαίναμε και τι σημαίνουν. Έχω γράψει πολλάκις ότι μια συστηματική εργασία, επίπονη και μακρόχρονη φυσικά, πρέπει να γίνει για τα τοπωνυμία της Ερμιονίδας. Είναι ένας γλωσσικός πλούτος. Μπορεί, με μικρή χρηματική ενίσχυση από τον δήμο, ακόμη και από τα ....έσοδα που θα προκύψουν από τις πωλήσεις των ανακυκλούμενων να κάνει το μάστερ ή το ντοκτορά του ένας συμπατριώτης.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος