Μία εξ αυτών και μάλιστα πολύ παλιά είναι οι περιβόητες διαδρομές και πορείες μέσα στο τοπίο μας που θα ενώνουν τις φυσικές μας ομορφιές με τους αρχαιολογικούς μας χώρους, τα κάστρα και τα μοναστήρια μας, τους ανεμόμυλους και τους υδρόμυλους, τις γκρεμήλες και τα φαράγγια μας, τα δάση των βένιων μας και των πεύκων, τα γραφικά χωριά και τ’ ακρογιάλια μας. Όχι για να....
...... βολτάρουν οι ντόπιοι, αλλά για να γεμίσουν από τουρίστες ειδικού τουρισμού (που προφανώς εναγωνίως περιμένουν στην ουρά για να γίνουν τα απαραίτητα έργα) που, πότε με το σακίδιο στον ώμο, πότε με το ποδήλατο, πότε με ανεμόπτερα και με γάντζους ορειβασίας θα οργώνουν την Ερμιονίδα και κάθε τόσο από την πολύ ευχαρίστηση θα βγάζουν ένα ευρώ και θα μας το δίνουν ή θα τους έχουμε βάλει ανά χιλιόμετρο παγκάρι να το ρίχνουν μέσα.
Μα αυτά τα έχουμε εδώ και χρόνια αλλά αμφιβάλλω αν ένας στους 100 μόνιμους κατοίκους τα ξέρει και ένας στους 1000 τα έχει περπατήσει.
Και εξηγούμε:
Φεύγεις με τα πόδια από Ερμιόνη, πας μια θαυμάσια διαδρομή μέσα από τους ελαιώνες μας, φτάνεις στο Καταφύκι, επισκέπτεσαι τη σπηλιά του Ντούλτσου, κάνεις στάση στο μυθικό φαράγγι της Περσεφόνης, περνάς μέσα από το φαράγγι, φωνάζεις δυνατά ΔΑ ΜΑ ΤΕΡ ! για να ακούσεις τη λέξει ολόκληρη από τον αντίλαλο όπως θέλει και ο θρύλος και βγαίνεις στα Παπούλια. Εκεί σε περιμένει θείος τόπος για ξεκούραση. Αμέσως μετά παίρνεις τον χωματόδρομο προς Ηλιόκαστρο, περνάς από τον υδρόμυλο και φτάνεις. Άμα θέλεις τρως κατσικάκι και τα συμπαραμαρτούντα. Μετά παίρνεις τον χωματόδρομο και πας προς Αδέρες περνώντας μπροστά από τους αρχαίους Ειλεούς. Έχεις δύο επιλογές:
1. Παίρνεις τον χωματόδρομο προς Χώριζα. Επισκέπτεσαι το κάστρο της και αν έχεις κέφι ανεβαίνεις στον Προφήτη Ηλία στην κορυφή του Ορθολιθιού. Κατεβαίνεις και είτε συνεχίζεις προς Λεσιά και Δαμαλά, είτε πας προς Ράντο και Τραχιά. Διαδρομή αλησμόνητη, μέσα από χωματόδρομους και μονοπάτια και με θέα φοβερή.
2. Παίρνεις τον χωματόδρομο που μπαίνει στις Αδέρες. Κάνεις δεξιά και πας στο ερειπωμένο καστράκι και συνεχίζεις μέχρι την άκρη του γκρεμού και ξαφνικά σου εμφανίζεται, πιάτο που λέμε, όλη η μεριά του Πόρου και των Μεθάνων. Ασύλληπτη θέα και παντός καιρού διαδρομή. Αν συνεχίσεις προς Παρατηρητήριο μπορείς να κατέβεις τον χωματόδρομο προς Δαμαλά, ή προς Θερμήσι. Εξυπακούεται ότι μπορείς να ανέβεις και από Θερμήσι κατευθείαν με τα πόδια. Πας προς Παρατηρητήριο και διαλέγεις εσύ το μονοπάτι ή το χωματόδρομο που θέλεις. Γεμάτες οι Αδέρες από μονοπάτια. Ας είναι καλά οι βοσκοί μας. Από ένα σημείο και πέρα βλέπεις Πόρο, Μέθανα και συγχρόνως Ύδρα, Δοκό και Ερμιονίδα μέχρι Σπέτσες. Θέα που δεν περιγράφεται. Μετά φτάνεις Παρατηρητήριο και βγαίνεις Δάριζα, στα Τσελεβίνια. Να μη ξεχνάμε ότι από το Ηλιόκαστρο επισκέπτεσαι και τα εκεί Μεταλλεία.
Οι διαδρομές αυτές γίνονται άνετα και με ποδήλατο. Μόνο που θα το μεταφέρεις λίγο μέσα από το φαράγγι του Καταφυκιού, πράγμα πανεύκολο. Γι’ αυτούς που θέλουν να δουν και άγρια ζώα, γιατί δεν τους αρκούν τα κοπάδια πάνω στις Αδέρες, μπορούν να αναζητήσουν τα εκεί αγριογούρουνα (δεν ξέρω πως, ας κάνουν το βελανίδι). Όσοι έχουν βοτανολογικά ενδιαφέρονται, να πάνε Άνοιξη, θα μείνουν ενθουσιασμένοι. Πέραν από τα σπάνια κρίνα και τα άλλα λούλουδα, θα δουν και τμήματα του υπέροχου πυκνότατου και απροσπέλαστου μεικτού δάσους από βένια, κουνούκλες, κουτσουπιές, κουμαριές, σκίντα και αγριελιές. Και λέω τμήματα, γιατί το μεγαλύτερο μέρος του κάηκε με τις απανωτές φοβερές πυρκαγιές των Αδερών που σχεδόν όλες μάς ήλθαν από τη μεριά του Γαλατά.
Όσοι θέλουν και επεξηγήσεις μπορούν να κουβαλάνε μαζί τους το βιβλίο μου (ένα κιλό ζυγίζει και θα τους γυμνάσει). Δηλαδή διαθέτουμε και οδηγό, και πληροφορίες για το κάθε τι.
Και το Αλατοβούνι έχει ωραία και σύντομα μονοπάτια μόνο με τα πόδια. Σε βγάζουν στον μικρό κάβο πίσω από τη σκάλα των Μεταλλείων. Μια θαυμάσια πορεία 1 ώρα πάει κι έλα που σε περνά και από θαυμάσια ασβεστοκάμινα. Αν πάρεις άλλο μονοπάτι σε πάει στα κοφτά του Αλατοβουνιού. Αν θέλεις, πιάνεις το μονοπάτι από το αλωνάκι της Λιμνονθάλασσας, κάνεις το γύρω της λίμνης από το Αλατοβούνι, βγαίνεις στη παλιά αποθήκη και στο άμπουλό της. Απέναντί σου το κάστρο του Θερμησιού. Η διαδρομή σε ταξιδεύει σε άλλους αιώνες. Να πάτε με καλά παπούτσια γιατί ο χώρος γύρω από την αποθήκη είναι γεμάτος τριβόλους.
Για τους πιο δυνατούς υπάρχει μονοπάτι που από τον Προφήτη Ηλία στο Μουζάκι σε πάει στη Σπίθα. Απίθανη διαδρομή. Κατεβαίνεις εύκολα και στη σπηλιά.
Δεν σου αρέσουν αυτά και θέλεις κάτι πιο συναρπαστικό και παρθένο; Πήγαινε στον Δοκό και πάρε τα μονοπάτια του, επισκέψου το κάστρο του, τα εκκλησάκια του, τα κοφτά βράχια εκεί που το αίμα μιλάει ακόμα, φτάσε μέχρι το μπογάζι. Άλλη αίσθηση.
Δεν σου άρεσει ούτε αυτό;
Ε! Τότε βγες Ύδρα και πάρε τα βουνά. Γεμάτα τα βουνά με καλντερίμια και μονοπάτια που σε οδηγούν στα μοναστήρια, στα υψίπεδά της, στις κρυφές αμμουδιές της. Ώρες νάχεις, θα ξεχαστείς εκεί πάνω. Έχε μαζί σου και το βιβλίο του Κύρου «Στο σταυροδρόμι του Αργοσαρωνικού». Ο τέλειος οδηγός για αυτά τα μέρη. Αν δεν την βρεις εδώ πάνω, έ! τότε τι να σου κάνουμε; Δεν πρόκειται να τη βρεις πουθενά στην Ελλάδα.
Μένει η διαδρομή, που όλοι τσαμπουνάνε συνέχεια, που θα φεύγει από Κρανίδι θα περνάει από το Φράχθι και μετά θα ανεβαίνει στη μονή του Αυγού και μετά Δυτικό Δύδιμο και Ίρια. Και προτείνουν έργα κ.λ.π. έτσι όπως του έρχεται του καθένα. Μα και εκεί, για όσους ξέρουν, υπάρχει μονοπάτι, λίγο περιποίηση θέλει από εθελοντές, αν και η διαδρομή καλή μεν όχι όμως όπως οι προηγούμενες.
Αυτό λοιπόν που ευαγγελίζεστε το έχουμε με το παραπάνω, πανέτοιμο και με θαυμάσιους γραμμένους οδηγούς! Και χωρίς κανένα άλλο έργο και δαπάνες. Και επειδή πια τα βιβλία γίνονται δυσεύρετα, πάρτε τα σχετικά στοιχεία τους και φτιάχτε μικρούς οδηγούς διαδρομών. Σας εμπόδισε κανείς;
Πόσα Ευρώ εισπράξατε από αυτές τις διαδρομές; ΚΑΝΕΝΑ.
Πόσοι ειδικοί τουρίστες τριγυρίζουν σε αυτές τις διαδρομές; Πόσοι όμιλοι βοτανολόγων, καστρολόγων, αναρριχητών, περιπατητών, ποδηλατών και άλλων λοιπών; ΚΑΝΕΝΑΣ.
Πόσοι σχολικοί όμιλοι (κυρίως ιδιωτικών σχολείων) έχουν αυτές τις διαδρομές στο πρόγραμμά τους; ΚΑΝΕΝΑΣ.
Γιατί;;;;;
Ρωτείστε τους Ιταλούς που είναι άξιοι και δεν ζουν από την εκποίηση των κτημάτων τους, να σας εξηγήσουν με ποιο νου πληθαίνει η κόρη και με ποιον η ακαμάτα.
Πρόταση για αυτογνωσία:
Ο κάθε υποψήφιος Δήμαρχος να πάρει όλους τους υποψηφίους συμβούλους του και να κάνουν αυτές τις διαδρομές, να γνωρίσουν την πραγματική Ερμιονίδα και κυρίως να αποτοξινωθούν από το μπετό και την πίσσα. Όποιος .... κλατάρει θα βγαίνει έξω από τον συνδυασμό, αφού δεν άντεξε την ομορφιά του τόπου του.
Όποιος τελικά βγει εις το ύπατο αξίωμα, να υποχρεώνει του δασκάλους και τους καθηγητές να παίρνουν την τάξη τους και 4 φορές το χρόνο (Σάββατο και Κυριακή για να μη χάνεται το μάθημα) να κάνουν τμήματα αυτών των διαδρομών, με στόχο να μην υπάρχει μαθητής που βγάζει το Λύκειο και να μη ξέρει απέξω και ανακατωτά όλες τις ομορφιές του τόπου μας. Ναι, αυτό είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ!
Ως τότε,
Έρρωσθε,
Βασίλειος Γκάτσος