γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Σχετικώς με το θέμα επισυνάπτω παλιότερο σημείωμά μου σχετικά με το κόστος λειτουργίας των μονάδων αφαλάτωσης.Επειδή στο προηγούμενο άρθρο μου εξέφρασαν τις απόψεις τους οι συμπατριώτες μου κύριος Μπροδήμας και κύριος Νοταράς, από τη μεριά μου θα ήθελα να κάνω ορισμένες διευκρινήσεις και μετα-σκέψεις:
Από την εμπειρία μου: μονάδα αφαλάτωσης με παραγωγή 2000 κ.μ. /ημέρα δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα στη θάλασσα, ακόμη και με σύστημα διασποράς της άλμης ατελές.
2). Το πρόβλημα με τις ιδιωτικές αφαλατώσεις θαλασσινού νερού είναι ο έλεγχος όχι τόσο της σωστής λειτουργίας αλλά του εάν γίνονται παράνομες συνδέσεις στην απόρριψη της άλμης. Δηλαδή ο πειρασμός είναι μεγάλος ένα συγκρότημα κατοικιών ή ξενοδοχείο να συνδέσει παράνομα στον αγωγό απόρριψης της άλμης τα λύματα του οικισμού του ή ό,τι άλλο. Αλλά αυτό είναι παρανομία και δεν μπορούμε να πούμε ότι ο κάθε ιδιώτης σκέπτεται υποχρεωτικά έτσι.
3). Όλα από κάπου πρέπει να αρχίζουν, αλλιώς δεν γίνεται ποτέ τίποτα. Σπας αυγά για να φτιάξεις ομελέτα.
4). Είναι προς τιμή των Κρανιδιωτών, ότι δέχτηκαν να φέρουν στον κάμπο τους προς επεξεργασία τα λύματα όλων των χωριών του δήμου τους. Το ίδιο και για τους Ερμιονίτες που προσανατολίζονται να φέρου τελικά τα λύματα των χωριών του δήμου τους όλα στο βιολογικό καθαρισμό Ερμιόνης. Δεν είχαν καμιά τέτοια υποχρέωση. Εγώ θα το έλεγα και παράδοξο και τα χωριά πρέπει να είναι ευχαριστημένα γιατί έτσι εύκολα φεύγει ο βραχνάς των λυμάτων από το χώρο τους. Άλλο θέμα το δύσκολο κεφάλαιο της μεταφοράς τους και το πώς θα διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρξουν διαρροές που θα είναι καταστροφή για τον υδροφόρο ορίζοντα.
5). Θεωρώ ότι η Μονάδα Αφαλάτωσης στο νησάκι της Κοιλάδας είναι ιδανική περίπτωση για να μπει επιτέλους η αφαλάτωση στην Ερμιονίδα και να αξιολογηθούν τα αποτελέσματα. Η δυναμικότητα αν αυξηθεί στα 1000 κ.μ./ ημέρα δεν έχει να χαλάσει τίποτα στον κόλπο του Σαλαντιού, αλλά ούτε στο κλειστό κολπίσκο της Κοιλάδας, αν πρόκειται να αποβάλει την άλμη μέσα σε αυτόν. Είναι μια πάρα πολύ μικρή μονάδα. Μάλιστα αν φτιαχτεί στο νησάκι και ένα στρέμμα φωτοβολταϊκών θα υπάρχει και η απαραίτητη οικολογική ενέργεια λειτουργίας της Μονάδας. Φυσικά σεβαστή η κάθε προσωπική η συλλογική άποψη, αλλά από κάπου τα πράγματα πρέπει να αρχίζουν. Η απάντηση είναι βέβαια γνωστή. Ναι, αλλά όχι από μας. Είναι η απάντηση που αδρανοποιεί όλη την Ελλάδα. Γι’ αυτό η υποδοχή όλων των λυμάτων από Κρανίδι, Ερμιόνη είναι πρωτοπόρα και προοδευτική. Γιατί απλά λένε, ναι από εμάς θα αρχίσουν τα νέα πράγματα. Ας φανταστούμε τα Δίδυμα να έχουν δικό τους βιολογικό, φυσικά κάπου στο Σαλάντι και να ρίχνουν τα επεξεργασμένα λύματα στο κόλπο. Γιατί για πότισμα, πάει πολύ μακριά η βαλίτσα.
6) Η Ερμιονίδα (ως Καλλικράτειος Δήμος) μπορεί να ζητήσει, ακόμη και να απαιτήσει από τις πολύ μεγάλες και πλούσιες παραθαλάσσιες ιδιοκτησίες να φτιάξουν και να συντηρούν μονάδες των 2000 κ.μ. /ημέρα με την υποχρέωση να δωρίζουν το περισσότερο νερό στο σύστημα ύδρευσης του Δήμου Ερμιονίδας. Αυτό θα είναι πρωτοπόρο και άκρως ευεργετικό για της επαρχία μας. Και δωρεάν. Όσοι βέβαια για ιδεολογικούς λόγους δεν θέλουν τέτοιες λύσεις, μπορούν να μη δεχθούν να καταναλώνουν αυτό το δωρεάν νερό.
7). Όπως φαίνεται και από το κόστος του νερού αφαλάτωσης δεν φαίνεται να έχουν οι κάτοικοι της Ερμιονίδας τα εισοδήματα, ώστε να το πληρώσουν, πόσο μάλλον για αγροτική χρήση. Και να μη ξεχνάμε ότι στη Μακεδονία όπου και να έφτιαξαν συστήματα αγωγών διανομής νερού στους αγρότες (με ρολόι) έγινε ο χαμός από παράνομες επεμβάσεις στα ρολόγια, παράνομες συνδέσεις πριν τα ρολόγια και μύρια όσα... του Έλληνα.
8). Μία πολύ μεγάλη μονάδα, δηλαδή των 60000 κ.μ. /ημέρα λύνει το πρόβλημα νερού της Ερμιονίδας. Ο κύριος Νοταράς προτείνει τα Τσελεβίνια και αμέσως θα έρθουν από Τροιζήνα μεριά και θα πουν τι δουλειά θέλουμε στον δήμο τους και δικαίως.
Μπορεί αυτή ο μονάδα να γίνει οπουδήποτε στην Ερμιονίδα αρκεί το μέρος να βλέπει στο πέλαγο και όχι σε κλειστό κολπίσκο. Μια μεγάλη μονάδα δίνει φτηνότερο νερό αλλά επειδή είναι σε μια επιλεγμένη θέση έχει πολύ μεγάλο κόστος για αγωγούς μεταφοράς και πρόβλημα διάθεσης, γιατί το χειμώνα πού θα διαθέτει το νερό της; Χώρια τα.... μύρια όσα του Έλληνα.
Γι’ αυτό αν θέλουμε να πάμε μπροστά είμαστε υποχρεωμένοι να εξετάσουμε πώς πήγανε άλλοι μπροστά.
Και το άρθρο μου καταλήγει στο ότι είναι αναγκαίο μια επιτροπή από την Ερμιονίδα να κάνει μια εκδρομή στην Κύπρο για 7 μέρες και να εξετάσει λεπτομερώς τι κάνουν εκεί με το νερό και τι πετυχαίνουν με τις μονάδες αφαλάτωσης. Και εκεί λέγανε μακριά από μας, όχι εκεί η αφαλάτωση αλλά εδώ, όχι εδώ το φράγμα, όχι ιδιώτες, ναι στο δημόσιο. Τελικά όμως έχουν δημιουργήσει κάτι το αποτελεσματικό και σωτήριο για τον τόπο τους. Αν είμαστε σοφοί θα πάμε να μάθουμε, αν δεν είμαστε θα μείνει ο τόπος μας όπως είναι, δηλαδή χωρίς νερό, αλλά με πλήθος αντιρρήσεων και κενών προοδευτικών αντιστάσεων ή επινεννοημένων αντιστάσεων όπως εξαιρετικά γράφτηκε σε τοπικό μπλογκ. Να κατανοήσουμε δε την επιμονή τους να θέλουν πάση θυσία να καλλιεργήσουν τον τόπο τους, ενώ εμείς εδώ πάση θυσία θέλουμε να πουλήσουμε τα κτήματά μας.
Επιπλέον όλοι επιθυμούμε τους πλούσιους. Ο τουρισμός θέλει τουρίστες με υψηλό εισόδημα, θέλει κότερα και σκάφη. Οι αγρότες περιμένουν τους πλούσιους που θα χρυσοπληρώσουν τα κτήματά τους για εξοχική κατοικία. Οι καταστηματάρχες θέλουν πλούσια εξοχικά για να καταναλώνουν ασύστολα. Οι κτίστες θέλουν πλούσιους που φτιάχνουν εξοχικά και σπίτια με πολλά δωμάτια, μάντρες κ.λ.π. και δεν υπολογίζουν το χρήμα. Τελικά το ότι μέχρις ώρας έχει επιλεγεί η Ερμιονίδα και από πολύ πλούσιους ανθρώπους είναι καλό ή κακό; Και αυτοί οι άνθρωποι αν εμπλακούν με οποιοδήποτε τρόπο στην πραγματική παραγωγική ζωή του τόπου μας είναι καλό ή κακό;
Έρρωσθε,
Βασίλειος Γκάτσος
Σχετικά τώρα με την κατανάλωση ρεύματος:
Για μονάδες αφαλάτωσης νερού θαλάσσης:
Οι πολύ μικρές μονάδες καταναλώνουν πολύ ρεύμα. Μονάδες με παραγωγή κάτω από 1000κ.μ./ημέρα: καταναλώνουν 9 KWH/κ.μ. οι πολύ μικρές, και 1.78 KWH/κ.μ. αυτές που είναι γύρω στα 1000κ.μ./ημέρα.
Οι μεσαίες μονάδες 1000 έως 5000 κ.μ./ημέρα έχουν κατανάλωση ρεύματος 0.56 – 3.15 KWH/κ.μ.
Οι μεγαλύτερες μονάδες 12000 – 60000 κ.μ./ημέρα έχουν κατανάλωση ρεύματος 0.35 – 1.30 KWH/κ.μ.
Και οι μεγάλες μονάδες με παραγωγή νερού πάνω από 60000 κ.μ./ημέρα έχουν κατανάλωση ρεύματος 0.40 – 0.80 KWH/κ.μ.
Το ρεύμα για μονάδες αφαλάτωσης υφάλμυρου νερού είναι κάτω από το μισό των ως άνω τιμών.
Η μονάδα αφαλάτωσης χρειάζεται σταθερή πηγή ρεύματος. Δεν μπορεί να συνδεθεί κατευθείαν με ανεμογεννήτριες ή φωτοβολταϊκά γιατί όταν δεν φυσάει ή όταν έχει συννεφιά ή σκοτάδι δεν θα δουλεύει. Συνδέεται πάντα με δίκτυα στα οποία όμως ένας π.χ. ιδιοκτήτης πουλάει το ρεύμα από ένα δικό του σταθμό ανεμογεννητριών και το παίρνει πίσω από το δίκτυο για να λειτουργήσει την αφαλάτωσή του.
Το κόστος βέβαια του παραγόμενου νερού από μονάδα αφαλάτωσης θαλασσινού νερού είναι αρκετά μεγαλύτερο από το κόστος του ρεύματος γιατί η συντήρηση της μονάδας είναι ακριβή (είναι πολύ ακριβές οι μεμβράνες που αλλάζουν κάθε περίπου 5-7 χρόνια αλλά και τα ανοξείδωτα ανταλλακτικά).
Πραγματικές καταναλώσεις και κόστος από μεγάλη μονάδα αφαλάτωσης θαλασσινού νερού που λειτουργεί στην Κύπρο:
Μέσα σε ένα χρόνο παρήγαγε 30 000 000 κ.μ. νερό, και κατανάλωσε 135 000 000 KWH δηλαδή κατανάλωση ρεύματος 4.52 KWH/κ.μ. (μαζί με τη μεταφορά του νερού προς κατανάλωση). Πλήρωσε ρεύμα 11 500 000 € δηλαδή 0.383€/KWH. Το συνολικό κόστος όμως είναι γύρο στο 1€/κ.μ. αν λάβουμε υπ’ όψιν τη συντήρηση, απόσβεση και άλλα έξοδα. Βλέπουμε ότι το ρεύμα είναι περισσότερο από το θεωρητικό γιατί στην πράξει υπάρχουν λειτουργικά προβλήματα.
Άρα και για μεγάλες μονάδες το κόστος του νερού είναι μεγάλο. Δηλαδή για πόσιμο στις πόλεις πρέπει να πουλιέται 1.5 – 2 €/κ.μ. και ίδια τιμή για πότισμα. Ποιος στην Ερμιονίδα θα ποτίσει τα μανταρίνια του με τέτοιο κόστος; Γι’ αυτό στην Κύπρο πρώτα κάνανε όλες τις κινήσεις που αναφέρω στο άρθρο μου για οικονομία νερού.
Δηλαδή στη γεωργία πρώτα δημιουργείς προϊόν, αγορά και κανάλια εμπορικά και μετά γυρίζεις πίσω να δεις άμα σε συμφέρει αφαλάτωση. Γιατί είναι μεγάλο θέμα και η διανομή του νερού, η καταμέτρηση, κ.λ.π, κ.λ.π.
Βασίλειος Γκάτσος