ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Ναύπλιο, 5 Μαΐου 2010
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
κ. ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΔΡΙΑΝΟΥ
ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δυστυχώς ούτε στον κρίσιμο τομέα της Παιδείας η Κυβέρνηση δεν επιδεικνύει την πρέπουσα σοβαρότητα.
Δυστυχώς και το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα δεν ξεφεύγει από τη συνήθη πρακτική το
ΠΑΣΟΚ. Είναι πρόχειρο, ασαφές, αναξιοκρατικό και άδικο. Στέλνει το λάθος μήνυμα στην εκπαιδευτική κοινότητα, στους νέους μας, στις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, σε ολόκληρη την κοινωνία. Δεν απαντά στα μεγάλα υπαρκτά ερωτήματα και δημιουργεί νέα.
Πρώτα απ’ όλα η βάση του δέκα, ένα ζήτημα αρχών για εμάς. Θα θυμίσω ότι και η ίδια η Υπουργός, αλλά έλεγε αρχικά, «αδειάζοντας» μάλιστα και τον αρμόδιο Υφυπουργό τον κ. Πανάρετο και έρχεται τώρα να νομοθετήσει το ακριβώς αντίθετο.
Τι συμβαίνει λοιπόν; Αυτό που συμβαίνει είναι πως ένα ολόκληρο σύμπλεγμα προβλημάτων που σχετίζεται με τη βάση του δέκα, αντιμετωπίζεται υποκριτικά.
Πρόβλημα πρώτο, η πλήρης απουσία σχεδιασμού της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση έχει σε μεγάλο βαθμό μετατραπεί σε βιομηχανία παραγωγής ανέργων. Δεν είναι λογικό να υπάρχουν τμήματα χωρίς κανένα απολύτως αντίκρισμα στην αγορά εργασίας. Δεν ωφελείται κανείς από αυτήν την κατάσταση. Ούτε η κοινωνία συνολικά ούτε.....
...... οι οικογένειες που πληρώνουν από το υστέρημα τους ούτε οι απόφοιτοι που τελικά σπουδάζουν για να οδηγηθούν στην ανεργία. Δεν ωφελείται ούτε ο φορολογούμενος που συντηρεί αυτά τα τμήματα, ούτε εν τέλει οι τοπικές κοινωνίες που επενδύουν χρήματα στην εξυπηρέτηση ενός διαρκώς μειούμενου αριθμού φοιτητών και σπουδαστών. Δεν είναι ούτε λογικό, ούτε δίκαιο, ούτε αξιοκρατικό, ούτε κοινωνικά αποτελεσματικό να εισάγονται στις σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μαθητές που έδωσαν λευκή κόλα στις εξετάσεις.Τι χρειάζεται να γίνει; Το ξέρουμε όλοι. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Χρειάζεται σοβαρή δουλειά για την αναβάθμιση του σχολείου - από το δημοτικό, το γυμνάσιο, το λύκειο. Χρειάζεται δουλειά, οργάνωση, μακρόπνοη πολιτική για να μαθαίνουν τα παιδιά μας στο σχολείο και όχι στο φροντιστήριο. Χρειάζεται η ουσιαστική αναβάθμιση του Λυκείου, που έχει καταντήσει ένας σταθμός χωρίς νόημα και περιεχόμενο στην ψυχοφθόρα διαδικασία που περνάνε οι μαθητές για την εισαγωγή τους στα πανεπιστήμια. Χρειάζεται μια σοβαρή επαγγελματική εκπαίδευση. Αυτά όμως είναι δύσκολα γι’ αυτό και δεν μπαίνετε καν στον κόπο να τα θίξετε στο νομοσχέδιό σας. Τίποτε για όλα αυτά. Αντί να αντιμετωπίσετε τα μεγάλα και τα ουσιαστικά, κάνετε μερεμέτια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., η αλήθεια είναι πως αντί να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα, κρύβετε κάτω από το χαλί την πιο κραυγαλέα έκφανσή του. Αντί να δίνουμε καλύτερη παιδεία στα παιδιά μας, λέμε «δεν πειράζει γράψε ότι να είναι και όλο και κάπου θα μπεις». Ποιον κοροϊδεύετε; Κοροϊδεύετε πρώτα απ’ όλα τα ίδια τα παιδιά. Πού θα βρει, λοιπόν, δουλειά ο απόφοιτος της σχολής που δέχεται φοιτητές ή σπουδαστές που έγραψαν 3 ή 4; Πώς θα ανταγωνιστεί αυτός ο άνθρωπος τους ευρωπαίους συναδέλφους του; Τι θα πείτε στο γονιό που θα πληρώσει τέσσερα και πέντε χρόνια τα μαλλιά της κεφαλής του με την απατηλή προσδοκία ότι το παιδί του σπουδάζει κάτι χρήσιμο;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αν θέλουμε ποιοτική παιδεία ας δημιουργήσουμε σχολεία με ουσία και περιεχόμενο. Αλλά για να γίνει αυτό χρειάζεται αξιολόγηση. Να δημιουργήσουμε επιτέλους μια ευγενή άμιλλα, να αναδείξουμε τα παραδείγματα προς μίμηση και να αναγνωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε τα παραδείγματα προς αποφυγή. Χρειάζεται αξιολόγηση σοβαρή, αντικειμενική και υπεύθυνη. Να ξέρει ο πολίτης που πάνε τα λεφτά του, να ξέρει ο γονιός που στέλνει το παιδί του, να ξέρουν τα παιδιά μας τι προοπτικές έχει το σχολείο τους. Αντ’ αυτού τι νομοθετείτε; Μια εντελώς εσωτερική τυπική διαδικασία δήθεν αξιολόγησης χωρίς καμία λογική και συνέπεια.
Συνεχίζω. Τι ακριβώς συνεπάγεται η διετής θητεία του δόκιμου εκπαιδευτικού των νεοδιόριστων; Τι συνέπειες έχει στην μισθολογική και εξελικτική τους κατάσταση; Με τι κριτήρια θα αποφασίζετε στο τέλος της θητείας αυτής, αν ο εκάστοτε εκπαιδευτικός μπορεί να συνεχίσει ως μη δόκιμος; Ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος του μέντορα; Πώς θα αποφευχθούν φαινόμενο ομηρίας των νεοδιοριζομένων από το μέντορα; Πώς θα επιλέγονται οι μέντορες και πώς θα κρίνετε η δική τους συμβολή;
Τίποτε για όλα αυτά δεν λέτε.
Ζητάτε από το κοινοβούλιο να ψηφίσει ένα νομοσχέδιο, του οποίου τα σημαντικά ζητήματα θα κριθούν στη συνέχεια με αποφάσεις της Υπουργού. Αν είναι δυνατόν!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δυστυχώς μια ακόμα ευκαιρία για την παιδεία χάνεται. Με το νομοσχέδιο αυτό η Κυβέρνηση προσπαθεί να ισορροπήσει σε δύο βάρκες. Δεν το καταφέρνει ούτε αυτό, γιατί τελικά στο επίκεντρο αυτού του νομοσχεδίου δεν βρίσκεται η ποιοτική αναβάθμιση της παιδείας, ούτε ο μαθητής, ούτε ο εκπαιδευτικός, ούτε ο γονιός.
Σε κάθε περίπτωση, εμείς δεν μπορούμε να ψηφίσουμε ένα νομοσχέδιο πρόχειρο, χωρίς τις τομές που απαιτούνται. Ένα νομοσχέδιο που δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κοινωνίας μας και δεν απαντά στα μεγάλα, τα τεράστια προβλήματα της παιδείας.»