Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

"ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ" ΓΡΑΦΕΙ ΣΤΟ ΕΙΚΟΝΟΣΚΟΠΙΟ Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΙΑΤΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΚΟΥΡΒΕΤΑΡΗΣ!

ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΗ




Η ουρολοίμωξη είναι μία νόσος του ουροποιητικού συστήματος που προκαλείται από την παρουσία μικροοργανισμών σ’αυτό. Το ουροποιητικό σύστημα αποτελείται από τους νεφρούς, τους ουρητήρες, την ουροδόχο κύστη και την ουρήθρα. Αυτή είναι η διαδρομή που ακολουθούν τα ούρα, σε ένα (υπό φυσιολογικές συνθήκες) στείρο περιβάλλον, προκειμένου να αποβληθούν, συμβάλλοντας στην εξισορρόπηση των υγρών και των ηλεκτρολυτών του οργανισμού.


Οι λοιμώξεις του ουροποιητικού παρουσιάζονται σε όλες τις ηλικίες και στα δύο φύλα. Σε μεγαλύτερη συχνότητα παρουσιάζεται κυστίτιδα, ενώ σπανιότερα πυελονεφρίτιδα (σοβαρότερη λοίμωξη). Σε ένα ποσοστό 25% των ασθενών παρατηρούνται υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις. Στις γυναίκες......
...... οι ουρολοιμώξεις είναι κατά κανόνα συχνότερες σε σχέση με τους άνδρες λόγω της μικρότερης σε μήκος ουρήθρας. Στους άνδρες, όποτε παρουσιάζονται, σχετίζονται συνήθως είτε με λοιμώξεις του προστάτη είτε με ανατομικές και λειτουργικές ανωμαλίες του ουροποιητικού.


Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων οι μικροοργανισμοί έχουν ως πύλη εισόδου την ουρήθρα, ενώ σπανιότερα προέρχονται από άλλα σημεία του οργανισμού όπου υπάρχει λοίμωξη (μέσω του αίματος ή διαμέσου των ιστών).


Τα συχνότερα συμπτώματα των ουρολοιμώξεων είναι τα παρακάτω:




  • Συχνουρία


  • Πόνος ή καύσος κατά την ούρηση


  • Κνησμός στην περιοχή των γεννητικών οργάνων


  • Πόνος χαμηλά στην πλάτη


  • Πόνος στην κοιλιακή ή στη βουβωνική χώρα


  • Πυρετός


  • Ναυτία ή/και έμετοι


  • Αίμα ή πύο στα ούρα (συνήθως αυτό που παρατηρείται είναι σκουρόχρωμα ή δύσοσμα ούρα)


  • Ασυνήθιστες εκκρίσεις από την ουρήθρα


Με την υποψία ουρολοίμωξης ο ασθενής πρέπει να απευθύνεται στο γιατρό, για να πραγματοποιηθούν περαιτέρω εξετάσεις, που θα βεβαιώσουν την ύπαρξη ουρολοίμωξης και θα ταυτοποιήσουν πιθανότατα το υπεύθυνο μικρόβιο υποδεικνύοντας, ταυτόχρονα, και την κατάλληλη θεραπεία. Όπως σε κάθε περίπτωση, έτσι και εδώ η συνιστώμενη θεραπεία πρέπει να ακολουθείται κατά γράμμα, ώστε να αποφευχθεί τυχόν υποτροπή της νόσου. Λόγω της ανατομικής περιοχής της λοίμωξης, καλό είναι ένα μικρότερο θεραπευτικό σχήμα να λαμβάνει και ο ασυμπτωματικός ερωτικός σύντροφος του ασθενή, ώστε να μειωθεί η πιθανότητα επαναλοίμωξης.


Οι σημαντικότερες επιπλοκές των ουρολοιμώξεων είναι η νεφρική βλάβη και η ουροσήψη που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στον θάνατο.


Τα σημαντικότερα προληπτικά μέτρα έναντι των ουρολοιμώξεων αναφέρονται παρακάτω:




  • Κατανάλωση άφθονων υγρών καθημερινά


  • Συχνή κένωση της ουροδόχου κύστης


  • Πλύσιμο των γεννητικών οργάνων πριν και μετά την σεξουαλική επαφή


  • Κένωση της κύστης μετά την σεξουαλική επαφή


  • (Για τις γυναίκες) καθαρισμός από εμπρός προς τα πίσω μετά από τις κενώσεις


  • Διατήρηση καλής υγιεινής της περιοχής, με συχνή αλλαγή εσωρούχων και αποφυγή χρήσης προϊόντων όπως αποσμητικά, κρέμες κτλ.
Ιδιαίτερη σημασία έχει η πρόληψη και αντιμετώπιση των ουρολοιμώξεων στα παιδιά λόγω των ιδιαιτεροτήτων που αυτά έχουν, γεγονός που καθιστά επιτακτική την αυξημένη προσοχή και φροντίδα από τους γονείς.