Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

''ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ'' ΣΤΟ ΕΙΚΟΝΟΣΚΟΠΙΟ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΙΑΤΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΚΟΥΡΒΕΤΑΡΗΣ!

ΑΙΜΟΡΡΟ'Ι'ΔΟΠΑΘΕΙΑ

Η αιμορροϊδοπάθεια (πιο γνωστή ως «αιμορροΐδες») είναι μια παθολογική κατάσταση του πρωκτικού σωλήνα. Παρουσιάζει παγκόσμια διάδοση με πιο συχνή εμφάνιση στις δυτικές κοινωνίες. Υπολογίζεται ότι το 30-50% των ανδρών και γυναικών θα παρουσιάσουν αιμορροϊδοπάθεια σε κάποια περίοδο της ζωής τους. Οι αιμορροϊδικές φλέβες, είναι ένα δίκτυο υποβλεννογόνιων φλεβών, που αποτελούν φυσιολογικό ανατομικό στοιχείο του πρωκτού του ανθρώπου, και όταν διαταθούν (για διάφορους λόγους) αναπτύσσονται οι εσωτερικές ή εξωτερικές αιμορροΐδες. Υψηλότερη συχνότητα της πάθησης εμφανίζεται μεταξύ 40 και 50 ετών, ενώ οι άνδρες προσβάλλονται συχνότερα από τις γυναίκες.

Διακρίνονται 4 στάδια της νόσου:

1ου βαθμού: χωρίς πρόπτωση των αιμορροΐδων παρά μόνο προβολή τους από τον βλεννογόνο.

2ου βαθμού: προπίπτουν κατά την κένωση και ανατάσσονται αυτόματα.

3ου βαθμού: προπίπτουν κατά την κένωση (ή άλλες δραστηριότητες) και δεν ανατάσσονται παρά μόνο με χειρισμούς του ασθενή.

4ου βαθμού: προπίπτουν μόνιμα και δεν......
...... ανατάσσονται.

Οι παράγοντες που ενοχοποιούνται για την εμφάνισή τους είναι οι παρακάτω:
  • Δυσκοιλιότητα (θεωρείται η κυριότερη αιτία)
  • Κύηση
  • Κακοήθεια του κόλου
  • Ηπατοπάθεια
  • Πυλαία υπέρταση
  • Καθιστική εργασία
  • Απώλεια του μυικού τόνου σε μεγάλη ηλικία
  • Χειρουργική επέμβαση στο ορθό
  • Παχυσαρκία
  • Κληρονομική προδιάθεση
  • Διόγκωση του προστάτη

Τα συμπτώματα που συνήθως παρουσιάζονται είναι:

  • Αιμορραγία από το ορθό
  • Πρόπτωση ορθού
  • Πόνος στην περιοχή του πρωκτού
  • Κνησμός πρωκτού
  • Δυσκοιλιότητα
  • Ακράτεια κοπράνων
  • Βλέννα στα κόπρανα
  • Αίσθημα ατελούς κένωσης
  • Εξέλκωση πρωκτού
  • Αναιμία

Πρόπτωση αιμορροΐδων

Η διάγνωση τίθεται από το ιστορικό του ασθενή, την ορθοσκόπηση και τη δακτυλική εξέταση, ώστε να αποκλειστούν ασθένειες με παρόμοια συμπτώματα (ραγάδες, περιπρωκτικά συρίγγια ή αποστήματα, καρκίνος παχέος εντέρου).


  Η θεραπεία εξαρτάται από το στάδιο που βρίσκεται η νόσος. Για την αιμορροϊδοπάθεια 1ου και 2ου βαθμού αρκεί συνήθως μια συντηρητική θεραπεία που στόχο της έχει την καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας με αύξηση των φυτικών ινών και του νερού, αποφυγή καρυκευμάτων, αποφυγή παρατεταμένης παραμονής στην τουαλέτα και σε καθιστική θέση, άσκηση. Επίσης μπορεί να χορηγηθούν υποβοηθητικά, και μόνο με παροδικό χαρακτήρα, φάρμακα με τοπική δράση όπως αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη, μαλακτικά κοπράνων, αναισθητικές αλοιφές για τοπική χρήση, ελαιώδεις ουσίες.



   Αν οι αιμορροΐδες επιμένουν, είναι πολύ διογκωμένες και προπίπτουν ή όταν αιμορραγούν, απαιτείται κάποια επεμβατική μέθοδος θεραπείας. Υπάρχει μια πλειάδα τέτοιων επεμβάσεων η ανάλυση των οποίων ξεφεύγει από τους στόχους της παρούσας στήλης και, γι’αυτόν το λόγο, δεν κρίνεται σκόπιμη.


   Στην περίπτωση που ο ασθενής παραμελήσει ή υποβαθμίσει το πρόβλημα, γεγονός όχι σπάνιο λόγω της ανατομικής περιοχής που εμφανίζεται, υπάρχει πιθανότητα εμφάνισης επιπλοκών όπως η θρόμβωση, η δευτεροπαθής λοίμωξη, η εξέλκωση, η αναιμία, η ακράτεια ή και το καρκίνωμα (σπάνια).