Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

O ΕΡΜΙΟΝΙΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΚΑΤΣΟΣ ΜΑΣ ΤΙΜΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΕΤΕΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ-ΛΥΣΕΙΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΡΜΙΟΝΗΣ!

ΤΕΧΝΙΚΟ ΘΕΜΑ
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΛΥΜΑΤΩΝ ΜΑΝΤΡΑΚΙΩΝ


Υπάρχουσα κατάσταση:


Ο κεντρικός αγωγός έχει μήκος περί τα 300 μέτρα και διάμετρο περί το 1 μέτρο. Η κλίση του όμως είναι ελάχιστη, είναι σχεδόν ένας οριζόντιος αγωγός.


Το αντλιοστάσιο αντλεί τα λύματα που συγκεντρώνονται σε μια στεγανή και χωρίς διαφυγή δεξαμενή και τα διοχετεύει μέσω αγωγού στον κεντρικό αγωγό του Λιμανιού.

Αν το αντλιοστάσιο πάψει να λειτουργεί (βλάβη αντλίας, διακοπή ρεύματος και αδυναμία λειτουργίας αμοιβού ηλεκτροπαραγωγικού ζεύγους) τότε τα λύματα γεμίζουν την δεξαμενή και αρχίζει να υψώνεται η στάθμη των λυμάτων στον κεντρικό αγωγό Μαντρακίων. Μετά από ορισμένες ώρες υπερχειλίζει ο αγωγός και βγάζει τα λύματα από τα φρεάτια και αυτά απλώνουν στον παραλιακό δρόμο ψάχνοντας για διέξοδο προς θάλασσα.
ΛΥΣΗ ΠΡΩΤΗ:...



Το αποχετευτικό δίκτυο και ο βιολογικός σταθμός μιας πόλης πρώτιστο στόχο έχουν την υγεία των κατοίκων και την αποφυγή εστιών μολύνσεων στον οικισμό λόγω των λυμάτων. Αν για οποιαδήποτε αιτία δεν λειτουργεί το όλο σύστημα (αυτή η κατάσταση καλείται περιβαλλοντικό ατύχημα) πρέπει η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του όλου έργου να προβλέπει πώς θα αντιμετωπιστεί αυτό το έκτακτο περιστατικό. Στους παραθαλάσσιους οικισμούς η πρόβλεψη είναι πάγια: διοχέτευση των λυμάτων στη θάλασσα μέχρι να τεθεί σε κανονική λειτουργία το όλο σύστημα. Αν η Ψυτάλλεια δέχεται τα λύματα της πρωτεύουσας και δεν μπορεί να τα επεξεργαστεί, έχει σύστημα να τα διοχετεύσει στη θάλασσα. Δηλαδή δεν μπορεί να μη τα δέχεται και να πλημμυρίσει λύματα όλη η Αθήνα.




Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν έχει προβλεφθεί για τον αγωγό και το αντλιοστάσιο των Μαντρακιών και ως «λύση» θεωρούμε την διαφυγή των λυμάτων από τα φρεάτια και μέσω του δρόμου προς θάλασσα.






Άρα πρέπει να κατασκευαστεί στο άνω σημείο της δεξαμενής του αντλιοστασίου ένας αγωγός που θα διοχετεύει τα λύματα στη θάλασσα όταν υπάρχει πρόβλημα. Αυτό είναι απολύτως νόμιμο. Το να βγάζουμε κραυγές του τύπου «ο Δήμαρχος πετάει πάλι τα λύματα στη θάλασσα» και συγχρόνως να θεωρούμε λογικό την υπερχείλιση των φρεατίων που στέλνει επίσης τα λύματα στη θάλασσα αφού πρώτα τα απλώσει στο δρόμο και με τις ρόδες των αυτοκινήτων σ’ όλο τον οικισμό, αυτό λέγεται στρουθοκαμηλισμός.


ΛΥΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ:


Το πρόβλημα κάθε αντλίας και μάλιστα εμβαπτιζόμενης είναι ότι ο κατασκευαστής την έφτιαξε για να αντλεί υγρά λύματα και όχι λύματα με σερβιέτες, χαρτιά, φαγητά και ό,τι άλλο πετάμε στις λεκάνες και τους νεροχύτες των σπιτιών μας. Η αντλία φράζει, βγαίνει εκτός λειτουργίας και παθαίνει συχνές βλάβες. Μια προστατευτική εσχάρα στην είσοδό της την προστατεύει μεν αλλά φράζει εύκολα και αυτή και δημιουργεί με τη σειρά της τη γνωστή υπερχείλιση των φρεατίων.


Μόνιμη λύση υπάρχει και είναι βιομηχανικού επιπέδου. Περιγράφεται στο παρακάτω σχέδιο:




Η δεξαμενή του αντλιοστασίου χωρίζεται στα δύο και στο μέσο περίπου μπαίνουν δύο πλέγματα (σήτες) με οπές κατάλλήλου διαμέτρου. Τα λύματα πέφτουν στο πρώτο διαμέρισμα, κάτω κάθεται η λάσπη και το νερό περνά μέσα από τις σήτες στο χώρο της αντλίας. Επειδή οι οπές στις σήτες φράσσουν σιγά σιγά, η στάθμη στο πρώτο διαμέρισμα ανεβαίνει και το νερό περνά από τις από πάνω τρύπες.


Ένα ΑΛΑΡΜ παρακολουθεί τη στάθμη στο πρώτο διαμέρισμα και κτυπάει για να πει στους αρμόδιους ότι πρέπει να βγάλουν και να καθαρίσουν τις σήτες. Βγάζουν την Α σήτα την καθαρίζουν και την επανατοποθετούν. Μετά κάνουν το ίδιο με την Β σήτα. Μετά από κάποιο διάστημα έχει μαζευτεί λάσπη και αντικείμενα στο πυθμένα του πρώτου διαμερίσματος της δεξαμενής και πρέπει να τα αντλήσει βυτιοφόρο. Το ίδιο θα γίνει και για τον πυθμένα του δεύτερου διαμερίσματος όπου συσσωρεύεται λεπτή λάσπη, αλλά σε μεγαλύτερο διάστημα. Αν κάτι δεν πάει καλά, υπάρχει στο άνω μέρος της δεξαμενής αγωγός διαφυγής λυμάτων προς θάλασσα.






Το έργο αυτό είναι βιομηχανικό, δηλαδή θέλει επίβλεψη και εργασία, αλλά με αυτό πετυχαίνουμε:


1.Ποτέ δεν θα πλημμυρίζουν τα φρεάτια.


2.Ποτέ δεν θα φράσσει η αντλία.


3.Ελαχιστοποιούνται οι ζημιές στην αντλία.


4.Υπάρχει τελική διαφυγή προς θάλασσα η οποία όμως, εφόσον λειτουργεί το όλον σωστά και με επιμέλεια, σπάνια θα χρησιμοποιηθεί.


Φυσικά ένα τέτοιο σύστημα χρειάζεται και στο αντλιοστάσιο που από  τη θέση Αλώνια διοχετεύει τα λύματα ψηλά στον Βιολογικό Σταθμό.




Έρρωσθε,


Βασίλης Γκάτσος


12.03.2010