 |
| Στη φωτογραφία διακρίνεται να μιλάει ο Δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Ερμιονίδας Λάζαρος Γούτος που κατά την αφήγηση του έκανε ιστορική αναδρομή στο δρώμενο ''ΚΑΨΙΜΟ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ ΣΤΗΝ ΕΡΜΙΟΝΗ'' και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στους συμπατριώτες μας που πρωτοστάτησαν στην αναβιώση του Εθίμου και την πρωτοπόρα ιδέα τους να καίγεται μέσα στη θάλασσα τιμώντας με αυτόν τον τρόπο τη μνήμη τους. Παρακάτω ακολουθούν τα ιστορικά στοιχεία απο το κείμενο που διαβάστηκε στο Λιμάνι της Ερμιόνης |
ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΑΤΕ ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ
ΕΡΜΙΟΝΗ ΜΑΣ!
Έπειτα από δύο χρόνια προσμονής, η Ερμιόνη μας
, θα γιορτάσει . Το έθιμο του «Γιούδα»
αποτελεί μια «θεαματική λαϊκή τελετή» και εντάσσεται στις εορταστικές
εκδηλώσεις της άνοιξης και της Πασχαλιάς. Αναβιώνει, εδώ και δεκαετίες, στο
κεντρικό λιμάνι της Ερμιόνης, το βράδυ της Κυριακής του Πάσχα.
Η Ερμιόνη συνδυάζει
ιστορία, παράδοση και πολιτισμό .
Οι Ερμιονίτες στο πέρασμα
του χρόνου το μήνυμα της Ανάστασης και όλων των γεγονότων που διαδραματίζονται
αυτή τη περίοδο , τα κρατούν ζωντανά με την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμά τους.
Κυριακή της Λαμπρής!
Απόγευμα! Οι καμπάνες του Ταξιάρχη και της Παναγίας χτυπούν. Ντυμένοι όλοι τα
λαμπριάτικά τους ρούχα πηγαίνουν να γιορτάσουν αδερφωμένοι τον εσπερινό της
αγάπης.
Στις αρχές του αιώνα το
έθιμο γινόταν το απόγευμα της Ανάστασης, μετά την «Αγάπη». Έστηναν το ομοίωμα
του Ιούδα στη δυτική είσοδο του Ναού των Ταξιαρχών, στην κορυφή ενός μεγάλου
σωρού από πέτρες που θύμιζε «κρανίου τόπο» και στη συνέχεια του έβαζαν φωτιά .
Σαν τελείωνε η μεγάλη της
αγάπης γιορτή θα στεκόντουσαν όλοι να ιδούνε του Γιούδα το κάψιμο που τον
είχανε ετοιμασμένο μέρες πριν , τα μεγάλα της Ερμιόνης παιδιά. Του Γιούδα το
ομοίωμα ένας πελώριος ανθρωπόμορφος δαίμονας φτιαγμένος με λινάτσες από τσουβάλια,
παραγεμισμένες άχυρα . Ο αρχηγός της παρέας που το ομοίωμα του Γιούδα ετοίμαζε
κρατώντας στο χέρι του αναμμένο το κερί της ανάστασης του βαζε φωτιά.
Μ' αυτό τον τρόπο οι
παππούδες μας ξόρκιζαν την Προδοσία και την φιλαργυρία και το κάθε κακό και
μέσα από τις φλόγες και τους καπνούς εξυμνούσαν το πνεύμα της αγάπης και της
συμφιλίωσης.
Για κάποια χρόνια όμως το
έθιμο για διάφορους λόγους ατόνησε. Στην πορεία μια παρέα Ερμιονιτών ο Μιχάλης
Ασλάνης, ο Ησαΐας Κουβαράς , ο Κοσμάς Κοτταράς (Καψούρης) , ο Πάνος Γιαννάκος και αργότερα ο Λάμπης ο
Παυλίδης, ο Παντελής ο Φοίβας και ο Χρήστος ο Ιωάννου ενθυμούμενοι την παράδοση
του εθίμου με τον αυθορμητισμό και το μεράκι που διακρίνει τους Ερμιονίτες
έστηναν το ομοίωμα του Γιούδα και το έκαιγαν μέχρι που ο Νεοσύστατος
Πολιτιστικός Σύλλογος ΛΑΣΟΣ συνεχίζει το έθιμο και το Πάσχα του 1976 αναβιώνει
«Το Κάψιμο του Ιούδα» στο λιμάνι της Ερμιόνης και προσαρμοσμένο πλέον στη
σύγχρονη κοινωνία μας.
Οι νέοι της Ερμιόνης με
τις συμβουλές των παλαιοτέρων προετοιμάζουν το Γιούδα και το πρωί του Μεγάλου
Σαββάτου μετά την πρώτη ανάσταση τον τοποθετούν εδώ στην προβλήτα του λιμανιού.
Όπως βλέπετε πια το ομοίωμα του Γιούδα είναι μια απλή ανθρώπινη μορφή φτιαγμένο
με ρούχα της εποχής μας παραγεμισμένο με πριονίδια και εύφλεκτο υλικό.
Στο φαντασμαγορικό τοπίο
της θάλασσας οι ψαράδες μας με τα καϊκια τους μεταφέρουν τη φλόγα για να
πυροδοτήσουν το ομοίωμα του Γιούδα , ώστε να ξορκίζεται η προδοσία στη θάλασσα
και μέσα από τη φωτιά να έρθει η λύτρωση και να ζωντανέψει η αγάπη και η
ειρήνη.
Η αναπαράσταση του εθίμου
που ήλθαμε να παρακολουθήσουμε στο λιμάνι της Ερμιόνης είναι μια ευκαιρία που
μας προσφέρει ο Δήμος της Ερμιόνιδας σε συνεργασια . Αυτή τη βραδιά της χαράς και της αγάπης . Να
βρεθούμε οι συνδημότες μαζί με τους συγγενείς, τους φίλους, τους γνωστούς μας
και τους επισκέπτες της όμορφης περιοχής μας .
Τα κατάλοιπα των προγόνων
μας , οι ρίζες μας , υπάρχουν για να ρίχνουμε φως πάνω τους, να τις βλέπουμε
στο παρελθόν , να τις ψάχνουμε , να ερευνούμε , να μαθαίνουμε και να μας δίνουν
δύναμη να προχωράμε αποκτώντας συνειδητοποιώντας την πολιτιστική μας
κληρονομιά.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ- ΧΡΟΝΙΑ
ΠΟΛΛΑ
