Αντικατάσταση ή νέα μελέτη δημοτικού φωτισμού;

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος

Στις χώρες όπου όλα γίνονται υπεύθυνα και με σύστημα, κάθε τεχνική επέμβαση τεκμηριώνεται, με σχέδια, φωτογραφίες, αποτυπώσεις, παρατηρήσεις περιγραφές. Και κάθε δούναι και λαβείν με διπλότυπα αποδείξεων, δελτίων κίνησης, κ.λ.π.

 

Πιο απλά: Ο Δήμος υποχρεούται να έχει πλήρη σχέδια των δικτύων πόσιμου νερού. Ένας ιδιώτης ζητά μια νέα σύνδεση. Ο Δήμος σχεδιάζει την τροποποίηση του δικτύου, την αίτηση από την οποία προήλθε η τροποποίηση, καθορίζει τις προδιαγραφές του έργου, βάθος καναλιού, υλικά, τρόπος τοποθέτησης, επιβλέποντα, αποκατάσταση δρόμου, κ.λ.π. και όλα αυτά αρχειοθετούνται.

 

Ο Δήμος μάς πληροφορεί ότι ανέθεσε "μελέτη καταγραφής και αντικατάστασης 5.750 παλαιών δημοτικών φωτιστικών από νέους σύγχρονης τεχνολογίας  ........"

Τι σημαίνει μελέτη καταγραφής; Δεν έχει αρχείο ο Δήμος για τη θέση των φωτιστικών του, το είδος, την ισχύ, και τις καλωδιώσεις;

Και τι σημαίνει μελέτη αντικατάστασης με φωτιστικά νέας τεχνολογίας; Ένα φωτιστικό που βρίσκεται σε κολώνα της ΔΕΗ σε ύψος 8 μέτρα από το έδαφος, που μας κάνει τη νύχτα μέρα, που  μας αφαιρεί δια βίου τη δυνατότητα να βλέπουμε τον "έναστρον ουρανόν" *, θέλει αντικατάσταση ή κατάργηση;

 

Ο φωτισμός είναι πρωτίστως τέχνη εξιδεικευμένων.   

Αλλιώς τον φωτισμό της Πλάκας, της Ακρόπολης, κ.λ.π. θα το ανέθεταν σε συνεργεία της ΔΕΗ, ή σε ηλεκτρολόγους.

 

Είναι λάθος η αντικατάσταση με μόνο στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας. Χρειαζόμαστε την τέχνη εξιδεικευμένων ανθρώπων σε θεματα φωτισμού οικισμών, δρόμων κ.λ.π. και φυσικά τον πλήρη ανασχεδιασμό και όχι την αντικατάσταση.

 

Ο φωτισμός των δρόμων οικισμού πρέπει να γίνεται με πολλά χαμηλά φαναράκια σε ύψος 3,5 περίπου μέτρα κυρίως στις γωνίες των σπιτιών, όπως ήταν όταν πρωτοήρθε το ηλεκτρικό ρεύμα στα χωριά μας και να κατευθύνεται προς τα κάτω και πλαγίως.

Παλαιότερα, μια λάμπα 100 W με 12 ώρες λειτουργία την ημέρα, έκαιγε 1,2 kWh  και το δίμηνο έκαιγε 72 kWh. Το έξοδο (μαζί με μια καμένη λάμπα) έφτανε τα 25 ευρώ το δίμηνο, γι' αυτό λίγα σπίτια είχαν φως έξω από τη εξώπορτα, και σχεδόν κανένα δεν το άφηνε αναμμένο.

 

Σήμερα η τεχνολογία έχει κάνει και κάνει άλματα. Η προηγούμενη παλιά λάμπα καίει σήμερα μόνο 7.2 kWh το δίμηνο, έξοδα 2.5 ευρώ. Υπάρχουν λαμπτήρες με ενσωματωμένο αισθητήρα φωτός που σβήνουν και ανάβουν μόνοι τους.

Πηγή ρεύματος μπορεί να είναι το ρολόι κάθε σπιτιού. Μπορεί να συνδεθεί εκεί το κάθε καλαίσθητο φανάρι με γλόμπο καινούργιας τεχνολογίας, και από τον λογαριασμό του ιδιοκτήτη να αφαιρούνται 2,5 ευρώ το δίμηνο. Τους γλόμπους τους αλλάζει ο Δήμος πανεύκολα με μια σκαλίτσα.

Για να μην μπλέκουν τον κάθε ιδιοκτήτη, μπορούν να πάρουν ρεύμα από την είσοδο του ρολογιού και να πληρώνει ο Δήμος τον πάροχο, υπολογιστικά με μικρό σφάλμα υπολογισμού.

Αλλά και κάθε φανάρι με δικό του μικρό φωτοβολταϊκό πολύ καλή λύση είναι. Εξαρτάται από το κόστος του και τη συντήρησή του.

Θα έχουμε φωτισμό σωστό παντού, εύκολο στη συντήρηση, και τα έξοδα θα πέσουν κατακόρυφα.

Στις παραλίες βέβαια, στις πλατείες και στους μεγάλους δρόμους όπου πρέπει να υπάρχουν κολώνες φωτισμού ας μπουν ατομικά ηλιακά συστήματα κ.λ.π.

 

Αυτό που χρειάζεται ο τόπος μας είναι αισθητική φωτισμού, και φώτα στις γειτονιές. Μια εξ αρχής μελέτη φωτισμού από ειδικούς του φωτισμού και όχι καταγραφή και αντικατάσταση των υφιστάμενων. Μια μελέτη που θα αρχίσουμε να εφαρμόζουμε σταδιακά.

 

*"Αν κατά μίαν ασέληνον  νύχτα ατενίσσομεν τον έναστρον ουρανόν". Έτσι άρχιζε παλιά το μάθημα της Κοσμογραφίας. Και πράγματι δεκαετία του 1960 ξαπλώναμε στις ταράτσες μας και οι παππούδες μας ναυτικοί, μας εξηγούσαν τους αστερισμούς και τους πλανήτες, ατενίζοντας τον γαλαξία μας. Αυτό μας το στερεί ο υψηλός φωτισμός της ΔΕΗ.

 

Βασίλης Γκάτσος