- Σ΄ορκίζομαι στο κύμα - Γεωργακοπούλου Ιωάννα & Περπινιάδης Στελλάκης
Σήμερα αφιερώνει τα παρακάτω στο Εικονοσκόπιο...ο Πρίαπος :
Άλλοι γράφουν ποιήματα της ψο... και του πελάγους, άλλοι γράφουν ποιήματα απο την Μεσσηνία σκεπτόμενοι έναν τέως, που τους διέλυσε τις ευαισθησίες και τα όνειρα.
Μεταξύ Ερμιόνης , Σύρας , Μαραθώλακα , Κοκκινιάς και Γούβας του Βάβουλα σκέφτομαι και σας στέλνω την παρακάτω αφιέρωση μ ένα αγ(ω)ραίο ποιηματάκι.
Το σημερινό τραγούδι έχει την δική του ιστορία και είναι αφιερωμένο σε όσους στοχάζονται και ποιούν...
Αληθινή ιστορία, απο μια τέως φίλη μου.
 |
«Του σκοινιού και του παλουκιού...»
|
Παλιές Θύμισες...απο μια Βραδιά στα στενά της Ερμούπολης...
Χειμώνας Βαρύς, μάυρο σκοτάδι , η βροχή χάιδευε γλυκά τα τζάμια του σπιτιού που νοίκιαζα. Άναψα το πορτατίφ του δωματίου...Θυμάμαι φόραγα ένα αραχνοΰφαντο νυχτικό κι απο μέσα ήμουν εντελώς... «άδεια» .
Ο τσολιάς με περίμενε στο κρεβάτι με το στιβαρό κορμί του να το σκεπάζει ένα πουπουλένιο πάπλωμα.
Δεν μπόρεσα ν΄αντισταθώ...
Υπέκυψα στο δασύτριχο στήθος του. Αισθανόμενη την δυνατή του... γροθιά , κούρνιασα στην αγκαλιά του.
Έπειτα μ΄έναν τέλειο συγχρονισμό ακολουθήσαμε και οι δύο τον ρυθμό του κορμιού μας, προσδοκώντας την απόλυτη ολοκλήρωση.
- Άγγελος , Σωκράτης , Νίκος , Μάκης , Κωστουλίνι...
Αυτά είναι μερικά απο τα Ναυτάκια που πέρασαν και «άγγιξαν» το ευαίσθητο κορμί μου!
Κανένας απ΄όλους αυτούς όμως δεν μπόρεσε να με κάνει να λησμονήσω την ιδιαίτερη μυρωδιά του ψαρά. Του δικου μου ψαρά!
«...Πήρα μια γλάστρα στην αυλή
κι έναν τσολιά Βαρβάτο
την πήρε η πυργοδέσποινα
την έβαλε στον πάτο...»
- Έλα ψαρά μου στην αυλή , Έλα να με τελειώσεις...
- Μην σε νοιάζει ο Ντουνιάς.
- Τίποτα δεν θα θυμίζει το χθές ανάμεσα μας!
Υ.Γ: Ο Τίτλος είναι ατάκτως ερριμμένος (όπως τα μυαλά και τα γραπτά μιας τέως φίλης μου) με το υπόλοιπο κείμενο.
ΠΡΙΑΠΟΣ
καλή σας ακρόαση...
