Αγαπητέ μου Θωμά, Σας εύχομαι υγεία προσωπική και οικογενειακή, παράλληλα και στους συνεργάτες σου. Σε γνωρίζω από τα χρόνια του δημοτικού σχολείου που παρακολουθούσες ανελλιπώς το κατηχητικό, εις τον Ι.Ν. των Παμμεγίστων Ταξιαρχών. Από τότε παρακολουθώ τη ζωή σου και διαπιστώνω πόσο επιτυχημένος είσαι σε αυτό που δραστηριοποιείσαι και αγαπητός ιδιαίτερα στην Ερμιόνη.
Σήμερα θα σε απασχολήσω με ένα θέμα που προέκυψε απροσδόκητα εδώ στην Ερμιόνη, με αφορμή την αποκαθήλωση του γνωστού σε όλους υποστέγου νοτίως του Ι.Ν. του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στον Μπίστι προς την μεριά της θάλασσας. Αυτό ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών εναντίον μου αναμοχλεύοντας παλαιότερες συμπεριφορές και επιθέσεις. Η φθορά του χρόνου και η επίδραση της θάλασσας έφθειραν την αντοχή του υποστέγου με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να αρχίσει να υποχωρεί και να καθίσταται επικίνδυνη η παραμονή του στην θέση του. Έγινε μια πρόχειρη υποστύλωση αλλά επισήμως μας συνέστησαν ότι το υπόστεγο πρέπει να απομακρυνθεί προκειμένου να μην υπάρξει κάποιο ατύχημα.
Η εκκλησία το χρειάζεται το υπόστεγο μόνο και μόνο για να παρέχει εν ώρα συμμετοχής των πιστών στις ιερές ακολουθίες, προστασία από την βροχή ή από την ενόχληση του ήλιου. Δυστυχώς όμως το στέγαστρο παρείχε και άκρως αρνητική διευκόλυνση π.χ. σε Ρομά που κατασκήνωναν τις νύχτες για να κοιμηθούν και όταν εγώ πήγαινα εκεί το πρωί να λειτουργήσω με το χτύπημα της καμπάνας δεχόμουν επίθεση και μόνο ξύλο δεν έτρωγα. Με το δίκιο τους οι άνθρωποι αφού μες τα καλύτερα του ύπνου τους, έπρεπε να απομακρυνθούν. Επίσης πολλές φορές δίπλα στη πόρτα του Ιερού Βήματος κάποιοι άφηναν τις ακαθαρσίες τους!!! χρησιμοποιώντας τον ιερό χώρο σαν κρυψώνα! Τι άλλο να παραθέσω; τα ναρκωτικά που απολάμβαναν οι χρήστες κάτω από το υπόστεγο ή τα γραφόμενα συνθήματα στους τοίχους του Ιερού Ναού;
Αλλά και η εικόνα που παρουσίαζαν ημίγυμνα σώματα λουομένων σε ένα τέτοιο ιερό χώρο δίπλα στον Πρόδρομο, που την μνήμη της αποτομής της Ιεράς του Κεφαλής εορτάζουμε πενθίμως στις 29 Αυγούστου, ο οποίος Πρόδρομος χάρη της εφαρμογής του Θείου Νόμου και της ευταξίας που έχει σχέση με κάθε ιερό χώρο, υπέστη το μαρτύριο. Ας μην ξεχνάμε πως διαχρονικά και προς κάθε κατεύθυνση απευθύνει ο Πρόδρομος το «ουκ έξεστι σοι» όχι μόνο για την μοιχεία της Ηρωδιάδος αλλά για κάθε παρανομία και παρεκτροπή.
Το πρέπον είναι να μένει ο ιερός χώρος του Ναού καθαρός από διάφορες βεβηλώσεις. Ερωτώ τους ενοχλημένους αντιρρησίες, θα επέτρεπαν ποτέ στην αυλή τους να ελάμβαναν χώρα μέρα-νύχτα όσα προανέφερα; Ας μην γινόμαστε λοιπόν φαιδροί με το επιχείρημα ότι είμαστε θρησκευόμενοι και σεβόμαστε την ιερότητα του χώρου. Αυτό είναι και Θεομπαιξία και υποκρισία.
Αφού έφυγε το υπόστεγο κάποιοι δημιούργησαν βαβούρα στο διαδίκτυο εναντίον μου γράφοντας διάφορες γελοιότητες, π.χ. «χάθηκε το υπόστεγο που είχαν συνηθίσει να βλέπουν από νήπια» το οποίο τους έφερνε αναμνήσεις,που τους ταξίδευαν στον παρελθόν. Και ακόμα ότι αλλοιώθηκε η γραφικότητα του χώρου κτλ. Όμως καμιά αναφορά για τη βεβήλωση του Ιερού Ναού, αυτό δεν τους αγγίζει.
Αφού έφυγε το υπόστεγο μου συνέστησε κάποιος βαθμοφόρος ότι στο πεζούλι ,που έδειχνε πιο εκτεθειμένο και προκαλούσε αίσθημα φόβου για τυχόν ατύχημα να τοποθετήσω ένα κάγκελο. Βάλαμε ένα κάγκελο για ασφάλεια χωρίς να γνωρίζουμε ότι σε αυτό το σημείο εμπλέκονται το δημόσιο και κάποια υπουργεία. Κάποιοι από αυτούς που δήθεν κόπτονται για έννομη τάξη, για συνέπεια, για τήρηση του νόμου κτλ (τρομάρα μας) αναστατώθηκαν και κατήγγειλαν το γεγονός στην Κτηματική Υπηρεσία. Υπάλληλος της οποίας ήρθε στην Ερμιόνη και έκανε αυτοψία. Χωρίς εγώ να γνωρίζω ότι έχει ενημερωθεί η υπηρεσία επικοινώνησα μαζί τους για να αναφέρω ότι στο σημείο εκείνο τοποθέτησα για ασφάλεια ένα κάγκελο. Μου είπαν ότι είχαν ενημερωθεί για το θέμα και ότι τα κάγκελα δεν έπρεπε να απομακρυνθούν διότι προέχει η ασφάλεια των ανθρώπων, αφού πρόκειται περί Ιερού Ναού, που συναθροίζεται εκεί κόσμος στις Ιερές Ακολουθίες. Για αυτό το λόγο μπορεί να γίνει εξαίρεση του νόμου έστω και αν ο χώρος ανήκει στο δημόσιο. Τώρα αγαπητέ Θωμά θα αναγκαστώ να απαντήσω σε κάποιες δημοσιεύσεις που έγιναν στο διαδίκτυο σχολιάζοντας τις προαναφερθείσες ενέργειες του εκκλησιαστικού συμβουλίου.
1) Η Ρ.Λ. γράφει: «Κάλεσμα για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στον περιβάλλοντα χώρο στο εκκλησάκι Αγίου Ιωάννου στο Μπίστι Ερμιόνης. Σαν ομάδα πολιτών και φίλων της Ερμιόνης ανησυχούμε έντονα για όσες παρεμβάσεις έχουν γίνει στο εξωκλήσι του Αγίου Ιωάννου στο Μπίστι Ερμιόνης σεβόμαστε απολύτως τη θρησκευτικότητα και την ιερότητα του χώρου, διαφωνούμε κάθετα με αυτές τις παρεμβάσεις οι οποίες το μόνο αποτέλεσμα που έχουν είναι η αισθητική αλλοίωση της γραφικότητας και αρμονίας του χώρου κτλ.»
Απάντηση: Όλα τα αρνητικά και παράνομα που προανέφερα τα συμβαίνοντα, αφοδεύσεις, ναρκωτικά και άλλα που αμαυρώνουν τον ιερό χώρο κτλ. δεν την ενδιαφέρουν τη κυρία κατά τα άλλα σέβεται τη θρησκευτικότητα και την ιερότητα του χώρου, υποκρισία με πολλά θαυμαστικά!!! να πως γίνονται γραφικοί οι άνθρωποι.
2) Η Η.Β. «Η αρχή έγινε με το λουκέτο με το οποίο φυλακίστηκαν οι προτομές των Μητσαίων στο κηπάριο μπροστά στο λαογραφικό μουσείο και σαν συνέχεια μπήκαν τα κάγκελα στον Άγιο Γιάννη, αδικαιολόγητες ενέργειες»
Απάντηση: Για να τελειώνουμε με τα λουκέτα αναφέρω τα εξής: Η κοινότητα της Ερμιόνης γύρω στο 1930-35 ανέθεσε στον Ι.Ν. των Παμμεγίστων Ταξιαρχών τον κήπο περί ου ο λόγος με σύμφωνη γνώμη των μελών του κοινοτικού συμβουλίου για την επίβλεψη και την χρήση του. Αυτό πλέον είναι αναγνωρισμένο από όλους και όποιος αναφέρεται σε αυτό το χώρο μιλάει και εννοεί το περιβολάκι των Ταξιαρχών. Προκειμένου το Δ.Σ. του λαογραφικού να τοποθετήσει στα κάγκελα του κήπου πινακίδα προς ένδειξη της εισόδου του μουσείου πήρε την άδεια από το Εκκλησιαστικό συμβούλιο. Όταν ο κύριος Λεμπέσης, τότε δήμαρχος της Ερμιόνης, αναζητούσε μέρος για τις προτομές των Μητσαίων, με έγγραφό του ζήτησε την άδεια από το Εκκλησιαστικό συμβούλιο του Ναού για την τοποθέτηση τους στον χώρο που βρίσκονται σήμερα. Άρα ο Ι.Ν. δύναται να αποφασίζει κατά την κρίση του τον τρόπο λειτουργίας του κήπου. Στους Μητσαίους παραχωρήθηκε χώρος σε κεντρικό σημείο της Ερμιόνης, άρα θα είναι πολύ ευχαριστημένοι και σίγουρα δεν νιώθουν καθόλου φυλακισμένοι.
3) Λ.Φ. «Πόση επιδότηση πήραν για να καταστρέψουν το περιβάλλον»
Απάντηση: Για ποια καταστροφή και για ποιο περιβάλλον γίνεται λόγος εδώ;Και ποι ακριβώς επιδότηση; λίγη σοβαρότητα δεν θα έβλαπτε, όμως πολλές φορές καιγόμαστε για λίγη δημοσιότητα ή τουλάχιστον για να δώσουμε το παρόν ότι υπάρχουμε.
4) V.S. «Είναι λυπηρό πολίτες (εκτός κοινωνίας που δεν γνωρίζουν τίποτα) και βέβαια χωρίς αισθητική να αποφασίζουν και να διατάζουν λες και είμαστε στον Μεσαίωνα, τραγικό άνθρωποι που ήρθαν στην Ερμιόνη σε πολύ μεγάλη ηλικία και προσπαθούν να παραμερίσουν όλους εμάς που μεγαλώσαμε όπως και τα παιδιά μας τώρα και τα εγγόνια μας κτλ. κτλ. κτλ.»
Απάντηση: Εδώ εκφράζεται εμπάθεια, κακότητα, υποτίμηση κ.ά. όταν διαβάζουμε «πολίτες εκτός κοινωνίας που δεν γνωρίζουν τίποτα, χωρίς αισθητική να διατάζουν και να αποφασίζουν να παραμερίζουν όλους εμάς». Τα 30 χρόνια για τη γράφουσα που ήμουν όταν ήρθα στην Ερμιόνη είναι πολύ μεγάλη ηλικία; Στην Ερμιόνη με έφερε η Εκκλησία δεν ήρθα με δική μου πρωτοβουλία.Γράφει η κυρία ότι θέλω να παραμερίσω τους ντόπιους. Ερωτώ, πότε έδειξα τέτοια συμπεριφορά; εγώ ενεργώ πάντα με γνώμονα το έργο του Θεού και των υποχρεώσεών μου. Η κυρία με τα γραφόμενά της θέλησε να μας πει ότι ο ρατσισμός ζει και βασιλεύει και βρήκε την ευκαιρία να τον εκδηλώσει εκφέροντας ρήματα άρρητα. Αδικώντας έναν Ιερέα,που πριν 47 ολόκληρα χρόνια, για την αγάπη της Ερμιόνης .άφησε Πανεπιστήμιο και όλα τα θετικά της ζωής στην πρωτεύουσα και ήρθε εδώ προτάσσοντας την αγάπη του για εκεί που τον έστειλε η Εκκλησία, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα την εξέλιξη της οικογενείας του και όχι μόνο.
5) F.P. «Το σκέπαστρο επισκευάστηκε με την επίβλεψη πολιτικού μηχανικού και εργολάβου παραμονή της εορτής του Αγίου Ιωάννου 28/8/2024 και ήταν στέρεο πάνω από 2 χρόνια, δεν υπήρχε πρόβλημα επικινδυνότητας»
Απάντηση: Εάν το στέγαστρο επισκευάστηκε 28/8/2024 δεν μπορούμε να πούμε ότι 2 χρόνια δεν υπήρχε πρόβλημα επικινδυνότητας διότι από τότε μέχρι σήμερα έχει περάσει 1 χρόνος. Επειδή φαίνεται πως η κυρία είναι μπερδεμένη την παρακαλώ πολύ να μας παρουσιάσει τον πολιτικό μηχανικό, τον εργολάβο και μάρτυρες ότι την παραμονή του Αγίου Ιωάννου 28/8/24 ήταν εκεί το συνεργείο και έκαναν επισκευή, κάτι που δεν έγινε ποτέ, εάν δεν το κάνει παίρνει άριστα στο ψέμα, στην ικανότητα της διαστροφής της αλήθειας και στην αναξιοπιστία.
Αυτά είναι μερικά από τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητος αυτές τις ημέρες. Αγαπητέ Θωμά, θέλω να απευθύνω μια ερώτηση στους κοπτομένους για την αλλοίωση της αισθητικής, της γραφικότητας και της αρμονίας. Αφού έχουν τέτοιες ευαισθησίες γιατί 17 ολόκληρα χρόνια που παραμένει ο ιστορικός Μητροπολιτικός Ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών της Ερμιόνης ερείπιο κρατούν τα στόματά τους ερμητικά κλειστά και ζουν με απενεργοποιημένες τις ευαισθησίες τους, τη δυναμική τους, τη θρησκευτικότητα τους, για ένα τόσο καυτό θέμα και με έχουν αφήσει τόσα χρόνια να παλεύω μόνος-μονότατος. Προφανώς δεν τους ενδιαφέρει και ούτε τον χρειάζονται.
Πάνω από 20 χρόνια έχω κατηγορηθεί ανηλεώς, δημοσίως με αδιάκοπο παραλήρημα και με χαρακτηρισμούς απίθανους από γραφίδα συνεργασίας. Επιλέγω μια ανθοδέσμη (που όζοι και βρομάει και μας παραπέμπει σε «ανθρωποφαγία») από τέτοιους χαρακτηρισμούς για να φανεί το μένος που διαχέεται από μια μερίδα, έστω μικρή εναντίον μου και υποφώσκει μια συμπεριφορά προς το πρόσωπό μου, καχεκτική και εμπαθής. Σημειώνω εδώ κάποιους από τους χαρακτηρισμούς της ντροπής γνωρίζοντας πως οι αγαπόντες με, οι οποίοι είναι πολλοί θα στεναχωρηθούν, υπάρχουν όμως και εκείνοι που θα ξαναγελάσουν:
«Αμέτοχε της Θείας χάριτος Παπα-Γιάννη, είσαι εωσφορική επιλογή, διαβολεύς του Θείου έργου, είσαι ένας αχρείος Ιερέας, αγνώμων Παπα-Γιάννη, Σεβασμιώτατε πως είναι δυνατό να επιτρέπετε στον Ιωάννη Αμπελά να σηκώνει τα Άγια Μυστήρια, αφρονα Παπα-Γιάννη, φιλότουρκε μουλά Ιωάννη Αμπελά, ανθρωπόμορφε πεινασμένε λύκε, μεταμφιεσμένος Ιερέας, φέρει χριστιανικό όνομα, εωσφορικός εγκέφαλος,το Ισραήλ είχε έναν Ιούδα, η Ερμιόνη έχει τον Παπα-Γιάννη...»
Έχουν φύγει από την Ερμιόνη τόσοι άνθρωποι για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε διάφορα μέρη ανά τον κόσμο και την Ελλάδα, άραγε υπήρξε έστω και ένας που θα άκουσε ποτέ του τους χαρακτηρισμούς που γεύτηκα εγώ εδώ τελείως αναίτια; Ο Κύριος λέει ότι «Οι θέλοντες ευσεβώς ζειν διωχθήσονται. Β’ επιστολή προς Τιμόθεο 3:12» «Ουαί, όταν καλώς υμάς είπωσιν πάντες οι άνθρωποι. Λουκάς 6:26» δηλαδή ότι ένας Ιερεύς δεν είναι δυνατό να ευχαριστήσει τους πάντες. Πήρα λοιπόν αφορμή να επεκτείνω τα αναφερόμενα μου και σε παρελθόντα χρόνο για να αποδείξω ότι από το βαθύτερο παρελθόν υφέρπει εναντίον μου μια ανεξήγητη εμπάθεια ή κακότητα, διότι σύμφωνα με την πεποίθηση τους, τυγχάνω, ξένος, που δοθείσης ευκαιρίας κατά καιρούς αναζωογονείται και επανεμφανίζεται. Δόξα τω Θεώ, αγαπώ τους ανθρώπους και είμαι έτοιμος να προσφέρω εάν χρειαστεί ό,τι δύναμαι σε φίλους και μη. Το αίσθημα της εντοπιότητος υπερισχύει εδώ και στην περίπτωσή μου. Χαρίζοντας μου την ετικέτα του ξένου. Αγαπητέ φίλε Θωμά, σε ευχαριστώ θερμά για την αγάπη σου.
Εύχομαι σε όλους μας καλή μετάνοια.
Ιερεύς Ιωάννης Αμπελάς Εφημέριος Ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών Ερμιόνης. | 
.JPG)
